Οι Nothing But Thieves κρατούν ζωντανό το Alt Rock στις μέρες μας

Το είχαν πει και το έκαναν πράξη. Οι Nothing But Thieves επέστρεψαν στα μέρη μας με όχι μια, αλλά δύο άκρως επιτυχημένες συναυλίες. Και όσοι βρέθηκαν στο Παλιό Αμαξοστάσιο ΟΣΥ στο Γκάζι την Παρασκευή (19/4) ή το Σάββατο (20/4), μπορούν κάλλιστα να επιβεβαιώσουν την απόλυτη επιτυχία του εγχειρήματος.

Επιστροφή σε ένα διψασμένο κοινό

Κάτι λιγότερο από 2 χρόνια πριν, το Βρετανικό ροκ συγκρότημα από το Έσεξ, βρέθηκε για πρώτη φορά στα μέρη μας, ως opening act για τους Muse, στο πλαίσιο του Ejekt Festival 2022. Οφείλω να ομολογήσω, πως όταν ανακοινώθηκε η επιστροφή τους στη χώρα μας πριν από μερικούς μήνες και μάλιστα ως headline εμφάνιση, δεν μπορούσα να κρύψω την χαρά μου.

Οι καρποί που είχαν σπαρθεί μερικά χρόνια νωρίτερα, έφεραν αξιόλογο αποτέλεσμα για... θέρισμα. Κάτι που δικαιολογείται και από την δεύτερη συναυλία που προστέθηκε στη συνέχεια, μετά το σχεδόν άμεσο sold out της πρώτης.

Όντας στο απόγειο της καριέρας τους και μεγαλώνοντας συνεχώς το όνομα τους, οι Nothing But Thieves κρατούν ζωντανό το στοιχείο της βρετανικής alt rock μουσικής.

Σε μια εποχή που βλέπουμε όλο και λιγότερα εγχειρήματα στην alt/indie rock, το πενταμελές σχήμα παραδίδει μαθήματα.

Το τέταρτο άλμπουμ τους, Dead Club City, έπιασε πάρα πολύ γρήγορα την κορυφή στα UK Charts. Δοκιμάζοντας μια διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με τις τρεις πρώτες τους κυκλοφορίες, ο ηλεκτρονικός ήχος είναι πιο αισθητός από ποτέ. Το αποτέλεσμα ωστοσο είναι το ίδιο καλό. Και οι διάσπαρτες νότες από τις γνωστές τους (πλέον) μπαλάντες, παραμένουν σταθερά εκεί.

Στο δεύτερο live τους, αυτό του Σαββάτου, η παρουσία του κόσμου ήταν ασφυκτική. Ο κόσμος ανυπομονούσε και τελικά πήρε αυτό που ζητούσε.

Οι εναλλαγές από πρόσφατες (Welcome to the DCC), σε παλαιότερες (Trip Switch) επιτυχίες, από δυναμικά κομμάτια (Futureproof), σε πιο soft ήχο, αρμονικές. Συνοδευόμενα πάντα από την πραγματικά σαγηνευτική φωνή του εξαιρετικά χαρισματικού frontman, Conor Mason, δεν υπάρχει κάποιος που μπορεί να έμεινε με το παράπονο. Προσωπικά αγαπημένη στιγμή, η επιστροφή στο εξαιρετικά συναισθηματικό κομμάτι του πρώτου τους δίσκου, "Lover, Please Stay", όπως και το iconic πλέον "Αmsterdam", λίγο πριν το φινάλε.

Η υπόσχεση τους για επιστροφή δόθηκε. Μέχρι την επόμενη φορά που θα τους δούμε ξανά από κοντά (η οποία ελπίζουμε πως δεν θα αργήσει), εις το επανιδείν!

Φωτογραφίες: Nothing But Thieves