Πώς ένας τουριστικός παράδεισος έχει μετατραπεί σε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα διακίνησης ναρκωτικών

Επιμέλεια: Newsroom
Πώς ένας τουριστικός παράδεισος έχει μετατραπεί σε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα διακίνησης ναρκωτικών
Η μοναδική θέση της χώρας οφείλεται εν μέρει στη γεωγραφία και την υλικοτεχνική υποδομή της.

Η Κόστα Ρίκα, γνωστή για τις παρθένες παραλίες της, τα πλούσια τροπικά δάση και το εθνικό σύνθημα «pura vida» (αγνή ζωή), αντιμετωπίζει τώρα μια απροσδόκητη και ανησυχητική κρίση.

Παρά τη φήμη της ως ειδυλλιακού προορισμού για τους νεόνυμφους, τα καταφύγια γιόγκα και τους οικολογικούς τουρίστες, η χώρα έχει μετατραπεί σε σημαντικό κέντρο διακίνησης κοκαΐνης. Η άνοδος της Κόστα Ρίκα ως το μεγαλύτερο σημείο μεταφόρτωσης κοκαΐνης στον κόσμο, μόλις ένα χρόνο μετά το άνοιγμα του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας το 2019, έφερε προκλήσεις που το έθνος δεν περίμενε ποτέ.

Το λιμάνι, που αρχικά κατασκευάστηκε για να διευκολύνει την ανθηρή ζήτηση για ανανάδες και μπανάνες της Κόστα Ρίκα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, έχει επίσης γίνει ένα κρίσιμο σημείο για τη λαθραία διακίνηση κοκαΐνης στις ίδιες αγορές. Ενώ η Κόστα Ρίκα θεωρείται συχνά ως ένα καταφύγιο ανέγγιχτο από τα βίαια καρτέλ που κυριαρχούν στην περιοχή, το αυξανόμενο εμπόριο ναρκωτικών αρχίζει να απειλεί την ήρεμη εικόνα του έθνους.

Η μοναδική θέση της χώρας οφείλεται εν μέρει στη γεωγραφία και την υλικοτεχνική υποδομή της. Η στρατηγική της θέση στην Κεντρική Αμερική, με εύκολη πρόσβαση τόσο στον Ειρηνικό όσο και στον Ατλαντικό ωκεανό, την καθιστά ελκυστική διαδρομή για τους διακινητές που μεταφέρουν τα ναρκωτικά προς βορρά προς τις προσοδοφόρες αγορές. Τα ίδια λιμάνια που μεταφέρουν τις εξαγωγές φρούτων της Κόστα Ρίκα -μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της- εκμεταλλεύονται τώρα τα καρτέλ ναρκωτικών, τοποθετώντας τη χώρα στο επίκεντρο του διεθνούς εμπορίου ναρκωτικών.

Ωστόσο, η Κόστα Ρίκα αντιμετωπίζει μια μοναδική πρόκληση στην καταπολέμηση της αύξησης της διακίνησης ναρκωτικών. Σε αντίθεση με πολλές άλλες χώρες της περιοχής, η Κόστα Ρίκα δεν διαθέτει μόνιμο στρατό, μια απόφαση που ελήφθη το 1948, όταν η χώρα κατάργησε τον στρατό της για να επενδύσει στην εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη. Η ευθύνη της περιπολίας των τεράστιων συνόρων και υδάτων της χώρας πέφτει πλέον σε έναν συνασπισμό δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένης της αστυνομίας, της ακτοφυλακής, ακόμη και των δασοφυλάκων. Ωστόσο, αυτοί οι δασοφύλακες είναι ελάχιστα οπλισμένοι και δεν έχουν την εξουσία να συλλαμβάνουν, γεγονός που υπογραμμίζει την ευπάθεια της χώρας απέναντι στα όλο και πιο εξελιγμένα καρτέλ ναρκωτικών.

Η έξαρση της διακίνησης ναρκωτικών δεν είναι η μόνη ανησυχία. Η Κόστα Ρίκα βιώνει επίσης μια άνευ προηγουμένου αύξηση της εγχώριας κατανάλωσης ναρκωτικών, τροφοδοτώντας μια κρίση εθισμού που δεν έχει αντιμετωπίσει ποτέ στο παρελθόν. Οι αρχές ανησυχούν ότι ο αυξανόμενος ρόλος της χώρας ως σημείο μεταφόρτωσης οδηγεί σε αυξημένη διαθεσιμότητα ναρκωτικών στην τοπική αγορά, βαθαίνοντας περαιτέρω την κρίση.

Για δεκαετίες, η Κόστα Ρίκα κατάφερε να αποφύγει τη βαθιά εμπλοκή με το οργανωμένο έγκλημα που ταλαιπώρησε τους γείτονές της. Όμως, με την ταχεία κλιμάκωση της διακίνησης ναρκωτικών και την εμφάνιση ενός εγχώριου προβλήματος εθισμού, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τώρα πίεση να αναπτύξει ισχυρότερες στρατηγικές τόσο για την καταπολέμηση των καρτέλ ναρκωτικών όσο και για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της δημόσιας υγείας.

Η κυβέρνηση της Κόστα Ρίκα εργάζεται για την ενίσχυση των μέτρων καταπολέμησης των ναρκωτικών, αυξάνοντας τη συνεργασία με διεθνείς εταίρους όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες για τη διακοπή των μεταφορών ναρκωτικών. Ωστόσο, οι περιορισμένοι πόροι της χώρας και η έλλειψη στρατού παραμένουν σημαντικά εμπόδια.