Το Netflix και άλλες streaming υπηρεσίες έχουν βρει τρόπο να σε χρεώνουν και μετά την ακύρωση της συνδρομής: Μύθος ή πραγματικότητα

Επιμέλεια: Newsroom
Το Netflix και άλλες streaming υπηρεσίες έχουν βρει τρόπο να σε χρεώνουν και μετά την ακύρωση της συνδρομής: Μύθος ή πραγματικότητα
Η ευκολία της αυτοματοποιημένης χρέωσης πρέπει να εξισορροπηθεί με την ανάγκη για αυτονομία και διαφάνεια των καταναλωτών.

Στην εποχή της συνδρομητικής ψυχαγωγίας, υπηρεσίες όπως το Netflix έχουν γίνει βασικές σε εκατομμύρια νοικοκυριά, προσφέροντας μια φαινομενικά ατελείωτη σειρά περιεχομένου με το πάτημα ενός κουμπιού. Ωστόσο, αυτό που πολλοί καταναλωτές μπορεί να μην συνειδητοποιούν είναι ότι η ακύρωση ή η αλλαγή πιστωτικής κάρτας δεν βάζει απαραίτητα τέλος σε αυτές τις επαναλαμβανόμενες χρεώσεις. Καλώς ήρθατε στον κόσμο των αόρατων τραπεζικών συστημάτων και στους κινδύνους των αέναων συνδρομών.

Είναι μια ευρέως διαδεδομένη παρανόηση ότι η ακύρωση μιας πιστωτικής κάρτας θα διακόψει τους δεσμούς με τις επαναλαμβανόμενες χρεώσεις, αποκόπτοντας ουσιαστικά υπηρεσίες όπως το Netflix από το να σας χρεώνουν περαιτέρω. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σύνθετη, χάρη σε μια κρυφή τραπεζική υποδομή που διευκολύνει απρόσκοπτα τις συνεχείς πληρωμές, ανεξάρτητα από τις αλλαγές στην κάρτα.

Το Netflix και παρόμοιες πλατφόρμες που βασίζονται σε συνδρομές αξιοποιούν μια υπηρεσία γνωστή ως Visa Account Updater (VAU), η οποία εισήχθη από τη Visa U.S.A. το 2003. Αυτό το προϊόν λογισμικού λειτουργεί ως εικονικό σύστημα παρακολούθησης, συνεργαζόμενο με τις τράπεζες για την ενημέρωση των αριθμών πιστωτικών ή χρεωστικών καρτών κάθε φορά που εκδίδεται μια νέα κάρτα, εξασφαλίζοντας την αδιάλειπτη τιμολόγηση για τους εμπόρους.

Έτσι, όταν ανταλλάσσετε μια παλιά πιστωτική κάρτα με μια νέα, το Netflix δεν παραλείπει τίποτα, απλά χρεώνει τα ενημερωμένα στοιχεία της κάρτας που παρέχονται από το VAU. Αυτή η απρόσκοπτη μετάβαση επιτρέπει στις συνδρομητικές υπηρεσίες να διατηρούν μια σταθερή ροή εσόδων, ενώ παράλληλα απαλλάσσει τους καταναλωτές από την ταλαιπωρία της μη αυτόματης ενημέρωσης των πληροφοριών πληρωμής.

 

Ενώ αυτή η αυτοματοποιημένη διαδικασία μπορεί να φαίνεται βολική, εγείρει ανησυχίες σχετικά με την αυτονομία των καταναλωτών και τη χρηματοοικονομική διαφάνεια. Οι πελάτες μπορεί να βρεθούν άθελά τους εγκλωβισμένοι σε επαναλαμβανόμενες πληρωμές, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να ξεφύγουν από τον κύκλο.

Η Visa προωθεί το VAU ως λύση για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι έμποροι στη διαχείριση των αλλαγών των πληροφοριών λογαριασμού, τονίζοντας την ικανότητά του να ελαχιστοποιεί τις απορριπτόμενες συναλλαγές και την ταλαιπωρία των πελατών. Ωστόσο, οι επικριτές υποστηρίζουν ότι αυτή η ευκολία έχει κόστος, διαιωνίζοντας μια κουλτούρα αδυσώπητων συνδρομητικών υπηρεσιών που εκμεταλλεύονται την αδράνεια των καταναλωτών.

Οι επιπτώσεις επεκτείνονται πέρα από τις συνδρομές ψυχαγωγίας, περιλαμβάνοντας βασικές υπηρεσίες όπως οι υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και οι τηλεπικοινωνίες, όπου οι ξεπερασμένες πληροφορίες λογαριασμού μπορούν να οδηγήσουν σε διακοπές και ταλαιπωρία.