Οι Pindos Atletico στο Gazzetta: «Το γλέντι τα έχει όλα!» (vid)
- «Εμείς τον Αύγουστο ψάχνουμε βουνό να δροσιστούμε»
- «Άμα ξεκινήσουμε και έχει μερακλώσει η κατάσταση, δεν χαμπαριάζουμε»
- «Σε μας κάποιος μπορεί να ακούσει το κλαρίνο σ’ ένα μπιτ»
- «Αυτό που λες, η λογοκρισία, έχει έρθει. Σκέψου το σκηνικό με τον Πάνο Βλάχο»
Η φάση έχει ως εξής. Όχι, μη γράφεις «φάση». Γράψε «γλέντι», «παρέα», «πανηγύρι», «όλα π@#!να» και Pindos Atletico. Το τελευταίο βάλε το στην επανάληψη και δώσε το μαντίλι, το μικρόφωνο, το ντριλ, τις αγριεμένες «μπάρες», το μπουκάλι με το τσίπουρο, το κλαρίνο. Φτιάξε μια ευωχία που δεν μοιάζει με καμία και άκου τον Thel και τον Mpelafon, τους Pindos Atletico. Με αυτούς τους τύπους η ραπ φάση, (εδώ το κρατάμε), πάει σε άλλο επίπεδο. Το δικό τους vibe δεν σε αφήνει να ησυχάσεις, το flow τους σε παίρνει μαζί τους και στο τέλος λες τα κάναμε όλα Μπιλμπάο! O Thel και ο Mpelafon δέχτηκαν να μας μιλήσουν και καταλάβαμε αμέσως γιατί ο κόσμος αγάπα αυτό που κάνουν. Άλμπουμ, σινγκλ, ασταμάτητες ακροάσεις και προβολές, δίκαιη αποδοχή. Το συναίσθημα είναι αληθινό, το γλέντι τους είναι αυθεντικό, τεράστια η αγάπη για τον τόπο τους και αξίζει να διαβάσετε όσα μας είπαν. Τους ευχαριστούμε πολύ. [Οι φωτογραφίες είναι του Thanos K. (MisterEight)]
Πώς προέκυψε το «Pindos Atletico»;
Thel: Είναι περίεργο το πώς προέκυψε. Ήταν μια εποχή που, μαζί με ένα φιλαράκι από την Καρδίτσα, λέγαμε πάρα πολύ τη λέξη Μπιλμπάο. Αυτό γινόταν όταν βγαίναμε να διασκεδάσουμε. Ξέρεις, κάναμε ζημιές και μετά λέγαμε τα κάναμε όλα Μπιλμπάο! Ε, η ατάκα αυτή, το ομαδικό πνεύμα που μας διακατέχει, η καταγωγή, οδήγησαν τον Mpel να σκεφτεί το όνομα.
Εγώ νόμιζα ότι είχε να κάνει με την Ατλέτικο Μαδρίτης.
Thel: Όχι, είμαστε Μπιλμπάο
Mpelafon: Ναι, είμαστε Μπιλμπάο. Και το λογότυπο με την αρκούδα από κει προέκυψε, από την ομάδα και την καταγωγή μας.
Thel: Η καταγωγή μας είναι από το Κηπουρειό Γρεβενών και ο δήμος έχει για logo την αρκούδα. Γενικά παίζει πολύ καφέ αρκούδα εκεί.
Και κάπως έτσι μπήκε η αρκούδα στο σήμα σας.
Thel: Ναι. Ο φίλος μας ο Φώτης (vandal.original) κάνει το logo και τις αφίσες. Είναι κι αυτός Γρεβενιώτης. Έχει κάνει γραφιστικά για τον Ηρακλή, είναι κοντά στα γήπεδα, είναι ρομαντικός τύπος. Μας ταιριάζει και ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να σχεδιάσει το σήμα μας.
Mpelafon: Έπρεπε κάπως να βγάλουμε το ζώο που είναι μέσα μας και υπάρχει στον τόπο μας. Να σου πω ότι στα μέρη μας παίζει πολύ η ταμπέλα Προσοχή αρκούδα!
