Γονείς Άλκη Καμπανού: «Να μπει ένα τέλος στην παράλογη βία, αυτό που ένιωσε το παιδί μου εκείνο το βράδυ ήταν κάτι παράλογο, κάτι αναίτιο»

Λίγες ημέρες μετά την απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης με την οποία καταδικάστηκαν ομόφωνα δώδεκα νεαροί για τη δολοφονική επίθεση με θύμα τον 19χρονο Άλκη Καμπανό, οι γονείς του μιλούν στην ΕΡΤ.

Η Μελίνα Κακουλίδου και ο Αριστείδης Καμπανός μίλησαν στην εκπομπή συνδέσεις για όλα όσα ακολούθησαν αφού τους τηλεφώνησαν και τους μετέφεραν πως ο Άλκης έχασε τη ζωή του.

Οι γονείς του παιδιού, το πρόσωπο του οποίου έγινε σύμβολο ενάντια στην οπαδική βία, εκφράζουν την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει. Παρ’ ότι βλέπουν πως οι οπαδικές επιθέσεις δεν έχουν σταματήσει, δεν σταματούν να αγωνίζονται προκειμένου ο γιος τους να είναι το τελευταίο θύμα σε αυτόν τον ακήρυχτο πόλεμο της φανέλας. «Πρέπει να αλλάξουμε την κοινωνία« είπε ο Αριστείδης Καμπανός.

Για τη στιγμή που έμαθαν ότι ο γιος τους είναι νεκρός είπαν:

«Διπλώθηκα κάτω από τον πόνο, το κλάμα και την οδύνη που ένιωσα εκείνη τη στιγμή όταν το άκουσα», λέει ο πατέρας του Άλκη Καμπανού

«Ήταν από τις χειρότερες στιγμές της ζωής μου. Διπλώθηκα κάτω από τον πόνο, το κλάμα και την οδύνη που ένιωσα εκείνη τη στιγμή όταν το άκουσα», λέει ο πατέρας του Άλκη Καμπανού Εγώ ως μάνα είπα ότι είναι λάθος, αποκλείεται να είναι το δικό μου παιδί γιατί ήταν ένα παιδί που δεν εμπλεκαι σε καβγάδες, δεν του άρεσαν οι φασαρίες, δεν είχε τσακωθεί ποτέ. Πίστεψα ότι επρόκειτο για λάθος. Μέχρι να φτάσουμε δεν το πίστευα. Έκανα την προσευχή μου στην παναγία να έχει κάποιο λάθος. Ο Άλκης ακόμη και τώρα που επαναφέρω τις μνήμες ήταν ένας πραγματικός άγγελος, ένα παιδί γεμάτο χαρά, γεμάτο φως. Ένα παιδί αγνό, άδολο. Πάντοτε χαρούμενος και πάντοτε χαμογελαστός. Ήταν φίλος με όλα τα παιδιά, σε όσα σχολεία κι αν άλλαξε. Παντού δημιουργούσε φιλίες, κρατούσε τις φιλίες του, τις παρέες του. Ήμασταν και είμαστε μια πολύ αγαπημένη οικογένεια. Γεμάτος αγάπη απέναντι στους γονείς του, στην αδερφή του, στους φίλους του. Ήξερε να δίνει» δήλωσε η μητέρα του.

Για την απόφαση του δικαστηρίου οι δύο γονείς λένε ότι δικαιώθηκαν αλλά ο Άλκης δεν γυρίζει πίσω.

«Αισθάνθηκα δικαίωση. Αισθάνθηκα δικαίωση. Καταλαγιάζει, καταλαγιάζει λιγάκι τον πόνο. Αλλά όπως είπε και η Μελίνα είναι προσωρινό. Άλλωστε δεν έχει σημασία τι αισθανόμαστε εγώ και η Μελίνα ως δικαίωση. Είναι το τι αισθάνεται ολόκληρη η ελληνική κοινωνία γι’ αυτό το γεγονός. Διάβασα κάπου, -θα μου πείτε είναι πολύ έντονο αυτό που θα πω-, ότι η κοινωνία προετοιμάζει ένα έγκλημα και οι δολοφόνοι το εκτελούν. Δηλαδή όχι μόνο για το θέμα του Άλκη, αλλά και για τις υπόλοιπες δολοφονίες που τον τελευταίο καιρό μαστίζουν την ελληνική κοινωνία, όπως οι γυναικοκτονίες. Δηλαδή σαν κοινωνία… σαν κοινωνία κάτι δεν πήγαινε καλά. Πρέπει να αλλάξουμε σαν κοινωνία και ας αποτελέσουν αυτά τα γεγονότα των δολοφονιών ένα τέλος και μια καινούργια αρχή για αυτή την χώρα, για την Ελλάδα.

