Παίζοντας μπροστά στον άναστρο ουρανό!
Η σκηνή του θεάτρου, του ηθοποιού, του κόσμου, του ενός, του κανενός… Αυτός που στέκει στο σανίδι κοιτά τον άναστρο ουρανό και το γέλιο του καταπίνει, το δάκρυ του συγκρατεί και τον αντίλογο προσμένει! Όχι, δεν στέκεται για να ακούσει το χειροκρότημα. Εξάλλου, η πλατεία είναι άδεια. Ο άνθρωπος που υπηρετεί τον λόγο στέκεται μπροστά στον πιο δύσκολο ρόλο του. Του Άμλετ; Μπορεί, αλλά δεν είναι αυτός. Είναι τα λόγια που επιστρέφουν και εκστομίζονται από τον σαιξπηρικό ήρωα: Να ζει κανείς ή να μη ζει; Αυτό το ερώτημα -για τον ηθοποιό- πρέπει να απαντηθεί πάνω στη σκηνή! Η επιλογή δεν πρέπει να γίνει αβασάνιστα. Δεν υπάρχουν αυτονόητες και «σίγουρες» επιλογές. Αν πεις να ζει, αμέσως τίθεται η απορία και να παίζει; Αν πεις να μη ζει, η απελπισία και η ανάγκη θα αναρωτηθούν και να μην παίζει; Εδώ χρειάζεται ο καθρέφτης του καμαρινιού. Εκεί που ετοιμάζεται ο ηθοποιός, εκεί που περιμένει ο άνθρωπος, εκεί κατοικεί η εύθραυστη απάντηση στο θεμελιώδες ερώτημα. Το βαμμένο πρόσωπο κοιτά το άβαφτο και το βλέμμα γίνεται η άυλη διακλάδωση πάνω στο γυαλί. Τα μάτια «τρέχουν» πάνω στο μαγικό κρύσταλλο και βρίσκουν τη ρωγμή του χρόνου. Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο. Η απάντηση στο ερώτημα είναι: Λίγο ακόμα, λίγο ακόμα…
Ο ηθοποιός πίσω από τον ηθοποιό
Η παράσταση «Λίγο ακόμα» εξηγεί το φαινόμενο «ηθοποιός». Η Κωνσταντίνα Νικολαϊδη σκηνοθετεί και γράφει αυτό το ποίημα! Ναι, εδώ έχουμε καθαρή ποίηση. Η ύπαρξη βρίσκει την ύπαρξη, επιστρέφει στη γέννηση και πάει στον θάνατο της! Ο ταχυδακτυλουργός της ψυχής παλεύει με το «εγώ» και τον αποκρυσταλλωμένο εαυτό του. Το συγκεκριμένο γίνεται γενικό και οικουμενικό και δεν υπάρχει καλύτερος ερμηνευτής από τον Χρήστο Βαλαβανίδη! Ανεβαίνει στη σκηνή του θεάτρου «Μικρό Άνεσις» και φορά όλες τις υποκριτικές μάσκες. Η χαρά, η θλίψη, η αγωνία, η ηρεμία, το πάθος, η απελπισία, η σιγουριά, όλα πάνω του, μέσα του και στην αγκαλιά μας. Το «Λίγο ακόμα» δείχνει τον ηθοποιό πίσω από τον ηθοποιό και το κάνει με ακρίβεια και αποφασιστικότητα. Παρακολουθώντας αυτό το άχρονο παραμύθι καταλαβαίνεις ότι ηθοποιός δεν σημαίνει φως, αλλά αυτός που παλεύει με το σκοτάδι. Αυτός που πατά στο σανίδι ρίχνεται στο έρεβος και δαγκώνει τα σκοτάδια του. Οι πληγές που ανοίγει στο μαύρο αποκαλύπτουν κάτι από τη λάμψη του λευκού. Και τότε, αστραπές, βροντές και ριπές -με τη μορφή λέξεων- σκάνε μπροστά στα πόδια του, σκαρφαλώνουν στο στόμα του. Ο ηθοποιός γίνεται ο ήλιος και το φεγγάρι του ονείρου. Δύση και ανατολή και μαζί!
Περιφέρεται στην άδεια, σκοτεινή, σκηνή
Ένας ηθοποιός, βετεράνος, εγκλωβίζεται στον χώρο του θεάτρου. Τον ξεχάσανε και τον κλειδώσανε! Δεν υπάρχει τεχνικός να ανάψει τα φώτα και ο… «Βασιλιάς Ληρ», αυτόν υποδυόταν στην παράσταση, περιφέρεται στην άδεια, σκοτεινή, σκηνή. Μονολογεί, ακούμε τις σκέψεις του, βλέπουμε τις αντιδράσεις του. Τα πάντα αλλάζουν όταν θα τον βρει ένας νεαρός, ένας θεατής που κι αυτός εγκλωβίστηκε στο θέατρο. Ένας, φαινομενικά, ανώδυνος διάλογος ξεκινά. Όσο προχωρά, όμως, αποκαλύπτονται τα βάθη της ψυχής του ηθοποιού, του ανθρώπου.
Η παράσταση είναι βασισμένη στο «Κύκνειο Άσμα» του Τσέχωφ. Η σκηνοθέτιδα, ακολουθώντας την κεντρική ιδέα του τσεχωφικού κειμένου, βάζει τους θεατές σε μια πρωτόγνωρη συνθήκη: συναντούν -μια νύχτα σε ένα άδειο και σκοτεινό θέατρο- έναν ηθοποιό μετά το τέλος της παράστασης κατά την οποία υποδύεται τον «Βασιλιά Ληρ». Ο Βαλαβανίδης δίνει πάντα ερμηνείες που δεν τις ξεχνάς. Κι αυτό γιατί καταλαβαίνει πολύ καλά τι θέλει να πει το κείμενο και -κυρίως- ο χαρακτήρας του. Εδώ, δείχνει την ψυχή του ηθοποιού, του θεάτρου. Ο Χρήστος Σωνάκης στέκεται επάξια δίπλα του και η συνομιλία τους γίνεται (και) δικό μας κομμάτι. Σε αυτό το υπαρξιακό, εσωτερικό ταξίδι, συμβάλλει το σκηνικό και τα κοστούμια της Μαρίας Φιλίππου, η κίνηση της Χριστίνας Φωτεινάκη και οι φωτισμοί του Αργύρη Θέου. Η παράσταση «Λίγο ακόμα» είναι απ’ αυτές που ζεσταίνουν και μαλακώνουν το «εγώ» σου.
Ταυτότητα παράστασης
«Λίγο ακόμα»
Στο θέατρο «Μικρό Άνεσις» [έως 8/1]
Κείμενο/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη
Σκηνικά/Κοστούμια: Μαρία Φιλίππου
Πρωτότυπη μουσική/Sound design: Γιάννης Οικονόμου
Στίχοι/Μουσική τραγουδιού: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη
Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Αργύρης Θέος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Πάμελα Οικονομάκη
Creative Agency: Grid Fox
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Παίζουν: Χρήστος Βαλαβανίδης, Χρήστος Σωνάκης.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη στις 21:15, Σάββατο-Κυριακή στις 18:00.
Διάρκεια: 70 λεπτά (χωρίς διάλειμμα).
Εισιτήρια: από 12 ευρώ.
Οι ηθοποιοί μπορούν να παρακολουθήσουν την παράσταση δωρεάν επιδεικνύοντας την ατέλειά τους στο ταμείο του θεάτρου.
ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ «ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ»