Άρα, είναι κάτι σαν φόρος τιμής.
Mpelafon: Είναι φόρος τιμής για την Πίνδο και αναφορά στη φράση τα κάναμε όλα Μπιλμπάο, τα κάναμε όλα όπα!
«Εμείς τον Αύγουστο ψάχνουμε βουνό να δροσιστούμε»
Η φύση παίζει ρόλο στη δουλειά σας;
Mpelafon: Ναι, τον μεγαλύτερο. Είμαστε φυσιολάτρες. Πάμε συχνά στα Γρεβενά όταν φεύγουμε από Θεσσαλονίκη. Έχουμε μεγάλη αγάπη για τον τόπο μας. Βέβαια το μέρος είναι μαγικό.
Thel: Αν έχεις ακούσει για τη Βάλια Κάλντα στην Πίνδο…
Mpelafon: Δίπλα είμαστε.
Thel: Η Βάλια Κάλντα ανήκει στην Πίνδο, είναι ο εθνικός δρυμός.
Περνάει η φύση στη δουλειά σας;
Thel: Εννοείται!
Mpelafon: Από κει έχουμε εικόνες, βιώματα…
Thel: Ναι. Μας αρέσει πολύ το βουνό. Εμείς τον Αύγουστο ψάχνουμε βουνό να δροσιστούμε. Δροσιά και κρέας θέλουμε τον Αύγουστο.
Παίζει πολύ ψητό κρέας, έτσι;
Thel: Ναι, είμαστε κρεατοφάγοι. Στα ορεινά έχει πολύ κρέας.
«Άμα ξεκινήσουμε και έχει μερακλώσει η κατάσταση, δεν χαμπαριάζουμε»
Ο συνδυασμός που κάνετε, φύση και ραπ, είναι μοναδικός για μένα. Σίγουρα υπάρχουν κι άλλα σχήματα, καλλιτέχνες, που έχουν καταβολές από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Παρ’ όλα αυτά, δεν βλέπω να βάζουν τη φύση στη δουλειά τους.
Mpelafon: Ναι, ισχύει αυτό που λες. Εμάς η φύση μας έχει στιγματίσει. Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε αυτό το τοπίο. Το να βλέπεις το πανόραμα της Πίνδου είναι εκπληκτικό.
Είναι τρόπος έμπνευσης η φύση;
Και οι δύο: Ναι, ναι.
Δεν υπάρχουν, λοιπόν, μόνο κοινωνικές αναφορές στη δουλειά σας. Από τη φύση πέρασαν τα παραδοσιακά όργανα στη μουσική σας;
Και οι δύο: Ναι.
Thel: Στο live που κάναμε στις 8 Μαρτίου, ανέβηκαν στη σκηνή οι Banda entopica συγκρότημα που έχει παραδοσιακά, βαλκανικά στοιχεία. Ναι, γουστάρουμε πολύ τα παραδοσιακά όργανα.
Γουστάρετε το πανηγύρι.
Και οι δύο: Ναι!
Στα πανηγύρια οι ερμηνευτές μπορούνε να τραγουδάνε όλη μέρα. Εσείς;
Thel: Και μεις δεν έχουμε θέμα, φουλ! Άμα ξεκινήσουμε και έχει μερακλώσει η κατάσταση, δεν χαμπαριάζουμε. Τα παλιά χρόνια στα πανηγύρια, στα χωριά μας, αν σταματούσαν τα όργανα τα έσπαγαν!
Σκεφτήκατε ποτέ ότι ήταν ριψοκίνδυνο αυτό που κάνετε; Να πείτε δηλαδή «Πού πάμε τώρα να συνδέσουμε ραπ με τσαμπούνες…».
Thel: Ίσα, ίσα. Εμείς χαιρόμασταν.
Mpelafon: Δεν νομίζω ότι ρισκάραμε. Αν δεις, μελετήσεις, τη λειτουργία του ραπ, της τραπ, όλοι μιλάνε για τον χώρο τους, για τον τόπο τους, για τα βιώματά τους. Οπότε, αυτό που κάνουμε είναι άρρηκτα δεμένο με αυτή τη φάση. Δεν μπορούμε εμείς να πούμε τα βιώματα των άλλων.
