«Τράβηξα βίντεο όταν σκότωσα τον βρικόλακα» είπε η 37χρονη για τη δολοφονία του βρέφους στη Βέροια

Νέα στοιχεία για την υπόθεση της δολοφονίας του 6,5 μηνών βρέφους στη Βέροια βλέπουν το φως της δημοσιότητας με την μητέρα του μωρού που κατηγορείται για το φονικό να περιγράφει στην κατάθεσή της όσα συνέβησαν.

H 37χρονη που προφυλακίστηκε για τη δολοφονία του βρέφους της, λύνει τη σιωπή της και περιγράφει το έγκλημα από τη δική της οπτική γωνία, με όσα λέει σοκάρουν.

«Πήρα τα παιδιά και πήγα σπίτι. Έβαλα τα κορίτσια να δουν τηλεόραση. Ο μικρός το προηγούμενο βράδυ δεν ηρεμούσε και κάτι άσχημο του συνέβαινε. Επειδή ήταν νηστικός, του ετοίμασα γάλα αλλά δεν το έπινε. Προσπάθησα να το δώσω σιγά σιγά αλλά δεν το έπινε. Τον πίεσα να το πιει. Το ήπιε τελικά αλλά ήθελα να του δώσω κι’ άλλο. Ήρθαν και οι αδερφές του να δουν τι κάνει το παιδί. Τρόμαξαν αλλά τους είπα ότι δεν είναι ο αδερφός σας είναι βρικόλακας. Ξέρω ότι σκότωσα το παιδί μου αλλά δεν ήταν το παιδί μου εκείνη την ώρα αλλά κάτι άλλο. Έβλεπα ότι δεν έπινε το γάλα και άρχισα να γίνομαι βίαιη. Πίεσα με τα γόνατά μου την κοιλιά του. Δεν θυμάμαι να έκανα κάτι άλλο. Ντρέπομαι, θέλω να πεθάνω» είπε χαρακτηριστικά.

Η 37χρονη είχε διακόψει τους τελευταίους μήνες την φαρμακευτική της αγωγή και η κατάστασή της επιδεινώθηκε.

«Πήρα αγωγή για 6 μήνες και όταν σταμάτησα υποτροπίασα και σε αυτό συνέβαλε και η συμπεριφορά του πρώτου μου συζύγου. Ήταν εξυβριστικός και κακοποιητικός. Δεν σκέφτηκα όμως να τον καταγγείλω. Έπαιρνα ενέσιμη θεραπεία μια φορά το μήνα. Τον δεύτερο σύζυγο τον γνώρισα τον Μάιο. Ήθελε οικογένεια και παιδιά αλλά όχι εμένα. Ήταν και εκείνος κακοποιητικός και με είχε χτυπήσει όταν ήμουν έγκυος. Τον Σεπτέμβριο με χτύπησε στο πρόσωπο και έπαθα διάτρηση τυμπάνου. Έσπερνε διχόνοιες στα παιδιά μου. Δεν είχε ιδιαίτερο δέσιμο ούτε με τον γιο του. Κυρίως, η μάνα του με βοηθούσε. Ήταν αδιάφορος. Δεν ερχόταν να δει το παιδί», είπε στην κατάθεσή της

Επιπλέον σημείωσε: «το τελευταίο διάστημα έβλεπα πράγματα υπερφυσικά, έβλεπα τα 3 μου παιδιά με άλλα μάτια, πολύ πονηρά λες και ήταν κάτι μέσα τους. Εκεί που κοιμόμασταν χοροπηδούσε το κρεβάτι. Τα έλεγα στους γονείς μου αλλά δεν με πίστευαν. Μου έλεγαν να πάω σε ψυχίατρο γιατί δεν με καταλάβαιναν με αυτά που έλεγα».

«Δεν κοιμόμουν και άρχισα να βλέπω πράγματα που οι άλλοι δεν αντιλαμβάνονταν. Καθόμασταν και τρώγαμε και εγώ έβλεπα σκιές πάνω από τα κεφάλια τους σε σχήμα λύκου ή κουνελιού, μια μαγκούρα μεγάλη και μικρή. Έβλεπα γενικά αντικείμενα λες και ήταν σημάδια, λες και κάποιος τα τοποθετούσε με τέτοιο τρόπο για να μας έχει δεμένους. Όταν το πάθαινα αυτό πήγαινα αμέσως εκκλησία. Ένιωθα πως κάποιος με κυνηγούσε και γενικά ένιωθα το κακό. Νοσηλεύτηκα στην ψυχιατρική κλινική αλλά τους φοβόμουν γιατί δεν μου άρεσε το βλέμμα τους», είπε επίσης.