Πρώτη λέξη ο φόνος! (vid)
Αξίζει να ζεις κι ας είσαι χειρότερος από κτήνος! Αξίζει να τιμωρείσαι τρώγοντας τις σάρκες σου. Αξίζει να είσαι ελεύθερος και να κουβαλάς τη φυλακή σου κάθε μέρα. Αξίζει να αναπνέεις και να προσπαθείς να καταλάβεις το έγκλημα, αξίζει να βασανίζεσαι από την τιμωρία που αυτό σου επιβάλλει. Και όλα ξεκινάνε από την εκδίκηση! Εκεί βρίσκεται η αρχή του αιμάτινου νήματος, εκεί το χέρι αγκαλιάζει την παγωμένη λεπίδα, εκεί ξεκινά το αίμα να βράζει. Για σκεφτείτε λίγο… Πρώτα έρχεται η βία από κάθε εξουσία και μετά η απάντηση. Το λεπτό τείχος της λογικής καταρρέει και τα τέρατα ξεπροβάλλουν: Κοινωνικός αποκλεισμός, εξαρτήσεις, εκμετάλλευση, δικαιοσύνη εγκλωβισμένη σε αίθουσες και χαρτιά, αδικία η μόνη αλήθεια. Ο λόγος, ο νηφάλιος, ο επιστημονικός, ο αληθινά πολιτικός και η πίεση του ατομικού-συλλογικού αγώνα δεν αρκούν. Και τότε το αναίμακτο έγκλημα συναντά το ματωμένο. Η αφετηρία αλλάζει και δεν είναι η ζωή η πρώτη λέξη, αλλά ο φόνος! Ύστερα έρχονται οι δικαιολογίες, οι εξηγήσεις, οι αναλύσεις, οι σκέψεις για την προέλευση του εγκλήματος και τη δύναμη της τιμωρίας, η απορία αν έχει εδώ χώρο το τέλειο και άπιαστο. Έγκλημα και τιμωρία λοιπόν. Μια διαχρονική κατάσταση που τη γέμισε λέξεις, ερμηνείες, χαρακτήρες, ομορφιά ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Το 2023 το «Έγκλημα και Τιμωρία» έρχεται στην Ομόνοια!
Η «ντοστογιεφσκική» ματιά σήμερα, στην Ομόνοια
Ο Βασίλης Μπισμπίκης (σκηνοθεσία) παίρνει το κλασικό μυθιστόρημα και το φέρνει στα μέτρα του. Χαρακτηρίστε το όπως θέλετε: Ριψοκίνδυνο, τολμηρό, προκλητικό, ακόμη και ασεβές. Ο εν λόγω, όμως, συνειδητά κινείται σε αυτά τα μονοπάτια και πάντα -μα πάντα- καταφέρνει να μην περάσει αδιάφορη η προσπάθειά του. Είτε αρέσει είτε όχι, κάτι έχει να πει όταν αναμετριέται με τα μεγάλα και εμβληματικά. Σε αυτό το εγχείρημα μεταφέρει τη διεισδυτική, «ντοστογιεφσκική», ματιά στην Αθήνα και στο κέντρο της πόλης. Κέντρο που είναι και πατρίδα του περιθωρίου! Όπως και στις προηγούμενες απόπειρες, ο πυρήνας του έργου-πηγή μένει αναλλοίωτος. Αυτός είναι και ο λόγος που η μεταγραφή (την έκανε με τον Γιάννη Μελιτόπουλο) απέδωσε. Ο σκελετός, η ραχοκοκαλιά, του λογοτεχνικού έργου δεν πειράχτηκε. Πάνω στον άξονα ερμηνεία εγκλήματος, τιμωρίας συμβαίνουν τα πάντα. Εκεί χτίζει την αφηγηματική του διαδρομή και την ακολουθούμε μέχρι τέλους. Ο Μπισμπίκης, σκηνικά (Κέννυ Μακ Λέλλαν) ατμοσφαιρικά, συνεχίζει από κει που το άφησε με τα Κόκκινα Φανάρια. Προφανώς και δεν είναι η ηδονή, η λαγνεία και η επιθυμία για ελευθερία στο επίκεντρο. Ο τρόπος, όμως, που ξεδιπλώνεται αφηγηματικά το «Έγκλημα και Τιμωρία» έχει πολλές ομοιότητες με την προηγούμενη δουλειά του. Δεν είναι λάθος επιλογή, μια και η δράση τοποθετείται και εδώ στο ημίφως, στα υπόγεια και στα κακόφημα στέκια. Ξενοδοχεία-πορνεία, διεφθαρμένοι αστυνομικοί, τοκογλύφοι, τοξικοεξαρτημένοι… Σε αυτό το πλαίσιο είναι ταιριαστή και η σκληρή γλώσσα και οι άγριες αποτυπώσεις. Βέβαια, υπάρχει και κάτι άλλο: η χρήση της κάμερας, του βίντεο, (κινηματογράφη Φίλιππος Ζαμίδης) οι σκηνές που γυρίστηκαν στην Ομόνοια δίνουν μια αίσθηση Φρανκ Μίλερ και «Sin City». Κι αν θέλουμε να ξεχωρίσουμε μία στιγμή, αυτή είναι η σκηνή του φόνου. Ο Θοδωρής Σκυφτούλης, ως Μιχάλης Σχίζας, ο Ρασκόλνικοφ του έργου, κατακρεουργεί τη Μπέτυ Βακαλίδου (Αλίνα Ιωάννου, η γριά τοκογλύφος), γυμνή, στο κρεβάτι υπό τους ήχους ρέκβιεμ μαζί με μαυροντυμένες φιγούρες-συνοδεία που προστατεύουν (σχεδόν κρύβουν τον δράστη) το κοινό από βίαιο θέαμα.
