Ντιέγκο Μαραντόνα-Φιντέλ Κάστρο: Ο «στρατηγός» της Κούβας είχε σώσει τον «θεό» του ποδοσφαίρου
- Η φιλοσοφία του Ντιέγκο
- Η επίσκεψη στην Αβάνα
- Ο Κάστρο τού έσωσε τη ζωή
- Τα τατουάζ
- «Θα έδινα τη ζωή μου για την Κούβα»
- Οι επιστολές που δημοσιοποίησε ο Φιντέλ
- Το γράμμα του Φιντέλ στον Ντιέγο
- Το γράμμα του Μαραντόνα στον Φιντέλ
- «Ο δεύτερος πατέρας μου»
- Hasta la victoria siempre!!
«Ο Φιντέλ ήταν για μένα είναι ο δεύτερος πατέρας μου. Ο άνθρωπος που μου έσωσε τη ζωή. Μου άνοιξε την πόρτα της Κούβας όταν μου την έκλεισε η ίδια η Αργεντινή». Τάδε έφη Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Για πολλούς (από μας) ο «θεός». Ο Dios! Τα λόγια αυτά βγήκαν μέσα από την καρδιά του για τον άνθρωπο που του έσωσε τη ζωή και παράλληλα του άνοιξε την αγκαλιά της οικογένειάς του και ολόκληρης της Κούβας. Για τον Φιντέλ Κάστρο!
Σε ένα απίστευτο παιχνίδι της μοίρας, λες και ο Θεός ο ίδιος το «μαγείρεψε» έτσι, το ποδοσφαιρικό τέκνο του το πήρε μαζί του, την ίδια μέρα, όπως είχε αποφασίσει και για τον «δεύτερο πατέρα» του, τον Φιντέλ. Σαν σήμερα, 25 Νοεμβρίου το 2016 «έφυγε» ο Φιντέλ Κάστρο και την ίδια μέρα, τέσσερα χρόνια αργότερα, αποχαιρέτησε εμάς τους κοινούς θνητούς, ο τεράστιος Ντιέγκο!
Η φιλοσοφία του Ντιέγκο
Η σχέση τους «γεννήθηκε» χάρη στην ιδιοσυγκρασία του Ντιέγκο, το επαναστατικό του μυαλό. Τη φιλοσοφία του και στη στάση ζωής. Έκανες λεφτά, απέκτησε δόξα, αλλά πάντα ήταν με τον αδύναμο, με αυτόν που πάλευε, με τον επαναστάτη. Φτωχόπαιδο ήταν στην Αργεντινή, φτωχή και η Νάπολη που μεγαλούργησε και αδικημένη από τον πλούσιο βορρά. Ο Ντιέγκο είχε ταχθεί σε αυτό το στρατόπεδο. Θαύμαζε το επαναστατικό πνεύμα που αποπνέει η Κούβα, τον Φιντέλ και τον Τσε Γκεβάρα.
Η επίσκεψη στην Αβάνα
Μετά την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου από την Αργεντινή το 1986, ο Μαραντόνα επισκέφτηκε την Αβάνα στην Κούβα και συναντήθηκε με τον Κάστρο, στον οποίο χάρισε μια φανέλα του. Με την πάροδο του χρόνου η φιλία τους αναπτύσσονταν, μεγάλωνε, έμπαινε σε στέρεες βάσεις και δοκιμάστηκε στα δύσκολα.
Ο Κάστρο τού έσωσε τη ζωή
Στα 40 του ο Ντιέγκο Μαραντόνα, θα πέθαινε από τις καταχρήσεις, από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Η αποτοξίνωση ήταν αναγκαία για να κρατηθεί στη ζωή. Ο Φιντέλ Κάστρο (το 2000) τον πήρε στην Κούβα μαζί του και τον έβαλε στην κλινική La Perdera. Έμεινε καιρό εκεί και ο Φιντέλ ήταν δίπλα του. Τα έλεγαν κάθε μέρα, με τον Ντιέγκο να ακούει με προσήλωση όσα του εξιστορούσε ο Κάστρο από το επαναστατικό παρελθόν του ίδιου και του φίλου και συναγωνιστή Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.
Τα τατουάζ
Η λατρεία και η αγάπη που ένιωθε ο Μαραντόνα για τα δύο εμβληματικά πρόσωπα της Κούβας ήταν τέτοια που θέλησε να τα αποτυπώσει και πάνω στο σώμα του, να τα κουβαλά για μια ζωή και να τα πάρει μαζί του. Έκανε τατουάζ το πρόσωπο του Φιντέλ Κάστρο στο αριστερό του πόδι και του Τσε στο δεξί χέρι.
