Διασώστης του ναυαγίου του «Σάμινα» έπαιξε στον «Μονομάχο»: «Είδα τους νεκρούς στη θάλασσα και σοκαρίστηκα» (vid)
Ο Μιχάλης Μαραγκουδάκης, διασώστης του Λιμενικού, έπαιξε στον «Μονομάχο». Είναι από τον Πειραιά και είπε στον Χρήστο Φερεντίνο «είμαι άρρωστος Ολυμπιακός».
Ωστόσο, κατά την διάρκεια του παιχνιδιού μίλησε για την εμπειρία του όταν κλήθηκε στην πρώτη του αποστολή στο ναυάγιο του «Σάμινα», τον Σεπτέμβριο του 2000 κοντά στην Πάρο.
«Ήταν μια αποστολή, που μέχρι τότε δεν είχα ιδέα τι πάμε να κάνουμε. Είχαμε εκπαιδευτεί, αλλά περιστατικό δεν είχαμε δει από κοντά, πως είναι. Θεωρητικά ήταν όλα. Μόνο σε ταινίες είχαμε δει, που οι ταινίες είναι ταινίες. Όταν πήγαμε πάνω από το ναυάγιο έπαθα σοκ. Ήταν χειρότερα κι από ταινία. Ήταν βράδυ, δέκα και κάτι, εμείς πήγαμε το ξημέρωμα. Όταν πήγαμε από πάνω και είδα τα συντρίμμια, σπασμένες βάρκες, νεκρούς ανθρώπους στη θάλασσα. Είχε ίσως λίγο παραπάνω από 8 μποφόρ, όλα λάθος εκείνο το βράδυ και 81 νεκροί, δυστυχώς», είπε ο Μιχάλης Μαραγκουδάκης.
Το ναυάγιο του «Εξπρες Σάμινα»
Το Εξπρές Σάμινα ήταν ένα επιβατηγό/οχηματαγωγό (Ε/Γ-Ο/Γ) φέρυ-μπωτ (πορθμείο) κλειστού τύπου που αποτελούσε τμήμα του στόλου της εταιρείας Hellas Ferries (σήμερα Hellenic Seaways).
Ναυπηγήθηκε το 1966 στα ναυπηγεία Chantiers de l'Atlantique στο Σεν Ναζαίρ της Γαλλίας και τέθηκε σε λειτουργία στην Hellas Ferries το 1999, με την ίδρυσή της.[2] (Λειτούργησε και παλαιότερα, υπό διαφορετικές ονομασίες και πλοιοκτήτες).
Ήταν αδελφό πλοίο του Comte De Nice, το οποίο επίσης λειτούργησε στην Ελλάδα, ως "Ναϊάς ΙΙ" (Αργότερα Express Ναϊάς), αλλά οι βασικές διαφορές των δύο πλοίων ήταν ότι το Σάμινα χωρούσε μέχρι 1442 επιβάτες, πριν μειωθούν στους 1300 και 170 αυτοκίνητα και διέθετε 256 καμπίνες, ενώ το Ναϊάς ΙΙ είχε 1408 επιβάτες πριν μειωθούν στους 1300 και 240 αυτοκίνητα και διέθετε 35 καμπίνες.
Διαφορετική επίσης ήταν και η ταχύτητα των δύο πλοίων, 21 κόμβοι στο Σάμινα και 20,5 κόμβοι στο Ναϊάς ΙΙ, αλλά είχαν τις ίδιες όψεις, κατασκευαστές και παροχή ενέργειας. Το Σάμινα διέθετε δύο 16κύλινδους ντιζελοκινητήρες Pielstick, με συνδυασμένη ισχύ των 10.945kW.
Στις 26 Σεπτεμβρίου του 2000, εκτελούσε την ακτοπλοϊκή γραμμή Πειραιάς - Πάρος - Ικαρία - Σάμος - Φούρνοι. Το δρομολόγιο που εκτελέστηκε εκείνη τη νύχτα είχε ως κατάληξη μία από τις σοβαρότερες ναυτικές τραγωδίες στην Ελλάδα με 81 νεκρούς.
Το βράδυ του ναυαγίου
Το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου του 2000 το «Εξπρές Σάμινα» αναχωρεί από τον λιμένα του Πειραιά με 533 άτομα, από τα οποία τα 472 ήταν επιβάτες και τα υπόλοιπα 61 το πλήρωμα. Περί ώρα 22.12 ενώ το πλοίο πλησιάζει να προσεγγίσει τον λιμένα της Παροικιάς (πρωτεύουσα-χώρα) της Πάρου, με ανέμους 8 μποφόρ, 2 μίλια ανοικτά της Πάρου, ώρα 22.15 προσκρούει με ταχύτητα 18 κόμβων, στις νησίδες «Πόρτες Πάρου» με συνέπεια το πλοίο να υποστεί ρήγμα στα δεξιά ύφαλά του, μήκους περίπου τριών μέτρων, στη βάση του δεξιού πτερυγίου ευσταθείας, το νερό να κατακλύσει το μηχανοστάσιο του πλοίου, παίρνοντας γρήγορα κλίση προς τα δεξιά και μετά 25 λεπτά να βυθιστεί.
Μεγάλος πανικός προκλήθηκε στους επιβαίνοντες λόγω της συσκότισης που προκλήθηκε στο πλοίο από ηλεκτρική βλάβη καθώς δεν λειτούργησε ούτε η εφεδρική ηλεκτρογεννήτρια εκτάκτου ανάγκης (emergency generator) αλλά και από την απουσία ειδοποίησης της σειρήνας έκτακτης ανάγκης αλλά και της σχετικής ενημέρωσης από τα φορητά μεγάφωνα του πλοίου, με πολλούς από αυτούς να πηδούν στη θάλασσα.
Αρχικά το περιστατικό στο θάλαμο επιχειρήσεων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας (ΥΕΝ) δεν εμπνέει κάποια ανησυχία παρ' ότι διαφορετική εικόνα έδιναν οι επιβαίνοντες, επικοινωνώντας μέσω κινητών τηλεφώνων με τηλεοπτικούς σταθμούς. Μετά από αρκετή ώρα το Λιμεναρχείο Πάρου διατάσσει όλα τα παραπλέοντα σκάφη να σπεύσουν στον τόπο του ναυαγίου με πρώτους να φτάνουν στο σημείο του ναυαγίου οι ψαράδες, ενώ στη συνέχεια και σκάφη του Λιμενικού. Μέρος των διασωθέντων μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Υγείας της Πάρου.
Ο λιμενάρχης Πάρου, Δημήτρης Μάλαμας, έχασε τη ζωή του το ίδιο βράδυ από το άγχος και την πίεση κατά τη διάρκεια της επιχείρησης για τη διάσωση των ναυαγών.
