Τα ψαρόνια της Ρώμης στο συγχρονισμένο «χορό» τους που προκαλούν δέος (vid)

Ένα μοναδικό θέαμα καταγράφηκε στον ουρανό της Αιώνιας Πόλης, το οποίο δύσκολα λησμονεί κανείς. Στην κορυφογραμμή του αστικού ιστού, πάνω από ιστορικά μνημεία και σύγχρονα κτίρια, τα ψαρόνια «οργιάζουν» σε εντυπωσιακούς σχηματισμούς.

Κατά χιλιάδες, σα μια τεράστια συμπαγής αέρια μάζα, «καταδύονται» και εκτοξεύονται, ενώνονται και χωρίζονται, σε ένα φαινόμενο που προκαλεί δέος και οδηγεί ντόπιους και ξένους να στρέψουν με θαυμασμό τα μάτια ψηλά.

Was sitting on top of Trajan's Market, Rome watching that thing that starlings do #mumuration pic.twitter.com/49AEsu1BXL

— Dr Sophie Hay (@pompei79) November 28, 2015

Ωστόσο, όταν ο ήλιος δύσει, η μαγεία λαμβάνει τέλος. Τα πουλιά κατεβαίνουν και προκαλούν χάος στη Ρώμη. Περνούν τις νύχτες κουρνιάζοντας, συχνά κατά χιλιάδες σε ένα δέντρο, σπάζοντας κλαδιά, κουτσουλάνε μαζικά και προκαλούν συχνά ατυχήματα με μοτοσυκλέτες.

The birds move with such synchronicity that one pioneering British ornithologist, Edmund Selous, hypothesized that the starlings were telepathic.

The murmurations work like signals to the returning birds — a way for starlings to gather together. pic.twitter.com/oTBZefVfjb

— The Washington Post (@washingtonpost) January 26, 2023

«Κόπρος σε αφθονία» όπως το θέτει η υπηρεσία περιβάλλοντος της Ρώμης, σε έκθεσή της για τα ψαρόνια. Και ναι, οι κάτοικοι θα προτιμούσαν τα πτηνά να πετούσαν αλλού. Αλλά στην πραγματικότητα, εν μέσω προσπαθειών διαχείρισης τού προβλήματος, γίνεται σαφές πως είναι τα ψαρόνια που έχουν τον πρώτο λόγο σ'αυτήν τη «διαμάχη», έναντι των ανθρώπων.

«Είναι αδύνατο να μετακινήσεις τόσα πολλά ζώα» εξηγεί ο Αλεσάντρο Μοντεματζιόρι, ορθνιθολόγος στο πανεπιστήμιο Sapienza της Ρώμης. Τα ψαρόνια είναι ένα από τα πιο κοινά είδη πτηνών σε όλο τον κόσμο, όμως η Ρώμη ξεχωρίζει στην Ευρώπη ως ένας από τους βασικούς τόπους συγκέντρωσής τους.

Τα πουλιά πετούν με τέτοιο συγχρονισμό που ένας πρωτοπόρος Βρετανός ορνιθολόγος, ο Έντμουντ Σίλους, είχε κάνει λόγο ακόμη και για τηλεπάθεια.

Ωστόσο, οι σύγχρονοι διάδοχοί του έχουν καταλήξει πως ο συγχρονισμένος χορός τους δεν συντονίζεται από έναν «αρχηγό» του σμήνους, αλλά προκαλείται από την αλυσιδωτή αντίδραση μικρο δευτερολέπτων μεταξύ ατόμων.