Η «σκοτεινή» πλευρά μιας κρουαζιέρας: Ασυνήθιστοι θάνατοι, κακό φαγητό και τρωκτικά παντού

Newsroom
Η «σκοτεινή» πλευρά μιας κρουαζιέρας: Ασυνήθιστοι θάνατοι, κακό φαγητό και τρωκτικά παντού
Ενώ τα κρουαζιερόπλοια θεωρούνται μια ακριβή και μοναδική εμπειρία φαίνεται πως η πραγματικότητα έρχεται να διαψεύσει αυτό το στερεότυπο.

Πρώην εργαζόμενοι σε κρουαζιέρες αποκάλυψαν τι πραγματικά συμβαίνει κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού. Οι ιστορίες είναι ξεκαρδιστικές και συνάμα συγκλονιστικές.

Παραχωρώντας ανώνυμη συνέντευξη στην Daily Mail, δύο γυναίκες που αποτελούσαν μέλη του πληρώματος αναφέρθηκαν σε όσα έζησαν κατά την διάρκεια των ταξιδιών τους. Το δρομολόγιο το οποίο έκαναν ήταν συγκεκριμένο και ξεκινούσε από την Αρούμπα και κατέληγε μέχρι και την Ανταρκτική.

Παρά το γεγονός ότι στις μνήμες τους ανέρχονται όμορφες αναμνήσεις, υπάρχουν και κάποιες λιγότερο συναρπαστικές. Μερικές από αυτές περιλαμβάνουν πολλαπλούς θανάτους, «καυτές» συναντήσεις και αρκετά τρωκτικά.

Κατά μέσο όρο σύμφωνα με τις πληροφορίες που προσέφεραν οι υπάλληλοι, στο πλοίο είχαν σημειωθεί 200 θάνατοι. Η πλειονότητα των θανάτων ήταν αποτέλεσμα φυσικών αιτιών, ενώ οι καρδιακές προσβολές ήταν επίσης συνηθισμένες.

 

Μια άλλη αιτία θανάτου είναι η πτώση στη θάλασσα. Μια δικηγορική εταιρεία αναφέρει ότι από το 2000 έως το 2016 αναφέρθηκαν 270 περιπτώσεις πτώσης στην θάλασσα. Σχολιάζοντας το θέμα των θανάτων, ένας εργαζόμενος θυμάται: «Μερικές φορές υπήρχαν τρεις ή τέσσερις θάνατοι ανά κρουαζιέρα. Αυτό συνέβαινε σε διάστημα δύο εβδομάδων».

«Καθώς ήμουν ο φωτογράφος στο πλοίο, συχνά έπρεπε να μεταβιβάσω τις τελευταίες φωτογραφίες των ανθρώπων που χάθηκαν στις οικογένειες τους».

Στην συνέχεια της συνέντευξης αναφέρθηκαν και για το μενού. Πιο συγκεκριμένα μίλησαν για την αλλαγή που έκανε η εταιρεία στο επιδόρπιο, καθώς αντικατέστησε το κέικ σοκολάτας με παγωτό. Σύμφωνα με τα μέλη του πληρώματος το πλοίο δεν διέθετε κάποιο νεκροτομείο, έτσι τα πτώματα έπρεπε να παραμείνουν στους καταψύκτες, όπου υπήρχαν και τα τρόφιμα.

Τέλος αναφέρθηκαν στις συνθήκες διαβίωσης, οι οποίες ήταν τραγικές. Σε κάποια ταξίδια σημειώνουν πως δεν υπήρχε το απαραίτητο προσωπικό, ώστε να αναλάβει τις καθαριότητες που έπρεπε να γίνουν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι συνθήκες να θυμίζουν τριτοκοσμικά σπίτια, όπου οι κανόνες υγιεινής απουσιάζουν. Κατσαρίδες, ποντίκια και διάφορα τρωκτικά έκαναν βόλτα στο κατάστρωμα και στο εσωτερικό του πλοίου, με τους ταξιδιώτες να κάνουν καθημερινά παράπονα και να ζητάνε τα λεφτά τους πίσω.