Το σκοτεινό παρελθόν του Πύργου του Λονδίνου (vid)

Ο Πύργος του Λονδίνου είναι ένα από τα πιο εμβληματικά ορόσημα της Αγγλίας, γνωστός για την πλούσια ιστορία του και το ρόλο του στη μοναρχία της χώρας. Όμως, πέρα από το μεγαλείο και τη μεγαλοπρέπειά του, κρύβεται ένα σκοτεινό παρελθόν, όπου πολλοί φυλακισμένοι κρατούνταν αιχμάλωτοι μέσα στα τείχη του.

Ο Πύργος του Λονδίνου χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως βασιλικό παλάτι και φρούριο για αιώνες, αλλά χρησιμοποιήθηκε επίσης ως φυλακή, ιδίως για όσους κατηγορούνταν για προδοσία ή πολιτικά εγκλήματα. Οι κρατούμενοι συχνά μεταφέρονταν στον Πύργο υπό την κάλυψη του σκότους και κρατούνταν σε ανθυγιεινές συνθήκες.

Οι κρατούμενοι στον Πύργο του Λονδίνου υφίσταντο σκληρή μεταχείριση, χωρίς να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη η ευημερία τους. Συχνά κρατούνταν σε κελιά χωρίς παράθυρα, χωρίς πρόσβαση σε φυσικό φως ή καθαρό αέρα. Οι συνθήκες ήταν τόσο άσχημες που πολλοί κρατούμενοι αρρώσταιναν και μερικοί ακόμη και πέθαιναν λόγω της έλλειψης κατάλληλης φροντίδας.

Ο Πύργος του Λονδίνου ήταν επίσης γνωστός για τον θάλαμο βασανιστηρίων του, όπου οι κρατούμενοι υποβάλλονταν σε διάφορες μορφές βασανιστηρίων προκειμένου να αποσπάσουν ομολογίες ή πληροφορίες. Οι πιο συνηθισμένες μέθοδοι βασανιστηρίων περιλάμβαναν μια τεχνική, όπου τα άκρα του κρατουμένου τεντώνονταν μέχρι να εξαρθρωθούν, καθώς και το βασανιστήριο με όνομα, «η κόρη του ρακοσυλλέκτη», μια συσκευή που συμπίεζε το σώμα του κρατουμένου σε μικρό χώρο.

Παρά τις ζοφερές συνθήκες και τη συνεχή απειλή βασανιστηρίων ή εκτέλεσης, ορισμένοι κρατούμενοι κατάφερναν να βρίσκουν τρόπους να τα βγάζουν πέρα. Πολλοί στράφηκαν στη θρησκεία, χρησιμοποιώντας την προσευχή και τον διαλογισμό για να βρουν παρηγοριά στην αιχμαλωσία τους. Άλλοι έβρισκαν παρηγοριά στο γράψιμο, χρησιμοποιώντας ποίηση ή πεζογραφία για να εκφράσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους.

Ένας από τους πιο διάσημους φυλακισμένους στον Πύργο του Λονδίνου ήταν ο σερ Ουόλτερ Ράλεϊ, συγγραφέας και εξερευνητής που κατηγορήθηκε για συνωμοσία εναντίον του βασιλιά Ιάκωβου Α. Ο Ράλεϊ πέρασε 13 χρόνια στον Πύργο, κατά τη διάρκεια των οποίων έγραψε το διάσημο έργο του «Η ιστορία του κόσμου». Τελικά απελευθερώθηκε, αλλά αργότερα εκτελέστηκε για προδοσία.