Θα ήταν ξένο για σας να μιμηθείτε άλλους καλλιτέχνες ξένων σκηνών, να κάνετε κλασικό ραπ.
Mpelafon: Μα, στην ουσία το κλασικό ραπ είναι…
…τα βιώματα σου.
Mpelafon: Του κύκλου σου. Αν δεν είναι δικό σου το βίωμα, φαίνεται.
Πρέπει να είναι δύσκολα βιώματα;
Mpelafon: Δεν είναι απαραίτητο. Αν έχεις να πεις κάτι αληθινό, τότε θα σε ακούσει ο άλλος. Αν είσαι καλός αφηγητής, αν ραπάρεις καλά, ακόμη και για ένα παιχνίδι στον υπολογιστή μπορείς να μιλήσεις. Εντάξει, στον χώρο υπάρχουν και περσόνες. Παρ’ όλα αυτά, για μένα, το παιχνίδι σε ξερνάει αν δεν είσαι αυτό που πραγματικά είσαι.
Thel: Αν αυτό που κάνεις δεν είναι αληθινό, αργά ή γρήγορα θα φανεί. Εμείς δεν το σκεφτήκαμε ποτέ αυτό που κάναμε. Από την αρχή το χαιρόμασταν, και το χαιρόμαστε, γκρουβάραμε (sic)… Ήταν σαν να ακούγαμε κάτι που μας άρεσε σ’ ένα γλέντι. Ποτέ δεν ντραπήκαμε γι’ αυτό που κάνουμε, ποτέ. Βέβαια, μπορεί να υπάρχουν καλλιτέχνες που να έχουν κι αυτοί τα βιώματά μας και απλώς να μην μιλάνε γι’ αυτά.
Υπάρχουν άλλοι που να μιμούνται εσάς;
Mpelafon: Σίγουρα, κι αυτό δείχνει ότι κάτι κάνεις καλά.
Δεν λέω να έχουν πάρει από σας και να μην το αναφέρουν.
Mpelafon: Όχι, δεν παίζει αυτό.
Thel: Γι’ αυτό που ανέφερες, αν μας μιμούνται, αν στην ουσία μας ακούνε κι άλλοι… Στον τελευταίο μας δίσκο πολλοί παραγωγοί μας στείλανε μουσική που μας ταιριάζει. Είχανε, δηλαδή, εμάς στο κεφάλι τους. Αυτό δείχνει ότι τους αρέσει αυτό που κάνουμε.
Mpelafon: Όταν κάποιος σου στέλνει κάτι και πιστεύει ότι αυτό το υλικό είναι Pindos Atletico, ε, τότε κάτι κάνεις καλά.
Εγώ όταν σας άκουσα είπα «οι τύποι είναι μοναδικοί». Αν παίζει κάτι και δεν ξέρεις ποιος είναι, λες «αυτό είναι Pindos».
Thel: Ισχύει, έχουμε διαμορφώσει ταυτότητα. Εμένα δεν μου αρέσει η μουσική να είναι γενικόλογη.
Να μοιάζουν όλα.
Thel: Ναι.
Αφορά τη μουσική έτσι;
Και οι δύο: Ναι, ναι.
Δεν έχει να κάνει με το flow, το μπιτ.
Thel: Εκεί είναι δύσκολο να διαφοροποιηθείς. Το flow μπορεί να είναι σε άλλο μπιτ και να μοιάζει με το δικό σου. Όμως, 15 κομμάτια να είναι όλα ίδια… εγώ βαριέμαι ρε φίλε. Δείχνεις ότι δεν έχεις κάτι μοναδικό, δεν έχεις ταυτότητα.
Mpelafon: Δεν μπορείς να διασκεδάσεις.
«Σε μας κάποιος μπορεί να ακούσει το κλαρίνο σ’ ένα μπιτ»
Σας βασανίζει αυτό; Το τι μουσική θα έχετε.
