Τσέλσι - Λίβερπουλ: Ο λόγος που οι οπαδοί των «κόκκινων» αποδοκίμασαν τον εθνικό ύμνο

Επιμέλεια: Newsroom
Τσέλσι - Λίβερπουλ: Ο λόγος που οι οπαδοί των «κόκκινων» αποδοκίμασαν τον εθνικό ύμνο
Οι οπαδοί της Λίβερπουλ για άλλη μια φορά αποδοκίμασαν έντονα τον εθνικό ύμνο του Ηνωμένου Βασιλείου, ο οποίος ακούστηκε από τα μεγάφωνα του Wembley.

Οι οπαδοί της Λίβερπουλ αποδοκίμασαν έντονα τον εθνικό ύμνο στο Γουέμπλεϊ ενόψει του τελικού του Carabao Cup εναντίον της Τσέλσι .

Ο Χάρι Λίνεκερ τραγούδησε το «God Save the King» αλλά μετά βίας ακουγόταν καθώς «πνίγηκε» από το γιουχάισμα των οπαδών της Λίβερπουλ.

Η γιούχα του εθνικού ύμνου από τους οπαδούς της Λίβερπουλ έχει γίνει συχνό φαινόμενο. Τον περασμένο Μάιο έκαναν το ίδιο ενόψει του αγώνα της ομάδας τους εναντίον της Μπρέντφορντ την ημέρα της στέψης του Βασιλιά Καρόλου. Ο σύλλογος είχε επιβεβαιώσει ότι θα ακουστεί το «God Save the King» πριν τον αγώνα για να τιμήσει την στέψη του βασιλιά Καρόλου παρά τις διαφορετικές απόψεις των οπαδών του πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.

 

Όπως εξήγησε ο Dominic King, δημοσιογράφος του BBC, το γιουχάρισμα του εθνικού ύμνου δεν αφορά τόσο τον βασιλιά Κάρολο ή κάποιο μέλος της βασιλικής οικογένειας Οι έντονες αντιδράσεις των οπαδών της Λίβερπουλ έχουν να κάνουν κυρίως με βρετανικό κατεστημένο και θεωρούν ότι ο εθνικός ύμνος αντιπροσωπεύει το πιο συντηρητικό και το πιο χαρακτηριστικό κομμάτι αυτού του κατεστημένου.

Ωστόσο, η γιούχα έχει και κάποιες ιστορικές, πολιτικές και γεωγραφικές ρίζες. Το Λίβερπουλ υπέφερε κατά τη διάρκεια της αποβιομηχάνισης στις δεκαετίες του 1970 και του 1980. Το 1981, οι τρομακτικές οικονομικές συνθήκες, οι απεργίες των εργαζομένων και οι εντάσεις μεταξύ της Αστυνομίας και της αφρικανικής κοινότητας, οδήγησαν σε εννέα ημέρες ταραχών στην πόλη. Μετά τις ταραχές, η κυβέρνηση της Μάργκαρετ Θάτσερ μίλησε για μια «ελεγχόμενη παρακμή» της πόλης.

Κατά τη διάρκεια εκείνης της δεκαετίας, οι κάτοικοι του Λίβερπουλ άρχισαν να βλέπουν τους εαυτούς τους ως παρείσακτους, ξεχωριστούς από την υπόλοιπη χώρα, και ο χειρισμός της τραγωδίας του Χίλσμπορο το 1989 από το κράτος εδραίωσε περαιτέρω αυτά τα αισθήματα. Έτσι, άρχισαν να στρέφονται κατά του καθεστώτος της μοναρχίας και να αποδοκιμάζουν οτιδήποτε έχει σχέση με αυτή.