Στο νούμερο 5 η Aria (vid)
Πριν ένα χρόνο περίπου έσκασε το πρώτο κύμα, η πρώτη ρίμα, το πρώτο ραπ κείμενο-πορτρέτο. Αφορμή και πρωταγωνιστής ο ΛΕΞ. Το μουσικό είδος όλο και μεγαλώνει στη χώρα μας και βάζοντας και ένα «Τ» μπροστά δυο μεγάλοι κόσμοι εμφανίζονται και κατά περιστάσεις ενώνονται. Η πηγή δείχνει να είναι ανεξάντλητη. Για μας μοναδικό κριτήριο επιλογής-παρουσίασης είναι το προσωπικό γούστο. Αν αυτό που ακούμε ικανοποιεί το αυτί, τότε έχει θέση στον ψηφιακό μας κόσμο. Μέχρι τις 2 Αυγούστου θα παρουσιάσουμε αυτούς που ξεχώρισαν στη συνείδηση μας, που ικανοποίησαν λίγο παραπάνω το ακουστικό μας όργανο. Ανασκόπηση, καταγραφή όσων έχουν προηγηθεί, ανθολογία ή αλλιώς Top 5. Η επιλογή είναι καθαρά υποκειμενική και κάθε ένσταση δεκτή.
Η ελληνική ραπ σκηνή έχει πολλούς άξιους εκπροσώπους και αυτός ο τρόπος έκφρασης ταιριάζει στον άνθρωπο του σήμερα και στο σήμερα. Είτε είναι διασκεδαστικό το ύφος είτε είναι λυρικό, είτε είναι επιθετικό, αυτός ο λόγος κάτι έχει να μας πει. Οι καλλιτέχνες που παρουσιάσαμε σε αυτό το διάστημα (σ.σ και θα συνεχίσουμε) κάτι είχαν να πουν, δεν περάσαν αδιάφοροι. Άπαντες ακουμπούν σε αυτό που ζούμε, νιώθουμε, αντιμετωπίζουμε τώρα. Το κοινό, ιδιαίτερα το νεανικό, έλκεται απ’ αυτό που είναι σκόπιμα στο περιθώριο αλλά ουσιαστικά στο κέντρο της ζωής (μας). Η αντίστροφη μέτρηση ξεκινά!
Το ταλέντο της δεν άφηνε περιθώρια
Το ξεκίνημα θα γίνει με την Aria. Τη ράπερ αυτή την ανακάλυψε ο γράφων τυχαία. Κάπου, κάποτε… Σε κάποια επιλογή που έβγαλε ο αλγόριθμος, σε κάποια πλατφόρμα αναπαραγωγής μουσικών κομματιών. Το ταλέντο της δεν άφηνε περιθώρια. Το ύφος, ο τρόπος που «πάταγε» στο μπιτ, το θάρρος και η αγωνία να τα πει όπως πρέπει πέρασαν άμεσα σε μας. Η συγκεκριμένη καλλιτέχνιδα συνδυάζει την ορμή του νέου με τη συνειδητοποίηση του ώριμου δημιουργού. Η Aria δείχνει ότι ψάχνει τον στίχο που θα σκάσει πάνω μας, δεν θα προσπεράσει. Αναζητά τον ρυθμό που θα μας ταρακουνήσει. Μοχθεί για να διευρύνει τη θεματολογία και να εδραιώσει την παρουσία της στον χώρο. Το flow της έχει σφρίγος και κινείται σε υψηλές ταχύτητες και η φωνή της ανήκει σε αυτές που ξεχωρίζεις. Δεν χρειάζεται να δεις το όνομα, αρκεί να ακούσεις. Η Aria ξέρει να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις του στίχου και του μουσικού δρόμου. Παρ’ όλα αυτά, δεν χάνει το διακριτό της στίγμα. Η εικόνα που σχηματίζει φωνητικά και υφολογικά είναι ανάγλυφη και σταθερά λαμπερή.
Να μη θες να τελειώσει
Το κομμάτι που την έκανε άμεσα αγαπητή και άξια αναφοράς είναι το Τρέχω την πόλη. Η παραγωγή είναι του Γιώργου Ορφανίδη και η Aria ξεδιπλώνει κάθε της εκφραστική αρετή. Ο τρόπος που τοποθετεί τη φωνή της και η διαχείριση του flow της απογειώνουν το τραγούδι. Το δυνατό μπιτ της δίνει ώθηση αλλά παίρνει κιόλας από την ίδια. Αποτέλεσμα; Από το πρώτο δευτερόλεπτο να είσαι σε διάθεση ανεβαστική και να μη θες να τελειώσει. Η Aria, όμως, δεν είναι ράπερ που μένει στην επανάληψη της επιτυχημένης συνταγής. Στο άλμπουμ της «21 γραμμάρια» υπάρχουν κομμάτια που μας τη συστήνουν διαφορετικά, όπως το Εδώ ή το Αντικοινωνικοί. Και αν θέλετε να καταλάβετε το πολύπτυχο του ταλέντου της ψάξτε και ακούστε το Νύχτες που γίνανε ξημέρωμα. Επίσης, αν δείτε το live της στο «Dozen Sessions» θα διαπιστώσετε τη σιγουριά και την αγωνία της την ίδια στιγμή. Είναι σίγουρη γι’ αυτό που φέρνει στη ραπ σκηνή (φρεσκάδα, νέα φωνή) αλλά δεν αφήνει και την ανησυχία της εκπλήρωσης του καλλιτεχνικής της επιθυμίας. Η Aria έχει τον τρόπο να σε κερδίσει, το δημιουργικό της πεδίο είναι μεγάλο και αναμφίβολα θα μας δώσει πολλά ωραία πράγματα. Η Aria είναι ραπ δύναμη!