Mpelafon: Δεν κάνουμε ποτέ κάτι καταναγκαστικά, όσον αφορά τη μουσική. Ό,τι κάνουμε, το κάνουμε για να γουστάρουμε. Κάποια αλλά πράγματα, διαδικαστικά, ίσως τα κάνουμε όπως το εννοείς. Όταν, όμως, έρχεται η περίοδος που πρέπει να φτιάξουμε τη μουσική μας, τότε θέλουμε να περάσουμε καλά, να το διασκεδάσουμε.
Υπάρχει πίεση;
Thel: Όταν ανεβαίνει το level, ο ανταγωνισμός, όταν ζεις απ’ αυτό, ναι, υπάρχει πίεση. Κατ’ αρχάς υπάρχει πίεση από τον εαυτό σου. Θες να ξεπεράσεις ό,τι έκανες πριν. Αν δηλαδή η τελευταία σου δουλειά άγγιξε κόσμο, έγινε χαμός ή το ακούς μετά από καιρό και λες πω, πω, ωραίο αυτό που έγραψα, τότε ναι, μπαίνει πίεση.
Από σας μπαίνει η πίεση ή από κάποιον άλλο;
Thel: Από μας. Αν γράψουμε κομμάτι που δεν είναι, ας πούμε, καλύτερο από το Δεντριμ, ή το Lele Majko, ε…
Mpelafon: Πρέπει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου.
Αυτό συμβαίνει πάντα στην τέχνη. Το επόμενο βήμα είναι το πιο δύσκολο. Αυτό μπορεί να σε κλονίσει, να εφησυχάσεις και να κάνεις τα ίδια.
Και οι δύο: Ναι, ακριβώς.
Θα έρθει μετά αυτό που είπαμε για τα ίδια και τα ίδια. Επιρροές από άλλα σχήματα έχετε;
Thel: Μας έχουν επηρεάσει πολύ τα παραδοσιακά. Όσον αφορά το ραπ, εγώ ακούω αμερικάνικο αλλά και ευρωπαϊκό. Γενικά, η ευρωπαϊκή σκηνή είναι στα καλύτερά της. Εγώ πιο εύκολα θα νιώσω τον Γάλλο τον Ισπανό τον Ιταλό παρά τον Αμερικάνο.
Είστε πιο κοντά σε αυτούς.
Και οι δύο: Ναι.
Thel: Ακόμη και στα βίντεο κλιπ ταυτίζεσαι. Βλέπεις τον δρόμο και νομίζεις ότι είναι στην Αθήνα, η κάπου στα βαλκλάνια Το άλλο είναι…
Mpelafon: …στη Νέα Ορλέανη, στη Λουϊζιάνα.
Thel: Αυτό είναι πιο ξένο για μας.
Mpelafon: Εγώ δεν μπορώ να ακούω κάτι και να μην το καταλαβαίνω. Μου αρέσει να ακούω τους στίχους. Γι’ αυτό και είμαι πιο κοντά στο αμερικάνικο και στο αγγλικό ραπ.
Τα δικά σας κομμάτια μπορεί να τα ακούσει κάποιος στο εξωτερικό; Δεν ξέρω αν γίνεται λόγω γλώσσας.
Thel: Με τις πλατφόρμες κάτι γίνεται. Ας πούμε στο Spotify έχω δει το Lele Majko σε κάτι λίστες ευρωπαϊκές Όπως και άλλα κομμάτια μας.
Εντάξει, η γλώσσα μας ενώ δίνει υλικό, την ίδια στιγμή είναι δύσκολη να την ακούσει κάποιος εκτός Ελλάδας.
Thel: Σε μας κάποιος μπορεί να ακούσει το κλαρίνο σ’ ένα μπιτ. Ή να μείνει στο flow μας.
Mpelafon: Πολύ σημαντικό αυτό.
Εγώ έχω καταλάβει ότι είστε εδώ για να κάνουμε ωραία γλέντια.
Mpelafon: Ε, ναι. Μας αρέσει το γλέντι.
Thel: Μας αρέσει που γλεντάμε. Το γλέντι τα έχει όλα.
Mpelafon: Το γλέντι είναι από τα βασικά στοιχεία της Ηπείρου. Τα καλωσορίσματά μας, τα πανηγύρια μας… Στο πανηγύρι μπορεί να μπει και το μοιρολόι. Και αυτό κομμάτι του γλεντιού είναι! Το πένθος έχει περάσει στη μουσική μας με πολύ ήσυχο τρόπο. Το να γλεντάς και να πονάς είναι συναίσθημα αρχέγονο.
Εντάξει, στη ραπ κυριαρχεί μια προκατάληψη. Οι ράπερ είναι κάτι σκληροί τύποι έτοιμοι για battle, να κάνουνε επίδειξη, να «σπρώξουν» και κάτι…
Mpelafon: Καλά, μη νομίζεις ότι στην επαρχία δεν υπάρχουν σκληροί τύποι.
Εσάς σας ακούω και λέω «πάμε ρε παιδί μου, δώσε!».
Και οι δύο: Ναι, αυτό.
Thel: Επειδή είπες για σκληρούς τύπους στο ραπ. Αυτοί που υπάρχουν στην επαρχία, οι άνθρωποι, όχι μόνο ράπερ, είναι πολύ σκληροί. Αν φας χωριάτικο ξύλο θα καταλάβεις (γέλια). Εκεί είναι δουλεμένα τα χέρια. Θα βγει και καραμπίνα αν χρειαστεί.
Εσείς δεν το πουλάτε αυτό.
Mpelafon: Καλύτερα.
Thel: Δεν μας ενδιαφέρει να τις μετρήσουμε.
Δεν παίζει να έχετε beef με κανέναν.
Και οι δύο: Όχι.
Thel: Εντάξει, τόσα χρόνια που είμαστε στο παιχνίδι στραβώσαμε και μεις μερικές φορές. Δεν το βγάλαμε, όμως, στο Ίντερνετ.
Δεν θα φτιάξετε κομμάτι για κάποιον.
Thel: Μια σπόντα μπορείς να πετάξεις. Κι αυτό μες τη ζωή είναι. Στο ραπ γράφεις τα συναισθήματά σου. Αν εγώ έχω τσαντιστεί με σένα, κάποια σπόντα μπορεί να τη φας. Βέβαια, δεν θα στο κρατήσω μανιάτικο. Θα το πω εκείνη τη στιγμή και τέλος.
«Αυτό που λες, η λογοκρισία, έχει έρθει. Σκέψου το σκηνικό με τον Πάνο Βλάχο»
Πώς λειτουργείτε ως δίδυμο; Ποιος έχει την πρωτοβουλία στους στίχους;
Mpelafon: Ο καθένας γράφει τα δικά του.
Thel: Παραγωγή κάνει ο Κώστας (σ.σ Mpelafon) και άλλοι με τους οποίους συνεργαζόμαστε γουστάρουν αυτό που κάνουμε. Παράδειγμα ο skouti που μας έγραψε το 2462.
Mpelafon: Ο Masla G….
Thel: Γενικά έχουμε ανθρώπους που μας βοηθάνε σε αυτό που κάνουμε. Είτε φαίνονται είτε όχι.
Αλληλοσυμπληρώνεστε στιχουργικά;
Mpelafon: Ο καθένας γράφει τους δικούς του και κάπως βρίσκουμε ένα κοινό σημείο στο ρεφρέν.
Thel: Επειδή κάνουμε παρέα μπορεί να βρούμε κι ένα κοινό κομμάτι. Εντάξει, έχουμε κοινά βιώματα, μοιραζόμαστε το ίδιο vibe, μας αρέσει η παράδοση…
Υπάρχουν διαφωνίες;
Και οι δύο: Ναι.
Thel: Μπορεί να πούμε όχι αυτό, ας βάλουμε εκείνο.
Υπάρχουν στιγμές που αυτολογοκρίνεστε;
Mpelafon: Ναι, σίγουρα.
Τhel: Δεν μπορείς να μην το κάνεις.
Γιατί; Αν πεις κάτι μπορεί κάποιος να σε αποτρέψει;
Thel: Ο εαυτός σου.
Mpelafon: Ο εαυτός σου, ναι.