«Να μπει τέλος στην παράλογη βία»

«Δεν υπάρχουν μαγικά ραβδιά και μαγικές λύσεις. Ξαφνικά να αλλάξει όλο το πλαίσιο του ποδοσφαίρου μας, οι φίλαθλοι, οι οπαδοί. Νομίζω ότι έχουν γίνει κάποιες σωστές κινήσεις και από την πλευρά της πολιτείας αλλά και από την πλευρά του κόσμου. Και η ένδειξη συμπαράστασης που δεχθήκαμε όλο αυτό το χρονικό διάστημα δείχνει ότι κάτι αλλάζει ρε παιδί μου, κάτι αλλάζει. Σίγουρα υπάρχουν ανεγκέφαλοι. Αυτοί που θα σκεφτούν να διαπράξουν πράξεις βίας…Για τα ποδοσφαιρικά, για τα αθλητικά και όλα αυτά εδώ πέρα… Και η σωστή δικαστική απόφαση που πάρθηκε στο πλαίσιο της δικαίωσης, όχι της δικιάς μας, αλλά όλης της κοινωνίας, θα φοβίσει και θα τους κάνει να ξανασκεφτούν… δηλαδή η αυστηρότητα της τιμωρίας να βοηθήσει να μην ξαναεμφανιστούν τέτοια φαινόμενα. Με κάνει να λυπάμαι, να λυπάμαι για αυτά τα παιδιά που συνεχίζουν. Ουσιαστικά χρειάζεται μια καινούργια ηθική διαπαιδαγώγηση όλης της ελληνικής κοινωνίας, ξεκινώντας όμως πρώτα από τα παιδιά. Πρώτα από τα παιδιά. Αυτοί είναι οι δέκτες. Εμείς πρέπει να γίνουμε οι πομποί ή η εκπομπή των καλών μηνυμάτων και τα παιδιά οι δέκτες να δεχτούν αυτά τα μηνύματα. Μόνο έτσι πιστεύω ότι θα αλλάξουμε. Και τα παιδιά μαθαίνουν όχι μιλώντας συνέχεια, αλλά δίνοντας το παράδειγμα. Με το παράδειγμα μαθαίνουν τα παιδιά. Άρα πρέπει εμείς οι μεγάλοι να δώσουμε το παράδειγμα ότι είμαστε σωστοί άνθρωποι, σωστοί φίλαθλοι, σωστοί στην εργασία μας και έτσι θα μάθουν τα παιδιά και με αυτό τον τρόπο θα υπάρξει καινούργια ηθική διαπαιδαγώγηση όλης της ελληνικής κοινωνίας είπε ο πατέρας του άτυχου 19χρονου, με την μητέρα να συμπληρώνει: «Να μπει ένα τέλος στην παράλογη βία. Η βία που ένιωσε το παιδί μου εκείνο το βράδυ ήταν κάτι παράλογο, κάτι αναίτιο. Όχι άλλη ατιμωρησία. Γιατί πιστεύω ότι εάν υπάρξουν αυστηρές ποινές για κάθε έγκλημα, ο καθένας θα αρχίσει πλέον να σκέφτεται και τις συνέπειες. Εφόσον πάω να κάνω κάτι παράνομο σε βάρος του άλλου, θα ξέρω ότι αυτό έχει αυστηρές συνέπειες».

Στην ερώτηση του δημοσιογράφου για το τι θα πει αν δει κάποιον από τους κατηγορούμενους ύστερα από πολλά χρόνια το εάν ύστερα από χρόνια, ο Αριστείδης Καμπανός απαντάει ευθέως και συγκλονίζει!

«Εγώ το είχα πει και δεν αλλάζω αυτό που είπα. Θα τους πω ότι λυπάμαι που δεν γνώρισαν τον Άλκη. «Θα γινόταν ο καλύτερος φίλος σας.» Αυτό. Και αν τυχόν έχουν συνείδηση και κάποιες τύψεις συνειδήσεως, αν τους κατατρέχουν σαν Ερινύες, μπορούν να ζητήσουν συγνώμη στο μνήμα του Άλκη και σίγουρα θα τη δεχθεί» ήταν η απάντηση του.