Το «έξυπνο» μηχάνημα που χρησιμοποιούσαν οι Αιγύπτιοι για να κατασκευάσουν τις πυραμίδες: Νέα μελέτη ρίχνει φως στο μυστήριο που ταλανίζει τους ειδικούς
Για αιώνες, οι Μεγάλες Πυραμίδες της Αιγύπτου έχουν αιχμαλωτίσει τη φαντασία των μελετητών και του κοινού. Το τεράστιο μέγεθός τους και η αρχιτεκτονική τους ακρίβεια έχουν εγείρει εδώ και καιρό ερωτήματα σχετικά με το πώς κατασκευάστηκαν τέτοιες αρχαίες κατασκευές. Τώρα, πρόσφατες έρευνες έφεραν νέες πληροφορίες για τις τεχνικές κατασκευής που χρησιμοποίησαν οι κατασκευαστές μιας από τις πιο εμβληματικές πυραμίδες: της πυραμίδας του Djoser.
Μια πρωτοποριακή μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PLOS ONE στις 5 Αυγούστου, υποδηλώνει ότι ένα εξελιγμένο σύστημα υδραυλικού ανελκυστήρα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κατασκευή της πυραμίδας, αμφισβητώντας τις μακροχρόνιες θεωρίες ότι η πυραμίδα χτίστηκε αποκλειστικά με τη χρήση ραμπών και μοχλών. Η αποκάλυψη αυτή υπογραμμίζει τις αξιοσημείωτες μηχανικές ικανότητες των αρχαίων Αιγυπτίων, ιδίως όσον αφορά την καινοτόμο χρήση του νερού για κατασκευαστικούς σκοπούς.
Η πυραμίδα του Djoser, που ανεγέρθηκε γύρω στο 2680 π.Χ. ως ταφικό μνημείο για τον φαραώ της Τρίτης Δυναστείας Djoser, θεωρείται μία από τις παλαιότερες και πιο διάσημες πυραμίδες της Αιγύπτου. Με ύψος 62 μέτρα, ήταν η πρώτη του είδους της, σηματοδοτώντας μια σημαντική στροφή από τους παραδοσιακούς τάφους με επίπεδη στέγη στο εικονικό σχήμα της πυραμίδας. Παρά τη φήμη της, οι ακριβείς μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή αυτής της αρχαίας κατασκευής έχουν παραμείνει ασύλληπτες.
Μέχρι τώρα, οι περισσότεροι ειδικοί πίστευαν ότι η πυραμίδα χτίστηκε χρησιμοποιώντας ένα πολύπλοκο δίκτυο από ράμπες και μοχλούς, που επέτρεπαν στους εργάτες να μεταφέρουν στη θέση τους τεράστιους ασβεστολιθικούς όγκους. Ωστόσο, αυτή η νέα έρευνα υποδεικνύει μια πολύ πιο προηγμένη μέθοδο κατασκευής: τη χρήση υδραυλικής δύναμης.
Με επικεφαλής τον Xavier Landreau από το Παλαιοτεχνικό Ινστιτούτο CEA της Γαλλίας, η μελέτη υποδηλώνει ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι μηχανικοί επινόησαν ένα σύστημα που διοχέτευε νερό από κοντινά κανάλια για να τροφοδοτήσει έναν υδραυλικό ανελκυστήρα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, δύο φρεάτια που βρίσκονταν μέσα στην ίδια την πυραμίδα ήταν γεμάτα με νερό, επιτρέποντας σε μεγάλους πέτρινους όγκους να επιπλέουν στη θέση τους χρησιμοποιώντας ένα σύστημα ανύψωσης.
«Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι φημίζονται για την πρωτοπορία και τη μαεστρία τους στην υδραυλική μέσω καναλιών για αρδευτικούς σκοπούς και φορτηγίδων για τη μεταφορά τεράστιων λίθων», έγραψαν οι ερευνητές. «Η εργασία αυτή ανοίγει μια νέα γραμμή έρευνας: τη χρήση της υδραυλικής δύναμης για την ανέγερση των τεράστιων κατασκευών που έχτιζαν οι Φαραώ».
Η ομάδα θεωρεί ότι ο ανελκυστήρας λειτουργούσε με την ανύψωση και το κατέβασμα ενός πλωτήρα που ήταν προσαρτημένος στους πέτρινους όγκους. Το νερό θα διοχετευόταν στα φρεάτια, αυξάνοντας την άνωση και μειώνοντας το βάρος των όγκων, οι οποίοι στη συνέχεια θα μπορούσαν να μετακινηθούν πιο εύκολα. Μόλις ο λίθος βρισκόταν στη θέση του, το νερό αποστραγγιζόταν, επιτρέποντας στους εργάτες να κατεβάσουν τον λίθο στη θέση του.
Η ανακάλυψη αυτή έρχεται να προστεθεί στον αυξανόμενο όγκο αποδείξεων ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι δεν ήταν μόνο ειδικευμένοι στην πέτρινη τοιχοποιία, αλλά ήταν επίσης καινοτόμοι στην υδραυλική μηχανική. Ήδη είναι γνωστοί για τη χρήση καναλιών και αρδευτικών συστημάτων για τη διαχείριση των πλημμυρικών υδάτων του Νείλου, η νέα αυτή έρευνα αποκαλύπτει ότι μπορεί να εφάρμοσαν παρόμοιες αρχές στην κατασκευή των πυραμίδων.
Εάν αποδειχθεί, η θεωρία αυτή θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στην κατανόησή μας για το πώς χτίστηκαν οι μνημειακές κατασκευές της Αιγύπτου, οδηγώντας ενδεχομένως σε νέες γνώσεις για άλλες πυραμίδες και αρχαίες κατασκευές. Ενώ μεγάλο μέρος των μεθόδων κατασκευής της Μεγάλης Πυραμίδας παραμένει μυστήριο, η μελέτη αυτή παρέχει μια νέα συναρπαστική προοπτική για την εφευρετικότητα των αρχαίων μηχανικών.