Thel: Ναι, μόνος επιβάλλεις την όποια λογοκρισία. Ας πούμε, τελειώνει το κομμάτι και λες εκεί θα ήθελα να είναι έτσι. Δεν έχουμε κάποιον από πάνω μας. Ακούμε τη γνώμη ορισμένων φίλων, αλλά μέχρι ενός σημείου. Σε αυτό το κομμάτι όλα είναι σχετικα. Τι εννοώ; Τη στιγμή που θα νιώσεις εσύ το τραγούδι, ο άλλος μπορεί να μην ακολουθήσει. Μπορεί στην αρχή να σου πει κάτι αρνητικό του τύπου α, δεν ξέρω… και μετά να καταλήξει ότι γ@#ει. Το πρώτο άκουσμα ποτέ δεν είναι για να πεις αυτό! Μπορείς στην αρχή να πεις όχι, δεν είναι καλό, είναι μαλ@!α.
Άρα, κάθε στίχος, πριν βγει, πρέπει να είναι προσεγμένος.
Mpelafon: Σίγουρα! Δίνεις προσοχή, όμως, και για τον εαυτό σου. Ξέρεις, τελευταία προβληματιζόμαστε παραπάνω όσον αφορά τον στίχο και την πολιτική μας στάση. Έχουμε αρχίσει να ενοχλούμαστε με την αμορφωσιά και την ασέβεια. Δεν υπάρχει μέτρο και κάπως μας πειράζει όλο αυτό. Δεν αντέχουμε, πλέον, να ακούμε πράγματα τα οποία είναι προσβλητικά για μια μερίδα ανθρώπων. Γι’ αυτό και όταν είναι να πούμε κάτι φιλτράρουμε τον εαυτό μας. Το κάνουμε για να είμαστε εμείς καλά.
Thel: Αυτό που λέει ο Mpel μπορεί να αφορά κι έναν καλλιτέχνη που μας αρέσει. Να μας αρέσουν τα κομμάτια του και να έχει ξεστομίσει κοτσάνες.
Mpelafon: Ναι. Μπορεί στο μουσικό κομμάτι να είναι κομπλέ και στον δρόμο ή στα social να ανεβάσει κάνα Μέγα Αλέξανδρο, καμιά ελληνική σημαία, να έχει ρατσιστικές απόψεις.
Εσείς φοβάστε μήπως πείτε κάτι και προκληθούν αντιδράσεις;
Thel: Δεν είναι θέμα αντιδράσεων, είναι θέμα πιστεύω.
Mpelafon: Ναι, πρώτα τα πιστεύω μας.
Μου έρχεται στο μυαλό το το κομμάτι «Βία», των «Στίχοιμα». Ακόμη και τώρα μου κάνει εντύπωση που είναι ελεύθερο να το ακούσεις. Εγώ πίστευα ότι θα το κατεβάσουν.
Thel: Αυτό που λες, η λογοκρισία, έχει έρθει. Σκέψου το σκηνικό με τον Πάνο Βλάχο. Έχουν αρχίσει να λογοκρίνονται κομμάτια.
Αυτό είναι χούντα. Έχετε σκεφτεί «μην πούμε αυτό και την πάθουμε»;
Thel: Όχι, αλλά με τον τρόπο τους μας δείχνουν ότι δεν μπορείς να μιλήσεις ελεύθερα. Ο Πάνος Βλάχος το σταμάτησε το επίμαχο τραγούδι. Το καταλαβαίνω βέβαια. Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να μπλέξεις με όλο αυτό το σύστημα μαφίας.
Η εξουσία πώς αντιμετωπίζει το ραπ;
Mpelafon: Φοβάται πάρα πολύ. Στη Βουλή είχε γίνει αναφορά σε ράπερ. Για το τι λέει, πώς επηρεάζει τη νεολαία…
Thel: Μα, δεν έγινε θέμα με τις συναυλίες του ΛΕΞ; Λέγανε μαζευτήκανε εκεί στη Ν. Σμύρνη και βρίζανε τον Μητσοτάκη.
