Οι επιστήμονες κατάφεραν τελικά να εξηγήσουν το κύμα που οι ναυτικοί πίστευαν ότι συμβαίνει μόνο μία φορά στα 10.000 χρόνια

Τα γιγαντιαία κύματα που φτάνουν μέχρι τον ουρανό θεωρούνταν για χρόνια τρελοί μύθοι των ναυτικών, αλλά μια έρευνα διαπίστωσε ότι στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο συνηθισμένα από ό,τι νομίζαμε κάποτε.

Αυτά τα τεράστια κύματα που έρχονται ξαφνικά και με μεγάλη σφοδρότητα, προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές, μπορούν να πέσουν πάνω στις ακτές, καθώς και να παρασύρουν τους λουόμενους πίσω στη θάλασσα μαζί τους.

Με περισσότερα από 200 υπερδεξαμενόπλοια και πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων να έχουν βυθιστεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες, πιστεύεται ότι η αιτία είναι αυτά τα κύματα. Μάλιστα, οι ναυτικοί για δεκαετίες πίστευαν ότι τέτοια κύματα κάνουν την εμφάνιση τους μόνο κάθε 10.000 χρόνια.

Όσοι καταφέρνουν να επιβιώσουν από αυτό τον εφιάλτη επιστρέφουν με τις πιο τρελές ιστορίες για κύματα που φτάνουν μέχρι τον ουρανό, όπως η περίπτωση του 1995, όταν το κρουαζιερόπλοιο Queen Elizabeth II συναντήθηκε με ένα κύμα rogue wave ύψους 29 μέτρων.

Ο καπετάνιος Ronald Warwick την εποχή εκείνη το αποκάλεσε «ένα μεγάλο τείχος νερού... ».

Και το 2001, δύο τουριστικά κρουαζιερόπλοια, το Bremen και το Caledonian Star, χτυπήθηκαν από κύματα 30 μέτρων στον Νότιο Ατλαντικό, τα οποία άφησαν σπασμένα τα παράθυρα της γέφυρας.

Ο Wolfgang Rosenthal - Ανώτερος επιστήμονας του ερευνητικού κέντρου GKSS Forschungszentrum GmbH μελετά εδώ και χρόνια αυτά τα κύματα και σχολίασε το περιστατικό σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος: "Τα περιστατικά συνέβησαν σε απόσταση μικρότερη των χιλίων χιλιομέτρων μεταξύ τους. Όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα απενεργοποιήθηκαν στο Bremen καθώς παρασύρθηκε παράλληλα με τα κύματα και μέχρι να ενεργοποιηθούν ξανά το πλήρωμα σκεφτόταν ότι θα μπορούσε να είναι η τελευταία του μέρα... στη ζωή. Αξίζει να τονιστεί ότι δύο μεγάλα πλοία βυθίζονται κατά μέσο όρο κάθε εβδομάδα, αλλά η αιτία δεν μελετάται ποτέ με την ίδια λεπτομέρεια όπως ένα αεροπορικό δυστύχημα. Απλώς αποδίδεται σε "κακές καιρικές συνθήκες".

Καθώς υπήρχαν τόσα περισσότερα παραδείγματα που αποδείκνυαν ότι τα κύματα αυτά έπρεπε να παρακολουθούνται, η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησε το 2000 ένα πρόγραμμα με την ονομασία MaxWave για να καταλάβει πόσο διαδεδομένα είναι τα συγκεκριμένα κύματα, πώς συμβαίνουν και τι σημαίνει αυτό για την οχύρωση των πλοίων εναντίον τους.

«Αφού αποδείξαμε ότι υπάρχουν, σε μεγαλύτερους αριθμούς από ό,τι περίμενε κανείς, το επόμενο βήμα είναι να αναλύσουμε αν μπορούν να προβλεφθούν» επισήμανε.

«Το MaxWave ολοκληρώθηκε επίσημα στα τέλη του περασμένου έτους, αν και δύο ακόμα έρευνες συνεχίζονται - η μία είναι να βελτιωθεί ο σχεδιασμός των πλοίων μαθαίνοντας πώς βυθίζονται τα πλοία και η άλλη είναι να εξεταστούν περισσότερα δορυφορικά δεδομένα με σκοπό να αναλυθεί αν είναι δυνατή η πρόβλεψη» εξήγησε στο τέλος ο επικεφαλής.