Οι διωγμοί του Καζάκου και της Καρέζη από την Χούντα και η παραλίγο κουμπαριά με τον δικτάτορα Παπαδόπουλο

Ο Κώστας Καζάκος, ο οποίος «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών, υπήρξε παντρεμένος με την εμβληματική ηθοποιό Τζένη Καρέζη, από το 1968 μέχρι το 1992, με την οποία απέκτησε τον γιο τους, τον επίσης ηθοποιό Κωνσταντίνο Καζάκο.

Καζάκος και Καρέζη πέρασαν πολλές περιπέτειες στον κοινό τους βίο και ιδίως έχοντας απέναντί τους τη Χούντα των Συνταγματαρχών.

Η Τζένη Καρέζη, είχε συναντηθεί πολλές φορές με τον δεύτερο σύζυγό της Κώστα Καζάκο, μόνο που δεν το θυμόντουσαν. Το φθινόπωρο του 1966, τα έφερε έτσι η ζωή που οι δυο τους θα πρωταγωνιστούσαν στην ταινία «Κονσέρτο για πολυβόλα». Όσο περίμεναν να ξεκινήσουν τα γυρίσματα, έκατσαν οι δυο τους και έπαιξαν τάβλι. Θα έπαιζαν και για τα επόμενα 27 χρόνια.

Ο Κώστας Καζάκος ήταν κομμουνιστής και κοντά του η Τζένη Καρέζη απελευθέρωσε το επαναστατικό της πνεύμα. Πέρασαν δύσκολα αμφότεροι από τη Χούντα, συνελήφθησαν και βασανίστηκαν πολλάκις, ενώ για ένα διάστημα ο Κώστας Καζάκος δεν ήξερε που βρισκόταν η σύζυγός του, την οποία είχαν κλείσει στην απομόνωση.

Διώχθηκαν αγρίως από τη Χούντα των Συνταγματαρχών, τον Ιούνιο του 1973, όταν μαζί «ανέβασαν» την παράσταση το «Μεγάλο μας Τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, στην οποία συμμετείχε και ο Νίκος Ξυλούρης. Ένα έργο με έντονο πολιτικό περιεχόμενο, που λογοκρίθηκε, αλλά παρ΄όλα αυτά είχε «μυστικά μηνύματα» και κατάφερε να γίνει σύμβολο κατά της χούντας.

«Έπρεπε να είναι κάτι σαν λαϊκό πανηγύρι, να κλείνει μέσα του πολλή ρωμιοσύνη… Και μέσα από τη σάτιρα, τον αυτοσαρκασμό, το γέλιο και το δάκρυ, να μιλήσουμε για τους καημούς και τα όνειρα της φυλής μας, για προδομένους αγώνες, για προδομένες ελπίδες… και πάνω απ’ όλα για ομορφιά. Για την ομορφιά αυτού του λαού, που δεν παύει ποτέ να αγωνίζεται, να προδίδεται, να πιστεύει και να συνεχίζει τον αγώνα του, διατηρώντας τις ρίζες του αναλλοίωτες αιώνες τώρα.

Όλα αυτά όμως θα ’πρεπε να ειπωθούν ρωμαίικα, ζεστά. Καθόλου φιλολογικά. Καθόλου εγκεφαλικά. Θα’ πρεπε, δηλαδή, να γραφτεί ένα έργο που να έχει μέσα του τους σπόρους της λαϊκής μας τέχνης. Εγχείρημα δύσκολο, άπιαστο σχεδόν» είχε πει η ίδια Τζένη Καρέζη.

Το κοινό «αγκάλιασε» την παράσταση, οι παραστάσεις χαρακτηρίστηκαν ως οι μαζικότερες πολιτικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας μέχρι το Πολυτεχνείο, ωστόσο γρήγορα μπήκε στο μάτι της Χούντας. Επισκέψεις στην παράσταση, σημειώσεις σε όλα τα αποσπάσματα που χειροκροτούσε ο κόσμος και σύλληψη της Τζένης Καρέζη που έμεινε για ένα μήνα στην απομόνωση.