Οι δισκογραφικές είναι στη διανομή, στην οργάνωση των live… Εξαρτάσαι;
Thel: Εξαρτάσαι αλλά και δεν εξαρτάσαι κιόλας. Ναι, δεν υπάρχει πια cd να πουλήσεις, αλλά είναι η διανομή. Η εταιρία σε πληρώνει.
Μπορεί, δηλαδή, να βάλει όρους;
Thel: Όρους δεν βάζουνε ακόμη, δεν υπάρχει αυτό. Μπορεί, όμως, όταν βγάλεις τον δίσκο να σου πει θα σε προωθήσω εκεί και εκεί, σε αυτό το σάιτ. Και μόλις βγει ο δίσκος, εσύ να κράζεις π.χ τον Μητσοτάκη και να σου πουν το τάδε site δεν θα ανεβάσει εν τέλει τη δουλειά σου, δεν θα τη στείλουμε.
Ναι, αλλά ο κόσμος δεν χαμπαριάζει.
Mpelafon: Ναι, μετά από αντίδραση και μόνο είναι μαζί σου.
Thel: Το ραπ έχει γίνει τόσο μεγάλο που αναγκαστικά ασχολήθηκαν όλοι. Απ’ αυτό όλοι έχουν να πάρουν. Την περίοδο των εκλογών έβλεπα μέχρι και σποτ. Πλήρωναν ράπερ για να κάνουν τραγούδια! Αντιλήφθηκαν ότι την απήχηση του είδους πρέπει να την έχουν από κοντά.
Σε αυτό παίζει ρόλο η προσωπικότητα του ράπερ. Είναι δυνατό να έρθουν σε σας και να σας πουν να κάνετε κομμάτι για τη ΝΔ;
Thel: Εντάξει,μετά πάμε σε αυτό που λέγαμε για τους καλλιτέχνες που κάνουν γαμάτη μουσική, αλλά κάνουν καραγκιοζιλίκια. Για μας όλα έχουν ένα όριο. Δεν μπορούμε να τα ξεφτιλίσουμε όλα. Δεν γίνεται να κάνεις σποτ για τη ΝΔ, τους Σπαρτιάτες και μετά να σου πω μπράβο ρε φίλε.
Παίζει μεγάλο ρόλο το ραπ στην κοινωνία. Έχετε ευθύνη.
Mpelafon: Ερχόμαστε στην προηγούμενη κουβέντα. Σε ακούει κόσμος που, αρκετές φορές, ταυτίζεται μαζί σου. Αν αυτό που κάνεις το πιστεύει ο πιτσιρικάς, ίσως τον οδηγήσεις σε λάθος δρόμο.
Thel: Κομμάτια με ομοφοβικό περιεχόμενο μπορεί εν μέρει να αποτελούν και έναν παράγοντα να οδηγηθούν πιτσιρικάδες σε συμπεριφορές όπως αυτές που είδαμε στη Θεσσαλονίκη. Νιώθω πως, δυστυχώς, πολλά από αυτά τα άτομα που είδα εκεί αποτελούν σημαντικό κοινό πολλών ραπ συναυλιών.
Την πέσανε στον Βλάχο και υπάρχουν κομμάτια που κάνουν λόγο για ναρκωτικά, όπλα, πορνεία. Δηλαδή σε ενοχλεί ο Βλάχος και όχι τ’ άλλο;
Thel: Αυτό που θα φτάσει στ’ αυτιά τους λίγο περισσότερο, αυτό θα τους ενοχλήσει.
Θα κάνετε άλλα live; Ετοιμάζετε κάτι;
Mpelafon: Έχουμε ιδέες μέχρι το καλοκαίρι. Θα υπάρξουν κυκλοφορίες, σινγκλ, βίντεο κλιπ, συνεργασίες… Εγώ ετοιμάζω και κάτι σε προσωπικό επίπεδο.
Thel: Συναυλίες έχουμε Γιάννενα, Πάτρα. Τα καλοκαίρι θα είμαστε σε φεστιβάλ. Εκεί είναι η φάση μας. Θα κάνουμε και ένα performance στο Tedx στα Γιάννενα. Και ένα single με τον Th Mark το Τρείς παρά
Ευχαριστώ πολύ παιδιά.
Και οι δύο: Και εμείς.
