Νένα Μεντή: «Έπαιζα χαρτιά για να ζω, ήμουν πολύ χαρτόμουτρο» (vid)

Αποκαλυπτική ήταν η συνέντευξη που παραχώρησε η Νένα Μεντή στον Άρη Καβατζίκη και στην εκπομπή «Πάμε Δανάη». Η διάσημη ηθοποιός μεταξύ άλλων μίλησε για την μεγάλη αγάπη που είχε στην πόκα αλλά και πώς μερικές φορές κατάφερε να πληρώσει το ενοίκιο του σπιτιού της από τα κέρδη της.

«Έκανα λιγότερες παραχωρήσεις από όσες θα ντρεπόμουν και θα είχα τύψεις, έμεινα επίμονη και στοχοπροσηλωμένη όσο μου επέτρεπε το στομάχι και η φτώχεια μας. Είμαστε πολύ φτωχοί και είχα και παιδί, άρα ναι, έχω κάνει κάποια πράγματα που αν ήμουν καλύτερα οικονομικά δε θα τα έκανα. Στις παραχωρήσεις μου δε μου άρεσαν κυρίως οι άνθρωποι που έκαναν τις δουλειές, καλύτερα να τα ομολογεί κανείς αυτά για να είναι καλά με τον εαυτό του».

Η ίδια συμπληρώνει: «Με έχουν φωνάξει να παίξω πολύ ωραίους ρόλους στα δέκα από τα δώδεκα σήριαλ που παίζονται, αλλά δεν μπορούσα γιατί θα έκανα θέατρο. Στην ‘Κοντέσσα Βαλέραινα’ (σ.σ. τη θεατρική παράσταση που πρωταγωνιστεί) μαθαίνουμε τι έχει άξια στη ζωή, τα λεφτά και η ύλη ή η ιδέα και η αγάπη για τον πλησίον, καθώς βοηθάει κόσμο με το μυστικό της».

«Δεν είχα πάντα επιτυχίες, έχω περάσει πολύ δύσκολα στο θέατρο τα πρώτα 25 χρονιά της ζωής μου. Μόνο όταν άρχισα την τηλεόραση άρχισαν τα εύκολα», εξομολογείται η ίδια.

«Η δουλειά μας πολλές φορές είναι αναξιοπρεπής, μην την ‘ντύνουμε’ με ωραία ρούχα, χρειάζονται κότσια να κρατηθείς και να πιστεύεις ότι κάνεις κάτι σημαντικό. Με ζόρισε η μεγάλη μου ειλικρίνεια, να είμαι και να λέω αυτό που πιστεύω, ‘ξινή’ με ανέβαζαν ‘ξινή’ με κατέβαζαν. Ξινή δεν είμαι αλλά είμαι ειλικρινής. Έφυγα μόνη και με έδιωξαν πολλές φορές από δουλειές, ήταν πολύ δύσκολα, αλλά άντεξα. Ξινή και σιχαμένη με είπαν, αλλά όχι κακό άνθρωπο ή κακή ηθοποιό. Το ‘ξινή και σιχαμένη’ έκλεισε πόρτες, αλλά εγώ εκεί, με αφοσίωση, όχι με εξώφυλλα και χαριτωμενιές, αλλά στο θέατρο που είναι μία δουλειά μαστόρικη».

«Έλεγα πολλά ‘όχι’, έχω μείνει άνεργη με το επίδομα από το υπουργείο Εργασίας και έπαιζα χαρτιά για να βγάζω λεφτά να ζω γιατί ήμουν πολύ χαρτόμουτρο», αποκαλύπτει και συμπληρώνει:

«Ήμουν πολύ φαν του χαρτιού. Αυτό με συγκίνησε και στην Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου μαζί με τα τραγούδια της, πόκα εκείνη πόκα κι εγώ. Η αγάπη για τα χαρτιά μάλλον είναι κληρονομική από τον παππού μου, τον οποίο δεν γνώρισα ποτέ, θέμα DNA μάλλον, και έβγαλα χρήματα από τα χαρτιά. Όταν άρχισα τα χαρτιά ήμουν με τον πρώτο μου σύζυγο, ο οποίος ‘έφυγε’ από τη ζωή πολύ νέος. Όταν έμεινα μονή έμαθα και την πόκα. Είχα το μικρόβιο του χαρτιού στο αίμα μου, όταν έβλεπα τράπουλα συγκινούμουν, με τα χαρτιά πλήρωσα ενοίκιο, ηλεκτρικό και τηλέφωνο. Το χαρτί κόπηκε όταν άρχισα να δουλεύω πολύ και απέκτησα παιδί», συμπληρώνει.