Το Σφάλμα: Τα λάθη μας, τα πάθη μας (vid)
Η δύσπνοια, η άπνοια, η δυσφορία, η δυσανεξία και μια αλυσίδα από λέξεις που αγκυλώνουν, σχεδόν σκοτώνουν. Η οργή να αποκρυσταλλώνεται σε μια φράση- παντού αστυνομία- και ο βάλτος να πυκνώνει και το σύνθημα ενώνει. Και το μεγάλο βήμα να μη γίνεται, η πρόθεση να πνίγεται και η άρνηση να γίνεται κατάφαση. Όλα λάθος, λάθος, λάθος. Το «πρέπει» μεταμφιέζεται, δεν μεταμορφώνεται, στο «είναι ανάγκη…» και η ασφυξία σε πλησιάζει, σε αγκαλιάζει και στον λαιμό γράφει είσαι σφάλμα, σφάλμα, σφάλμα. Η κρίση θολώνει, το μυαλό παγώνει και ένας μεταλλικός ιστός καλύπτει τις διαδρομές του νου. Ό,τι κι αν σκεφτείς, κάνεις, πεις, γίνεται η μια λέξη, η ασταμάτητη επανάληψη της οπτασίας του κακού, το οριστικό «κλικ» της αλυσίδας που την αιχμηρή αντήχηση σκορπίζει στους γαλανούς και σκοτεινούς ουρανούς της ύπαρξής σου. Η κόλαση παντρεύεται τη γυάλινη όαση και ο άνθρωπος τα βήματα σέρνει και ψελλίζει σφάλμα, σφάλμα, σφάλμα… Η φωνή μένει εκτός τειχών και η παραλυτική λέξη, κατάσταση, καθεστώς, μεγαλώνει και το ωστικό κύμα φουσκώνει και η ροή των πραγμάτων αλλάζει! Ακόμη και το γραμμένο, το χαραγμένο, βρίσκει νέο εκφραστικό πεδίο, βρίσκει τον άνθρωπο που άντεξε και σήκωσε τα πεσμένα γράμματα. Το Σφάλμα είναι εδώ, η κόλαση της ραπ είναι εδώ και το σύστημα μόλις κράσαρε! [η φωτογραφία από τον λογαριασμό του στο Instagram]
Τίποτα δεν κρατά για τον εαυτό του
Ο λόγος που αφήνει αυτός ο ράπερ είναι ουσιαστικός, άμεσος και άφοβος. Ας το σχηματοποιήσουμε: Τώρα, σύστημα, ραπ. Η ραπ γεννήθηκε από την ανάγκη έκφρασης, από την ανάγκη να βρεθεί διέξοδος και καθαρός ουρανός για τους περιθωριοποιημένους των γκέτο. Ο λόγος που κυλούσε να συντρίψει το ασφυκτικό παρόν ζητούσε. Ένα «δεν πάει άλλο» ακουγόταν στην ψυχή των καταπιεσμένων, των ατόμων που οι «ανώτεροι» περιφρονούσαν και χαρακτήριζαν απαξιωτικά οι παρίες. Ε, αυτοί που δεν έπρεπε να φαίνονται, φάνηκαν! Ο αποκλεισμός έσπασε με τη φωνή και τον ορμητικό λόγο. Το κυρίαρχο καταπιεστικό σύστημα είχε άλλη μία κατασταλτική πρόκληση: να σιγήσουν οι φωνές. Αυτό, όμως, δεν γίνεται και δεν θα γίνει ποτέ. Τέτοια περίπτωση είναι ο ράπερ Το Σφάλμα. Ξέρει τι σημαίνει να κάνεις ραπ, ξέρει ποια είναι η αποστολή του, ξέρει πού ζει και πού καλείται να επιβιώσει, ξέρει πώς έχει το τώρα και πώς πρέπει να είναι το αύριο. Κινητήριος δύναμη του λόγου του είναι η πολιτική/κοινωνική ανησυχία, η αφυπνισμένη ταξική του συνείδηση. Εκεί βρίσκει το πάθος, τη σιγουριά και την τόλμη, αυτή είναι που τον κάνει να προχωρά και να μην τον απειλεί τίποτα. Το Σφάλμα θα πει αυτά που θέλει να πει και τίποτα δεν θα κρατήσει για τον εαυτό του.
Ένας από μας
Το Σφάλμα, κατά κόσμον Αντώνης, είναι ένας από μας και θα το διαπιστώσετε σε κάθε του τραγούδι. Πρώτα απ’ όλα στιχουργικά. Υποστηρικτικός, καταγγελτικός, κριτικός (για όλους) και όχι επικριτικός και με άφθονα, εύστοχα, πολιτικά μηνύματα. Η αμεσότητά του κρατά τις ισορροπίες και το τελικό μήνυμα δεν έχει να κάνει με καθοδήγηση, αλλά με φιλική παρότρυνση και ενθάρρυνση. Μετά τα λόγια η μελωδία, το μπιτ. Σε όλα τα κομμάτια υπάρχει κάτι το οικείο, το ζεστό, το καθησυχαστικό και ξεσηκωτικό την ίδια στιγμή. Έπειτα είναι η αφήγησή του. Εδώ δεν βασίζεται τόσο στο flow, αλλά στην καθαρότητα της προφοράς και της εκφοράς. Αυτό που θέλει είναι να τον καταλάβεις, να τον ακούσεις χωρίς καμία αμφιβολία. Το ραπ του έχει επιθετικό ύφος, αλλά δεν πάει στο battle. Εκεί που νιώθεις την αιχμή του, εκεί σε απομακρύνει και σε ταξιδεύει με παιχνιδιάρικο, φιλικό ύφος. Το Σφάλμα ασχολείται πολλά χρόνια με τη ραπ και έχει διαμορφώσει τη δική του ταυτότητα. Είναι ο καλλιτέχνης που σίγουρα θες να είναι δίπλα σου, θες να σου δίνει και να τους δίνεις δύναμη. Ταπεινός, κοινωνικά ανήσυχος και με πραγματική διάθεση αλλαγής. Στις 21 Νοεμβρίου, στις 21:00, θα εμφανιστεί στο ιστορικό «Κύτταρο» για να μας δείξει πώς είναι να ραπάρεις από την κόλαση. [για εισιτήρια εδώ]
