Mira: Ξεχωριστές ραπ διαδρομές (vid)
Το μικρόφωνο περιμένει να αναμετρηθείς μαζί του και συ ξέρεις ότι αυτό είναι λάθος. «Μα, δεν γίνεται αλλιώς, ραπ κάνουμε», κάποιοι λένε, γράφουνε, τη σκέψη σου προσπαθούν να χειραγωγήσουν… Εν μέρει έχουν δίκιο. Το συγκεκριμένο μουσικό είδος συμπυκνώνεται σε αυτή τη λέξη -«αναμέτρηση»- και μέσα απ’ αυτή διαιωνίζει τον ιστορικό τόπο και χρόνο. Παρ’ όλα αυτά, ο καλλιτέχνης δεν «χτυπιέται» με το μέσο, γίνεται κομμάτι του και δημιουργεί νέο χώρο, νέο τόπο. Η έμπνευση, οι ρίμες, το ύφος, το flow, το μπιτ και το μουσικό υπόβαθρο δείχνουν την κατεύθυνση και τον σκοπό. Συνεπώς, όταν ξεχυθεί ο λόγος θα απλωθούν σήματα, προθέσεις, εσωτερικά χτυπήματα, ποιήματα και ηθελημένα παραστρατήματα. Το μικρόφωνο γίνεται το μικρό-μεγάλο πεδίο σύγκρουσης με όσα ενοχλούν, απασχολούν, βασανίζουν τον ραπ καλλιτέχνη. Αυτά ποτέ δεν είναι ένα πράγμα. Τα πολλά, τα λίγα, τα αρκετά, ο πληθυντικός του κοινωνικού, προσωπικού, πολιτικού, δοκιμάζει τον ενικό του εαυτού. Και αυτός/ή που είναι πίσω από το φίλτρο αποφασίζει τον τρόπο και το ύφος έκφρασης. Η Mira είναι καλλιτέχνιδα που καταπονεί την περσόνα της δουλεύοντας πάνω στο πολύμορφο. Το αποτέλεσμα τη δικαιώνει, μια και αν την ακούσετε θα «περπατήσετε» σε ξεχωριστές διαδρομές με τη φωνή της. Μην τη ρωτήσετε γιατί το κάνει, απλά το κάνει! [η φωτογραφία είναι από τoν λογαριασμό της στο Spotify]
Από το «Tool» στο «Αδέσποτο»
Το «τυχαίο» θα πάρει τον έλεγχο και το κείμενο θα μεγαλώσει μέσα από το «Tool»! Για να μη χαθείτε και αυτή είναι η τελευταία κυκλοφορία. Αν θες να σχηματίσεις την πρώτη εικόνα ενός καλλιτέχνη, άκου/δες το πιο πρόσφατο δημιούργημά του. Λοιπόν, η Mira σου δίνει το ανόθευτο, το καθαρό, κρυστάλλινο ραπ. Ο τρόπος που «πατά» στο μπιτ στέλνει τη δόνηση απευθείας στη σκέψη του ακροατή. Σταθερό μέτρο, δυνατό flow και στίχος γερά δουλεμένος. Προσθέστε και τη φωνή που έχει ιδιαίτερο βάρος και θα καταλάβετε ότι αυτή η καλλιτέχνιδα έχει πολλά να πει και να δώσει στη ραπ σκηνή. Φεύγουμε και πάμε στο πιο δημοφιλές κομμάτι, τουλάχιστον στο «Spotify», το «Αδέσποτο». Πατάμε το play και είναι η αυτοπεποίθηση, η σιγουριά που ξεχειλίζει μέσα από τον λόγο της. Η μελωδία είναι πιο γλυκιά και δίνει μεγαλύτερο boost στον ρυθμό. Εδώ η Mira την τρέχει τη φάση και δεν σου αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης. Προσγειωμένο και την ίδια στιγμή ανεβαστικό, κομμάτι του δρόμου αλλά και για το στούντιο ιδανικό. Και η random κατάσταση κάπου εδώ υποχωρεί για να έρθει το «ορθολογικό». Ένα είναι σίγουρο, η Mira ξέρει να κάνει ραπ και το πνεύμα του δρόμου δεν λέει ποτέ ψέματα. Α, τελευταίο, ισχυρό, στοιχείο γι’ αυτήν, η εμφάνισή της στο «Dozen».
Ξέρει να προσαρμόζεται…
Στο συνοπτικό βιογραφικό της (στη σελίδα της στο Spotify) μαθαίνουμε πως το ενδιαφέρον για τη μουσική ξεκίνησε στην ηλικία των πέντε! Ξεκίνησε να μαθαίνει κιθάρα και να κάνει φωνητικά μαθήματα. Στα 12 ήταν μέλος χορωδίας αργότερα του Εθνικού Ωδείου Αθηνών, για λίγους μήνες. Τα χρόνια στο Λύκειο είναι αυτά της πρώτης ραπ έκφρασης. Αφετηρία το freestyle για φίλους και μέλη της οικογένειάς της. Κάποια στιγμή αποφασίζει να ανεβάσει δουλειά της στο Youtube. Αυτό ήταν! Η παραγωγή της δεν είναι ευκαταφρόνητη. Αρκετά σινγκλ και το live στο «Dozen» της έδωσαν την προσοχή που αξίζει. Ο ήχος που μας δίνει είναι μελωδικός, με το boom bap αξιόπιστο στήριγμα. Το ύφος της έχει κάτι το «Old School» ενώ συνδυάζει το διασκεδαστικό, fun, στοιχείο με το λυρικό, αφηγηματικό, προσωπικό. Η Mira προσαρμόζεται και προσαρμόζει τον ήχο και το μπιτ στα μέτρα της, στο ύφος της. Κινείται με άνεση ανάμεσα στο νέο ηχητικό πεδίο (drill, η γλυκιά αλλοίωση, τα γρήγορα χτυπήματα…) και σε αυτό που δεν διαπραγματεύεται. Ανήσυχη κοινωνικά, δημιουργικά, δεν σταματά να δουλεύει τη ραπ ταυτότητά της. Δεν μπορούμε να αποφύγουμε το κοινότοπο και να μην πούμε ότι περιμένουμε με αγωνία πολλές μεγάλες δουλειές από τη Mira.
