Lunar: Της δίνεις την προσοχή σου (vid)
Κάπου, κάποτε, πριν πολλά χρόνια, στα πρώτα βήματα-μονοπάτια του ελληνικού ραπ, ακούστηκε αυτός ο στίχος: Το δίνω Ζωντανό Νεκρό, έντεχνο και αισχρό/ωμό και γα@#σε το. Εμείς θα κρατήσουμε το ωμό, το ακατέργαστο, αυτό που ζει και αναπνέει σε σεληνιακούς κρατήρες, σε τοπία ασημένια, καθόλου τιποτένια, ιδιαίτερα μαργαριταρένια. Και από την περιοχή του κλασικού, σε αυτή του σήμερα. Ντριλ, αutotune, τραπ, muble, μίξη R n’ B, battle και η συνέχεια της παράδοσης. Η ραπ καλλιτέχνιδα που παρουσιάζουμε σήμερα, διαθέτει φωνή που σκάβει, σκάβει, σκάβει, το δημιουργικό πεδίο και κρατά αφώτιστα πετράδια. Η φρεσκάδα των νιάτων με ένα ηχόχρωμα που καλύπτει χρόνους, στιγμές, σκηνές, το πριν και το μετά. Υπάρχουν πολλά που κρύβονται σε αυτό το σεληνιακό τοπίο και πρέπει να θες να τα εξερευνήσεις. Και θες! Το ασταθές γίνεται σιγά-σιγά σταθερό και είναι το βάρος της φωνής που σηκώνει πολλές μπάρες και σε γοητεύει. Εδώ, το φως του φεγγαριού είναι που μεγαλώνει τα μεγέθη και «καρφώνει» τα βλέμματα στο ένα και μοναδικό, της Lunar. Στην περίπτωση της, το επώδυνο της επεξεργασίας μένει μέσα της. Αυτή κρατά το αυθεντικό, το δικό της τραύμα, τις δικές της πληγές και αυτές μας τις δίνει άμεσα, ωμά, αληθινά. Ας δούμε, ακούσουμε, ποια είναι αυτή η ραπ καλλιτέχνιδα. [η φωτογραφία από τη σελίδα της στο Spotify]
Καθαρό βλέμμα
Η πρώτη επαφή μαζί της έγινε παρακολουθώντας τη στο live του Dozen Sessions. Και ενώ νιώθεις τον δισταγμό της, στη συνέχεια αρχίζει να ξεδιπλώνει τις ικανότητές της. Ακολουθεί το μπιτ, πατά σε αυτό και δοκιμάζει τις δυνατότητές της φωνής της. Διατηρεί την ορμή του flow της και κάποιες στιγμές δίνει μικρά ξεσπάσματα. Και όσο προχωρά, βρίσκει ρυθμό. Το προτελευταίο track είναι «φωτιά» και δείχνει την αξιοσύνη της μπροστά στο μικρόφωνο. Το «Night Mode», που ολοκληρώνει το session, τη βάζει εκεί που της αξίζει, στον δρόμο για αξιόλογη ραπ έκφραση και κομμάτια. Και φτάνεις στο σήμερα. Και η Lunar συνεχίζει να ψάχνει τον στίχο που θα σε ακινητοποιήσει, αναζητά τον πολύμορφο ήχο και αφήνει την ξεχωριστή φωνή της να «ντύσει» την εκφραστική της κίνηση. Στο κομμάτι «BeReal», η παραγωγή είναι καλύτερα δουλεμένη και με πολλά ηχητικά ερεθίσματα. Εδώ ακούμε και νιώθουμε ότι είναι πιο σίγουρη και μόνο ψηλά μπορεί να πάει. Δεν φοβάται να δοκιμάσει πράγματα σε επίπεδο παραγωγής και μπορεί να αναμετρηθεί με όλα κόλπα του ραπ παιχνιδιού. Το πιο σημαντικό, η Lunar διαθέτει καθαρό βλέμμα και με αυτό υποστηρίζει κάθε καλλιτεχνική της απόπειρα. Σου δίνει την αίσθηση του ακατέργαστου, αλλά όχι. Είναι η αίσθηση του αληθινού που σε βρίσκει και σε προκαλεί να την ακούσεις.
Την ακούς ευχάριστα
Η Lunar καταγράφει αρκετά σινγκλ και ένα EP στο ενεργητικό της. Η συνεργασία της παραγωγούς όπως Electabaz, DJ Silence, Γιώργος Ορφανίδης, κ.α, έχει δώσει αξιόλογα κομμάτια. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι δοκιμάζεται σε διαφορετικούς ραπ δρόμους. Ακούς το «Viitorul/Delirium» και αισθάνεσαι τη δύναμη, την ορμή της. Η φωνή «σπάει», ελίσσεται, προσαρμόζεται. Εντυπωσιακό. Ακούς μετά το «Prove I’m Wrong» και αντιλαμβάνεσαι ότι εδώ είναι κάπως πιο παιχνιδιάρικη η ραπ φωνή, ο ήχος. Μια γλυκιά παραίσθηση που την ακούς ευχάριστα. Και έρχεται το «Comfort Zone» να σε στείλει σε άλλη διάσταση. Εδώ η φωνή είναι εύθραυστη και όσο αιχμηρή πρέπει. H Lunar είναι ραπ καλλιτέχνιδα με πολλές δυνατότητες. Ξέρει να ακολουθεί το μπιτ, ελέγχει το flow της και δεν φοβάται να δοκιμαστεί. Στιχουργικά, όσο προχωρά και ωριμάζει γίνεται καλύτερη. Ίσως το αυθόρμητο να κυριαρχεί ακόμη, όμως ξέρει να «διαβάζει» καλά τα βιώματα της, ξέρει πώς να τα δουλέψει. Το ραπ της δεν έχει τη ζεστασιά της φωτιάς. Είναι το αποτύπωμα του καυτού πάγου, το σημάδια του ασημένιου φωτός, αυτά συνοδεύουν το όνομα και την καλλιτεχνική της υπόσταση. Κι αν κάποτε δυσκολευόταν να κάνει την αρχή των κομματιών της, τώρα δεν υπάρχει αυτό το ζήτημα. Από την αρχή του τραγουδιού ξέρεις ποια είναι η Lunar και άφοβα θα της δώσεις την προσοχή σου.