Τον Νοέμβριο του 1973 που αποφυλακίστηκε η Καρέζη, επέστρεψε στο θέατρο και την παράσταση ακόμα πιο αποφασισμένη, συνεχίζοντάς την. Από «Το Μεγάλο Μας Τσίρκο» οι φοιτητές υιοθέτησαν συνθήματα που ακούγονταν στην παράσταση όπως «Ψωμί Παιδεία Ελευθερία», «Φωνή λαού οργή Θεού», τα οποία ακούστηκαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Φυσικά σε αυτήν συμμετείχαν οι Καρέζη, Καζάκος, και Ξυλούρης συμμετείχαν στην εξέγερση.

Στο σπίτι της Καρέζη και του Καζάκου φιλοξενούνται αρκετοί ηθοποιοί όπου υπό άκρα μυστικότητα φτιάχνουν αντίγραφα της ραδιοφωνικής εκπομπής του Πολυτεχνείου, ωστόσο οι χουντικοί συλλαμβάνουν ξανά την Τζένη Καρέζη. Ούτε τότε θα το βάλει κάτω. Η παράσταση συνεχίζεται κανονικά υπό αυστηρή επιτήρηση ασφαλιτών της Χούντας. Μέρα παρά μέρα, οδηγούσαν την Τζένη Καρέζη και τον Κώστα Καζάκο στον ανακριτή, ο οποίος τους απειλούσε πως θα τους έστελνε… για διακοπές. Εννοούσαν εξορία στη Μακρόνησο.

Τελικά τους συνέλαβαν μετά από λίγες μέρες, τους βασάνισαν σωματικά και ψυχικά όπως τους υπόλοιπους κρατούμενους και μάλιστα δεν έλεγαν στον Καζάκο ούτε καν που είχαν κρατούμενη τη Τζένη Καρέζη.

Στις 15 του Δεκέμβρη η Καρέζη και Καζάκος αποφυλακίζονται και στις 22 του ίδιου μήνα οι παραστάσεις ξανάρχισαν. Στην πρεμιέρα οι αστυφύλακες βρίσκονταν στους διαδρόμους όρθιοι και κατασκοπεύουν το κοινό, το οποίο στο τέλος της παράστασης πέταξε ένα σωρό λουλούδια στη σκηνή. Κόκκινα γαρύφαλλα που είχαν κρυμμένα στα πανωφόρια τους. Όταν έπεσε η αυλαία η Καρέζη συγκινημένη ψιθύρισε «ναι, μπορώ να ξανακάνω φυλακή εάν χρειαστεί.

Ο Κωνσταντίνος Καζάκος, ο γιος της Τζένης Καρέζη και του Κώστα Καζάκου, επρόκειτο να γεννηθεί στα τέλη Απριλίου του 1969. Στα χρόνια της δικτατορίας. Τότε, όσα παιδιά γεννιόντουσαν την 21η Απριλίου τα βάφτιζε ο Παπαδόπουλος ή η σύζυγος του Δέσποινα ή ακόμη και η οικογένεια του Ζωιτάκη, που συμμετείχε στο πραξικόπημα.
Φυσικά, επ΄ουδενί θα δεχόντουσαν να συμβεί κάτι τέτοιο, οι Καζάκος και Καρέζη.

«Είχαν κάνει ολόκληρο σχέδιο να με κρύψουν», ανέφερε ο Κωνσταντίνος Καζάκος στη «Μηχανή του Χρόνου». Τι έγινε τελικά; Μια μικρή επιπλοκή πριν από τη γέννα, έσωσε το ζευγάρι από την ανεπιθύμητη κουμπαριά: «Γύρω στις 20 Απριλίου ο γιατρός της, της είπε: “Πρέπει να κάνουμε καισαρική, γιατί έρχεται (το παιδί) ανάποδα”. Το ότι θα έκανε με καισαρική τη γέννα, έδωσε την ευχέρεια να περιμένει μερικές μέρες και να αποφύγουμε την 21η Απριλίου οπότε η γέννα έγινε την 25η Απριλίου».

Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2007 και του Οκτωβρίου 2009 ο Κώστας Καζάκος εκλέχθηκε βουλευτής με το ΚΚΕ, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας.