Αραβαντινός στο Gazzetta για Ρωχάμη: «Δεν ήταν ο τύπος που θα αφαιρούσε μια ζωή και δεν θα είχε τύψεις»
Ο Αντώνης Αραβαντινός, ο άνθρωπος που έχει ζήσει τα πάντα μέσα στις φυλακές ως διευθυντής των φυλακών Κορυδαλλού αλλά και της Ψυχιατρικής Πτέρυγας των Φυλακών Κορυδαλλού, μέσω του Gazzetta θυμάται τον Βαγγέλη Ρωχάμη όπως τον έζησε.
«Στεναχωρήθηκα πολύ. Όλο μου έλεγε "έλα να σε δω στο Λευκαντί, έλα να σε δω", αλλά δεν πήγα. Κρίμα», λέει αρχικά ο κύριος Αραβαντινός στο Gazzetta και συνεχίσει:
«Τον γνώρισα πρώτη φορά στον Κορυδαλλό το '83 και μετά το '86. Ήταν ένα παιδί με υπερβολική αδρεναλίνη. Ήταν αγνός και χρησιμοποιήθηκε.
Τα πρώτα χρόνια που άντεξε μέσα στις φυλακές και δεν έμπλεξε με τα ναρκωτικά ήταν εντάξει. Όταν, τελικά, κύλησε και πάλι καλά ήταν αλλά τον έβλεπες ότι δεν ήταν ο εαυτός του. Εψαχνε να βρει ναρκωτικά, χρωστούσε και κάποια λίγα χρήματα.
Μετά έγινε και μια απόδραση στη Χαλκίδα. Οι δημοσιογράφοι είχαν έρθει και του είχαν φουσκώσει τα μυαλά. Είχε κάνει και μια δήλωση για τον Κύπρο: Να με πάτε εκεί να την πάρω κι αυτήν, κάτι τέτοιο είχε πει. Δεν το θυμάμαι ακριβώς. Είχε μεθύσει από τη δυναμική που είχε. Τον γούσταραν οι γυναίκες και του άρεσε αυτό, αν θυμάμαι είχε σχέση και μία δικηγόρο».
Τι ξεχωρίσατε σε εκείνον;
«Τον είχε πάρει πολύ από κάτω η δολοφονία του Καραγεώργη στο Γαλάτσι. Δεν ήταν άνθρωπος που θα αφαιρούσε μια ζωή. Είχε τύψεις γι' αυτό που συνέβη. Είχαμε καλές παρτίδες μέσα στη φυλακή. Και μέσα στη φυλακή δεν έκανε επίδειξη της δύναμής του ούτε ήταν από τους "τοκογλύφους" που έδιναν δύο και ζητούσαν τέσσερα. Ποτέ δεν ήταν απ' αυτούς που θα παρακινούσαν επεισόδια. Εντάξει, μπορεί να συμμετείχε σε κάποια αλλά ως εκεί».
Από τις δραπετεύσεις του θυμάστε κάτι;
«Τον έβγαλαν «πεταλούδα». Πεταλούδας είναι ο Σαμαράς που έχει 10 δραπετεύσεις, αυτός είχε 4. Στης Χαλκίδας τον είχαν αφήσει έξω να βάψει και εκεί μπερδεύτηκε αντί να πάει προς τα μέσα πήγε προς τα έξω. Στον Κορυδαλλό είχε βοήθεια. Θεωρούταν υπερβολική η τιμωρία του για τα επεισόδια στις φυλακές το '81. Ήταν παρουσία έντονη, για να μην του πουν ότι κωλώνει, αλλά δεν ήταν "ταρατσόβιος". Δεν συμμετείχε στις ανταρσίες που έκαναν.
Μια φορά είχε βγει αργά σε μια εκπομπή και με ρωτούσε αν θυμάμαι καμιά λεπτομέρεια για να μην πει καμιά χαζομάρα. Όταν έβγαινα εγώ να πω τα δικά μου, με έπαιρνε αντίστοιχα εκείνος και κάναμε κριτική ο ένας στον άλλον.
Ηταν φιγούρα της εποχής. "Ελληνας κρατούμενος", δεν ήταν αιμοβόρος. Συναντηθήκαμε και στα μέσα της δεκαετίες του '90.
Ειλικρινά έχω στεναχωρηθεί και είναι κρίμα που δεν κατάφερα να πάω να τον δω. Είχε ένα θέμα στις φωνητικές χορδές του όπως είχα και εγώ. Υγεία να έχουμε και να είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει».
