Athens Rocks Festival: Ο Lenny Kravitz απέδειξε στα 60(!) του χρόνια γιατί παραμένει ο απόλυτος superstar
Συνήθως, όταν έχεις ένα ίνδαλμα, οι λέξεις κυλούν non-stop για να περιγράψουν όλα τα συναισθήματα που το συνοδεύουν. Υπάρχουν, όμως, και κάποιες φορές που η περίπτωση είναι τόσο εμβληματική, κάνοντας κάθε περιγραφή να μοιάζει πως υστερεί μπροστά στην πραγματικότητα. Και, κάπου εδώ, μπαίνει το φαινόμενο Lenny Kravitz.
Η συναυλία του Lenny Kravitz στην Αθήνα για το Athens Rocks Festival
Την Παρασκευή 2 Αυγούστου ο Lenny Kravitz ανέβηκε στη σκηνή του Athens Rocks Festival στο ΟΑΚΑ και -προφανώς- το κοινό είχε υψηλές προσδοκίες. Από τη μία, είναι η ίδια η εμβληματική υπόσταση του Lenny από το πρώτο του άλμπουμ, «Let Love Rule», το 1989 μέχρι σήμερα και, από την άλλη, όλα τα live του σε κάθε μεριά του πλανήτη, που δείχνουν πως το performance αυτού του ανθρώπου όχι απλά δε φθίνει αλλά συνεχίζει ακάθεκτο να είναι απλά αψεγάδιαστο. Η Αθήνα δεν έπεσε έξω από τον κανόνα.
Φορώντας τα δερμάτινα και τις αλυσίδες του, πιστός στο grunge style, και με μία κιθάρα -που κοιτούσε σαν ερωτευμένος έφηβος- στα χέρια, ο Lenny είπε τις μεγαλύτερες επιτυχίες του, με όλο το κοινό να τραγουδάει μαζί του κι εκείνον να εκθειάζει την ενέργεια στον χώρο. Από το «It Ain’t Over ‘til It’s Over» (1991) και το «Are You Gonna Go My Away» (1993) μέχρι new releases του «Blue Electric Light» album (2024), μας παρέσυραν όλους να τραγουδάμε τους στίχους ή να μπαίνουμε στο vibe όσων δεν ξέραμε (ακόμα).
Στα 60(!) του χρόνια, ο Kravitz τραγούδησε live και νομίζαμε ότι ακούμε τραγούδια ηχογραφημένα στο στούντιο. Η φωνή του, όπως και η εμφάνισή του, μοιάζουν λες και ο τραγουδιστής έχει κάνει κάποια συμφωνία με τον Διάβολο να παραμένουν αναλλοίωτες στον χρόνο. Όλα αυτά για να παραδώσει ένα μοναδικό κράμα από rock, funk, blues και soul μουσικής στην ιστορία. Ένα πάντρεμα που αποτυπώθηκε εξαιρετικά με τη βοήθεια των αδιανόητα ταλαντούχων μουσικών που τον πλαισίωναν και φρόντιζαν, ακόμα κι αν κάποιος δεν ακούει φανατικά Lenny, να περάσει φανταστικά αυτές τις δύο ώρες της συναυλίας.
«Είναι μία ευλογία το να είσαι άλλη μία μέρα ζωντανός, το να ζεις, το να μαθαίνεις, το να αγαπάς, το να γιορτάζεις, το να έρχεσαι κοντά με άλλους, το να δείχνεις στον κόσμο ότι ξέρουμε πως όλοι είμαστε ένα» - Lenny Kravitz (Athens Rocks Festival 2024)
Αν κάποιος σε ρωτήσει τι είναι «superstar», δείξε του μία συναυλία του Lenny Kravitz
Ο Lenny Kravitz δεν είναι ένας οποιοσδήποτε καλλιτέχνης που ανέβηκε στη σκηνή να τραγουδήσει. Είναι ο ορισμός του σούπερ σταρ. Το ξέρει, το νιώθει και το αναδύει σε κάθε performance. Το interaction του με το κοινό ήταν βασικό μέρος του σόου. Μιλούσε με τους φανς του, πήγαινε κοντά τους και με αυτόν τον τρόπο εκείνοι ένιωθα ότι άγγιζαν λίγη από τη σχεδόν απόκοσμή του λάμψη.
Η μαγνητική του παρουσία επί σκηνής και η ολοφάνερη, ακλόνητη δέσμευσή του στην τέχνη που τον γεμίζει με μία ακατάπαυστη θέληση -και ανάγκη- για δημιουργία, μας δείχνουν ότι οι πραγματικοί καλλιτέχνες, οι αυθεντικοί superstars ξεπερνούν τον χώρο και τον χρόνο και απλά προσθέτουν νέα κεφάλαια στο διαρκώς εξελισσόμενο έπος τους.
Υ.Γ. Ελπίζουμε να μη χρειαστεί να περάσουν ξανά 16 χρόνια για να έρθει πάλι στην Αθήνα.
Fun Facts για τον Lenny Kravitz
- -Γεννήθηκε στις 26 Μαΐου 1986 στη Νέα Υόρκη.
- -Είναι γιος του τηλεοπτικού παραγωγού Sy Kravitz και της ηθοποιού Roxie Roker που έγινε γνωστή από τη σειρά «The Jeffersons» για τον ρόλο της Helen Willis (1975-1985).
- -Όταν ήταν 5 χρονών, είδε ένα performance των The Jacksons και έκτοτε λάτρεψε τη μουσική και το να παίζει μουσικά όργανα.
- -Όταν τελείωσε το σχολείο, δημιούργησε ένα δικό του μουσικό alter ego που αποκαλούσε «Romeo Blue», γιατί του έλεγαν ότι δεν ήταν «αρκετά μαύρος» ή «αρκετά λευκός» για να πουλήσει δίσκους (σ.σ. Πολύ θα θέλαμε να δούμε τι έχουν να πουν αυτοί οι απίστευτα «διορατικοί» άνθρωποι τώρα).
- -Το 2012 και το 2013 υποδύθηκε τον στυλίστα της Katniss Everdeen στις ταινίες «The Hunger Games» και «The Hunger Games: Catching Fire» αντίστοιχα.
- -Έχει συνολικά 4 βραβεία Grammy για Best Male Rock Vocal Performance, τα οποία απέσπασε σε τέσσερις συνεχόμενες χρονιές, από το 1999 έως το 2002.
Advertorial
