«Η πόλη του θανάτου»: Εκεί όπου οι άνθρωποι πεθαίνουν με την ελπίδα να αναγεννηθούν (vid)

Επιμέλεια: Newsroom
«Η πόλη του θανάτου»: Εκεί όπου οι άνθρωποι πεθαίνουν με την ελπίδα να αναγεννηθούν (vid)
Ενώ ο δυτικός κόσμος μπορεί να συνδέει το θάνατο με τη θλίψη και το πένθος, το Βαρανάσι είναι μια πόλη της χαράς. Είναι ένα μέρος όπου τα όρια μεταξύ ζωής και θανάτου θολώνουν σε ένα περίπλοκο μωσαϊκό τελετουργιών και πνευματικότητας.

Το Βαρανάσι, που συχνά αναφέρεται ως η «Πόλη του Θανάτου» της Ινδίας, κατέχει μια μοναδική θέση στην ινδουιστική παράδοση. Προσκυνητές από όλες τις γωνιές της ηπείρου έλκονται εδώ και αιώνες σε αυτή την αρχαία πόλη, με την πεποίθηση ότι ο θάνατος στο Βαρανάσι μπορεί να τους χαρίσει σωτηρία και απελευθέρωση από τον κύκλο της αναγέννησης.

Ο συγγραφέας Pico Iyer κατά την εξερεύνηση αυτής της πόλης, ανακάλυψε ένα βαθύ παράδοξο. Ενώ ο δυτικός κόσμος μπορεί να συνδέει το θάνατο με τη θλίψη και το πένθος, συνειδητοποίησε ότι το Βαρανάσι είναι μια πόλη της χαράς. Είναι ένα μέρος όπου τα όρια μεταξύ ζωής και θανάτου θολώνουν σε ένα περίπλοκο μωσαϊκό τελετουργιών και πνευματικότητας.

Ομάδες ανδρών, με τα πρόσωπά τους καλυμμένα από μαντήλια, περικύκλωναν τις φλόγες, με τα μάτια τους να λάμπουν με μια ένταση που αψηφούσε το ζοφερό σκηνικό. Ανάμεσα στις βαθιές τελετουργίες, υπήρχε μια αίσθηση σκοπού και υπέρβασης.

 

Στο Βαρανάσι, την πόλη του Σίβα, του «Γητευτή του Χρόνου», η πνευματική ενέργεια είναι αισθητή, όπως αναφέρει. Οι αδιάκοπες ψαλμωδίες, το κουδούνισμα των κουδουνιών και ο ρυθμός των τυμπάνων δημιουργούν μια ατμόσφαιρα που προκαλεί δέος και ταπεινότητα.

Το Βαρανάσι είναι ένας τόπος όπου ο θάνατος δεν φοβάται αλλά αγκαλιάζεται ως μέσο για την πνευματική απελευθέρωση. Οι κάτοικοι και οι προσκυνητές πραγματοποιούν τις τελετουργίες τους με ευλάβεια και αφοσίωση, θεωρώντας το τέλος της ζωής ως πέρασμα σε κάτι μεγαλύτερο.