«Θα έδινα τη ζωή μου για την Κούβα»
Πέντε χρόνια αργότερα, ο Μαραντόνα είχε πάρει συνέντευξη από τον Φιντέλ για την εκπομπή της Αργεντίνικης τηλεόρασης «La Noche del 10», μιλώντας για πέντε ώρες, ενώ κοντά του στήριξε και τον ηγέτη της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες, τον Έβο Μοράλες της Βολιβίας και τον Λούλα Ντα Σίλβα της Βραζιλιας. Αντίθετα, σιχαίνονταν τον πρόεδρο της Αργεντινής Μαουρίτσιο Μάκρι: «Εγώ είμαι στρατιώτης της Κούβας, στρατιώτης του Μάκρι δεν πρόκειται να γίνω, θα έδινα και τη ζωή μου για τη σημαία της Κούβας», είχε πει με πύρρειο λόγο.
Οι επιστολές που δημοσιοποίησε ο Φιντέλ
Ένα χρόνο πριν πεθάνει ο Φιντέλ Κάστρο (2015), έχοντας ταλαιπωρηθεί από το 2006 με προβλήματα υγείας και έχοντας αποτραβηχτεί από την ηγεσία της Κούβας, αφήνοντας τον αδερφό του Ραούλ στο πόδι του, αποκάλυψε μερικές από τις επιστολές που είχε ανταλλάξει με τον Μαραντόνα: «Φιντέλ, ό,τι έχω μάθει μαζί σου, σε όλα αυτά τα χρόνια της ειλικρινούς και όμορφης φιλίας, είναι ανεκτίμητα», ανέφερε ο Μαραντόνα σε επιστολή του, με ημερομηνία 15 Ιανουαρίου.
Το γράμμα του Φιντέλ στον Ντιέγο
Ένα γράμμα που έχει δει το φως της δημοσιότητας, είναι του Φιντέλ στον Μαραντόνα και το οποίο ανέφερε:
«Αγαπητέ μου Μαραντόνα
Με χαροποίησε πολύ η είδηση ότι θα είσαι στην Κούβα τις πρώτες εβδομάδες του 2015. Είσαι ο σπουδαίος σύντροφός μου στην περιπλάνησή μου στο χώρο του ποδοσφαίρου. Έχω μια λίστα με χώρες που παράγουν και εξάγουν καύσιμα και πετρέλαιο και την πολιτική που ακολουθούν, σε μια περίοδο που αυτό το θέμα απειλεί σοβαρά το μέλλον της ανθρωπότητας.
- Σαουδική Αραβία 11.730.000 βαρέλια ημερησίως
- ΗΠΑ 11.110.000
- Ρωσία 10.440.000
- Κίνα 4.155.000
- Καναδάς 3.856.000
- Ιράν 3.594.000
- ΗΑΕ 3.213.000
Οι υπόλοιποι, μέχρι το νούμερο 20 της λίστας, όπου βρίσκεται το Ηνωμένο Βασίλειο, εξάγουν από τα εδάφη τους περισσότερο από ένα εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως. Είναι οι χώρες που καταλαμβάνουν τις πρώτες θέσεις με την παραγωγής τους, αν και πρόκειται για στοιχεία που δύσκολα μπορούν να αποδειχθούν.
Χάρηκα πολύ για την επικείμενη επίσκεψή σου στην Κούβα. Θυμάμαι όλες τις συζητήσεις που έχω κάνει μαζί σου τα τελευταία χρόνια, μαζί με τον αξέχαστο φίλο μας Ούγκο Τσάβες, ειδικά η συνάντησή μας στη Μαρ Ντελ Πλάτα είναι αδύνατο να ξεχαστεί. Ο Ούγκο σου θύμισε πως οι ΗΠΑ είναι μια άλλη Αμερική. Από την δική μου πλευρά, πριν από μερικά λεπτά είδα για δεύτερη φορά τη συνέντευξη του Χεράρδο, του Αντόνιο και του Ραμό. Ξέρεις ότι ακόμα δεν έχω καταφέρει να τους χαιρετίσω; Μπόρεσα τουλάχιστον να στείλω λουλούδια στη μικρή Χέμα. Μα τι υπέροχο όνομα!
