Retro: Κάνει τη σιωπή φλόγα (vid)
Το ραπ είναι ο λόγος ο ωμός, ο από τα κάτω δοσμένος, δουλεμένος. Αντίδραση, αντίσταση, μέσο πάλης, σύγκρουσης, φυγής κι ένας οδοδείκτης που σημαδεύει την έφοδο στον ουρανό. Υπερβολές; Όχι βέβαια! Όποιος ασχολείται με την κουλτούρα του χιπ-χοπ ξέρει ότι πρέπει να σταθεί απέναντι στην εξουσία του κεφαλαίου. Και το «όπλο» αυτής της κοινότητας ήταν και είναι ο ραπ λόγος. Θα έπρεπε να μείνει σε αυτό το πεδίο, το αντιστασιακό, το κινηματικό, το πολιτικό. Δεν έγινε. Δύσκολο και μάλλον αναπότρεπτο να εκτραπεί σε δρόμους «λαϊφσταλικούς», ματαιόδοξους και δήθεν σκληρούς. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν καλλιτέχνες που δεν απομακρύνονται από τον πυρήνα, από εκεί που χτυπά η φλέβα της ζωής και η καρδιά του ονείρου. Και δεν έχει σημασία πού είσαι, από πού είσαι. Ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη, ειρήνη, περηφάνια, κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, αυτά είναι κοινά αγαθά, κοινές απαιτήσεις, κοινές ανυποχώρητες ελπίδες. Το ραπ, λοιπόν, γίνεται ο πολιτικός λόγος του σήμερα και όσοι το υπηρετούν προσφέρουν την επίμονη αλήθεια και τη γλυκιά προσδοκία σπόρο. Τέτοιοι ράπερ, τέτοια σχήματα, υπάρχουν και δρουν αθόρυβα, μα αποφασιστικά. Καλλιτέχνες που παίρνουν τη σιωπή και την κάνουν άσβεστη φλόγα και μιλάνε, μιλάνε και αγωνίζονται, διεκδικούν. Τέτοια περίπτωση είναι Retro. Τα λόγια του θα σας συναντήσουν, θα σας εμψυχώσουν, θα σας συγκινήσουν.
Ακαταμάχητο ραπ
Ο ράπερ αυτός δεν φοβάται το συναίσθημα και δεν χάνεται μέσα σε αυτό. Ίσα, ίσα. Απ’ αυτό αντλεί δύναμη και γυαλίζει τις αιχμές του πολιτικού/κοινωνικού του λόγου. Αν η ερώτηση είναι πρέπει να παίρνει θέση ο καλλιτέχνης;, η απάντηση είναι…Retro. Αυτό, βέβαια, από μόνο του δεν αρκεί. Η πολιτική, κοινωνική, ευαισθησία δεν εξασφαλίζει και την αποτελεσματική μετάδοση του όποιου μηνύματος. Σε κάθε καλλιτεχνική έκφραση που επιδιώκει τη μάχη στον πολιτικό/κοινωνικό στίβο, απαιτείται ισορροπία στην αξιοποίηση του μέσου διάδοσης, στην τεχνική και στη διατήρηση του πυρήνα αυτού που έχεις να πεις. Ναι, πρέπει να έχεις κάτι να πεις, αλλά χρειάζεται και ο κατάλληλος τρόπος. Και το ραπ τι είναι; Λόγος άμεσος, από τα κάτω φτιαγμένος που απαιτεί τη σύγκρουση με ό,τι μας καταπιέζει. Και δεν πρέπει να περιορίζεται στο παρόν. Ο ραπ λόγος εκτοξεύεται μπρος-πίσω, στο παρελθόν και στο μέλλον. Αν τώρα κάνεις αμιγώς πολιτικό ραπ, τότε η μελέτη των ιστορικών γεγονότων, της πολιτικής θεωρίας και πράξης κρίνεται επιβεβλημένη. Η πολιτική μόρφωση και ανησυχία βοηθά να διαβαστούν σωστά και τα σημερινά. Ο Retro, λοιπόν, κινείται σε αυτή τη γραμμή, κουβαλά αυτόν τον πνευματικό, εμπειρικό, εξοπλισμό και πάνω σε αυτά τα θεμέλια οικοδομεί το ακαταμάχητο ραπ του.
Δεν μπορείς να τον προσπεράσεις
Η ιστορία του Retro είναι αξιόλογη και αυτό είναι μεγάλο παράσημο. Ιδρυτής και front man του χιπ-χοπ γκρουπ «Rebellion Connexion» [2008]. Ανήκει στους πρωτοπόρους του πολιτικού χιπ-χοπ στην Ελλάδα και όταν τον ακούσετε θα καταλάβετε γιατί οι ρίμες του «καρφώνονται» μες στην καρδιά και το μυαλό. Δραστήριος και παραγωγικός, ακαταπόνητος. Με τους «Rebellion Connexion» μετρά τέσσερα άλμπουμ, ενώ σε προσωπικό επίπεδο τρία. Τελευταίο του LP το «Μεταίχμιο». Κοινός παρονομαστής η δύναμη του ανεπεξέργαστου. Είναι αυτό που λέμε ωμό και αληθινό. Αυτό δεν οδηγεί σε άναρχα και ασύνδετα μουσικά σχήματα. Όχι. Το μπιτ του είναι πάντα στιβαρό και το flow του συνεπές και στον ίδιο δρόμο με τη μελωδία. Η ατμόσφαιρα και το ύφος που εκπέμπει είναι άλλοτε μαχητικό, άλλοτε λυρικό, σχεδόν σπαρακτικό, άλλοτε ευδιάθετο. Τον Retro θα τον αγαπήσεις για την αλήθεια που κουβάλα και σου δίνει, για τη δεξιοτεχνία στον χειρισμό του ρυθμού και του λόγου και για τις ουσιαστικές συνεργασίες του. Είναι μέλος της ραπ συλλογικότητας «Λίγκα» με την οποία στις 2 Οκτωβρίου θα δώσουν ένα πολύ δυνατό live στο «Κύτταρο». Πολλά είναι τα κομμάτια που μπορείς να ξεχωρίσεις από τον Retro. Εμείς θα σας πάμε στα «δημοφιλή», στη δεκάδα που δίνει το Spotify. Ξεκινήστε από εκεί και δεν θα χάσετε.
*Τον Retro τον βρίσκετε σε Spotify, Instagram, Facebook, YouTube