Ανάμεσα στην παρακμή
Ο Μιχάλης Σχίζας, πρώην φοιτητής εγκληματολογίας, μένει σε ένα μικρό διαμέρισμα. Χρωστά δέκα μήνες ενοίκια. Δεν έχει δουλειά και για χρήματα αφήνει ενέχυρα σε τοκογλύφο. Τριγυρνά στη Ομόνοια και βλέπει την παρακμή. Μπαίνει στα μπαρ και ακούει τις συζητήσεις των παριών. Σε μία απ’ αυτές συλλαμβάνει την ιδέα του φόνου. Στο μυαλό του δεν εγκληματεί, αφού θα απαλλάξει την κοινωνία από ένα παράσιτο. Από τη στιγμή αυτή τίθεται σε λειτουργία ο μηχανισμός ερμηνείας του εγκλήματος και η αναπότρεπτή τιμωρία. Η ισορροπία γρήγορης σκηνικής δράσης και στοχασμού, ερμηνείας, πάνω στις δύο έννοιες, οδηγεί σε έναν πλατειασμό στο τέλος. Επιπλέον, κάποιες ερμηνείες δεν περνάνε στο κοινό. Ξεχωρίζουν αυτές των Σκυφτούλη, Γκραουζίνις, Μάσχα, Μπίγιου, Μπισμπίκη, Σερέτη. Το «Έγκλημα και Τιμωρία: Αθήνα» (κεντρική σκηνή Στέγης Ιδρύματος Ωνάση) είναι παράσταση που θα προκαλέσει το ενδιαφέρον και θα σας ψυχαγωγήσει.
Ταυτότητα παράστασης
«Έγκλημα και Τιμωρία: Αθήνα» [έως 23/4]
Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι
Κατάλληλο άνω των 16 ετών
Στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, κεντρική σκηνή.
Σκηνοθεσία: Βασίλης Μπισμπίκης
Μεταγραφή και πρωτότυπη δραματουργία: Βασίλης Μπισμπίκης, Γιάννης Μελιτόπουλος
Σκηνικά: Κέννυ Μακ Λέλλαν
Κοστούμια: Γιώργος Σεγρεδάκης
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Κινησιολογική Επιμέλεια: Edgen Lame
Βοηθός σκηνοθέτη: Διονύσης Κοκκοτάκης
Βοηθός σκηνογράφου: Καλύδημη Μουρτζή
Κινηματογράφηση: Φίλιππος Ζαμίδης
Εκτέλεση παραγωγής για την ομάδα Cartel: Φαίη Τζήμα.
Βοηθοί παραγωγής για την ομάδα Cartel: Χριστίνα Γκιώνη, Γιανμάζ Ερντάλ
Μακενίστες: Κωνσταντίνος Χαρατζόγλου, Βασίλης Χαρατζόγλου
Ειδικό μακιγιάζ: Αλέξανδρος Λόγγος.
Παίζουν: Λευτέρης Αγουρίδας, Μπέττυ Βακαλίδου, Τσέζαρις Γκραουζίνις, Γιανμαζ Ερντάλ, Μάνος Καζαμίας, Διονύσης Κοκκοτάκης, Edgen Lame , Άννα Μάσχα, Έρρικα Μπίγιου, Βασίλης Μπισμπίκης, Δημήτρης Παπάζογλου, Φοίβος Παπακώστας, Νατάσα Παπανδρέου, Νίκη Σερέτη, Γιώργος Σιδέρης, Θοδωρής Σκυφτούλης, Στέλιος Τυριακίδης, Κώστας Φαλελάκης, Ιώβη Φραγκάτου, Νικολέττα Χαρατζόγλου
Μετάφραση: υπέρτιτλων στα αγγλικά: Μέμη Κατσώνη
Ταυτόχρονος υπερτιτλισμός: Γιάννης Παπαδάκης
Διάρκεια: 2 ώρες και 45 λεπτά (με διάλειμμα)
Ημέρες παραστάσεων: Τετάρτη-Κυριακή στις 20:30
Εισιτήρια: Κανονικό: 7, 15, 20, 28 €, Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 12, 16, 22 €, Παρέα 10+ άτομα: 11, 14, 20 €, Κάτοικος Γειτονιάς: 7 €, Ανεργίας, ΑμεΑ: 5 €, Συνοδός ΑμεΑ: 10 €