Άκουσα χθες ότι στις 5:30 το πρωί της Δευτέρας 12 Ιανουαρίου θα είσαι στο αεροπλάνο. Είναι αλήθεια; Στο πρόσφατο πρωτάθλημα Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής, σε μια διοργάνωση ενός αθλήματος τόσο σημαντικού όπως το ποδόσφαιρο, ένας διαιτητής μας επέβαλε μια ποινή, η οποία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε στο ελάχιστο δίκαιη. Τα χρήματα είναι για τους πλούσιους και οι ποινές για τους φτωχούς.
Όπως βλέπεις, προσπαθώ να είμαι δίκαιος, αλλά μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι αυτό δεν εξαρτάται πάντα από εμένα.
Μια μεγάλη αγκαλιά, Μαέστρο!»
Το γράμμα του Μαραντόνα στον Φιντέλ
Ο Ντιέγκο είχε γράψει στον Φιντέλ:
«Αγαπημένε μου Φιντέλ
Έφυγα από την Αβάνα στις 11 Ιανουαρίου ευτυχισμένος γνωρίζοντας πως είσαι καλά και υπερήφανος που για μια ακόμη φορά μπορώ να μεταφέρω το μήνυμά σου, που με τιμάς με την αιώνια φιλία σου και που ακόμα και σήμερα προβληματίζεσαι με τα προβλήματα του κόσμου μας. Ήταν αυτή η μικρή δόση χαράς που μου έλειπε για να συμπληρώσω την έναρξη της δεύτερης σεζόν της εκπομπής μου και που τώρα θα συνεχίσω στη Χιλή εν όψει του Κόπα Αμέρικα.
Έχοντας το εξαιρετικό προνόμιο να γνωρίζω την αγωνία σου για τη Βενεζουέλα, η οποία μπορεί τώρα να συνεχίσει στον δρόμο που χάραξε ένας άλλος γίγαντας και δικός μας φίλος, ο αξέχαστος στρατηγός Τσάβες, σε ενημερώνω πως στις 28 Φεβρουαρίου και την 1 Μαρτίου, η εκπομπή μας θα βγει από το Καράκας της Βενεζουέλας. Σίγουρα θα είναι δύο εκπομπές συναισθηματικά φορτισμένες και σίγουρα δεν θα μιλήσουμε μόνο για ποδόσφαιρο.
Φιντέλ, αν έμαθα κάτι από εσένα όλα αυτά τα χρόνια της ειλικρινούς και όμορφης φιλίας μας είναι πως η πίστη είναι ανεκτίμητη και ένας φίλος αξίζει περισσότερο από ολόκληρο το χρυσάφι του κόσμου και οι ιδέες είναι αδιαπραγμάτευτες. Για αυτό το λόγο, η εκπομπή μου είναι ένας φόρος τιμής στη φιλία μας.
Συνηθισμένος από τα «ιστορικά» γκολ σου, θέλω να σε ευχαριστήσω για το γράμμα σου, που ήταν το καλύτερο μήνυμα της ύπαρξής σου. Έχει περάσει περισσότερος από ένας μήνας και πολλοί άνθρωποι ενδιαφέρονται να μάθουν το περιεχόμενό της. Με την ευγένεια που σε χαρακτηρίζει, είμαι σίγουρος πως αυτό θα δημοσιοποιηθεί όταν εμείς το θέλουμε. Δεν θέλω μόνο να ξέρεις το περιεχόμενο της, αλλά θέλω επίσης να μοιραστείς με όλους την απάντησή μου.
Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά, Στρατηγέ φίλε μου.
Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα»
«Ο δεύτερος πατέρας μου»
Στις 25 Νοεμβρίου του 2016, τη μέρα που πέθανε ο Κάστρο, ο Μαραντόνα βρισκόταν στην Κροατία και παρακολουθούσε την Εθνική ομάδα της Αργεντινής: «Από τη στιγμή που το έμαθα δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω. Ο Φιντέλ ήταν για μένα ο δεύτερος πατέρας μου, ο άνθρωπος που μου έσωσε τη ζωή. Μου άνοιξε την πόρτα της Κούβας όταν μου την έκλεισε η ίδια η Αργεντινή».
Ο Μαραντόνα θα ήταν ευτυχής που «έφυγε» την ίδια μέρα με τον Φιντέλ και σίγουρα, τώρα που ξανασυναντήθηκαν, έχουν πολλά να πουν ξανά οι δυο τους!
