Ταινίες Πρώτης Προβολής: Ο Joker επιστρέφει... χορεύοντας

Το πολυαναμενόμενο σίκουελ του «Joker» τερματίζει το ράλι από πρεμιέρες, που είχε ξεκινήσει εδώ και έναν μήνα, καθώς δεκάδες αίθουσες σε όλη τη χώρα ετοιμάζονται να υποδεχθούν το κοινό της ταινίας του Τοντ Φίλιπς «Joker: Τρέλα για Δύο», με τον Χοακίν Φίνιξ και την Λέιντι Γκάγκα.

Επίσης προβάλλεται η ταινία κινουμένων σχεδίων «Μικροί Ήρωες σε Δράση», ενώ σε επανέκδοση κυκλοφορεί το αντιφασιστικό δράμα εποχής «Τα 13 Τριαντάφυλλα».

Joker: Τρέλα για Δύο (“Joker: Folie à Deux”) Μουσικοχορευτικό δράμα, αμερικανικής παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Τοντ Φίλιπς, με τους Χοακίν Φίνιξ, Λέιντι Γκάγκα, Κάθριν Κίνερ, Μπρένταν Γκλίσον, Στιβ Κούγκαν κ.ά.

Πέντε χρόνια μετά από τον «Joker» του, ο Τοντ Φίλιπς επιστρέφει με ένα σίκουελ που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αποκαθήλωση του αντιήρωά του, ο οποίος είχε μεταμορφωθεί στο πρώτο φιλμ από έναν κόμικ χαρακτήρα, σατανικό, χωρατατζή, εχθρό του Μπάτμαν, σε ένα ανθρώπινο ερείπιο, έναν περιθωριακό, που η κοινωνία τσαλαπατά το αποστεωμένο κορμί του, τη ρημαγμένη ψυχή του και μέσα από την τρέλα και το έγκλημα δημιουργεί ένα αντιεξουσιαστικό σύμβολο, για μια κοινωνία που βρίσκεται στα κάγκελα και θέλει να εκφράσει την οργή της. Εδώ, λοιπόν, ο Άρθουρ Φλεκ, περιμένοντας να απολογηθεί για τα όσα προκάλεσε, θα δώσει την ευκαιρία στον Φίλιπς να εξερευνήσει την ευθύνη του Τζόκερ στο σύμπαν της Γκόθαμ Σίτι και στο νεανικό κοινό που ενθουσιάστηκε και επηρέασε, με τις ριζοσπαστικές ιδέες της ταινίας.

Όμως, τα χρήματα αλλοιώνουν την καλλιτεχνική έμπνευση, ακόμη και στον κινηματογράφο. Οι εισπράξεις του ενός δισ. δολαρίων από τον «Joker» ήταν ένα εντυπωσιακό ρεκόρ.

Οι παραγωγοί της Warner Bros δεν θα άφηναν ποτέ να χάσουν την ευκαιρία για ακόμη περισσότερα κέρδη, επιβάλλοντας ένα σίκουελ στον Φίλιπς, που πίστευε ότι ο «Joker» δεν έπρεπε να έχει συνέχεια. Κάτι που πήρε πίσω από την πίεση των παραγωγών και την πεποίθηση του Φίνιξ ότι δεν έχει τελειώσει με τον χαρακτήρα που τον έφερε στην κορυφή.

Σε τούτο το φιλμ θα εισχωρήσει το μιούζικαλ, που αντικαθιστά τις πιο σκοτεινές, σπαρακτικές και ενδιαφέρουσες στιγμές του πρώτου φιλμ, με την εκρηκτική Λέιντι Γκάγκα δίπλα στον υπερταλαντούχο Φίνιξ.

Πολλές φορές η ταινία θα κινηθεί μεταξύ ενός παλαιομοδίτικου μιούζικαλ κι ενός δικαστικού δράματος, ενώ οι θαυμαστές και μιμητές του Τζόκερ, έξω από το δικαστήριο μοιάζουν με ένα παραπλανημένο κοινό, που έκανε ήρωά της έναν παράφρονα, ηγέτη ενός αντισυστημικού κινήματος.

Το στόρι μάς πάει δυο χρόνια μετά το φονικό ξέσπασμα του Άρθουρ Φλεκ, ο οποίος βρίσκεται έγκλειστος σε ένα ψυχιατρικό άσυλο, στα πρόθυρα της εξαθλίωσης και σε αναμέτρηση με τη σχιζοφρένειά του. Περιμένοντας την πολυαναμενόμενη δίκη του, για τους πέντε φόνους που διέπραξε -έξι μαζί με αυτόν της μητέρας του, για τον οποίο δεν έχει κατηγορηθεί- και πιθανώς την καταδίκη του σε θάνατο, η δικηγόρος του προσπαθεί να αποδείξει ότι δεν είναι σε θέση να δικαστεί, λόγω των σοβαρών ψυχολογικών του προβλημάτων, ενώ ο ίδιος δεν μπορεί να ξεχωρίσει τις προσωπικότητες του Τζόκερ με του Άρθουρ. Αυτό που δεν περίμενε ποτέ είναι ότι θα γνωρίσει την αληθινή αγάπη στο πρόσωπο μίας ασθενούς σε κοντινή πτέρυγα, μιας βασανισμένης γυναίκας, την Χάρλεϊ Κουίν, η οποία μοιάζει ξετρελαμένη με τον Άρθουρ Φλεκ, τον λαϊκό ήρωα.

Στο πρώτο φιλμ έχουμε τη μετάβαση του Άρθουρ σε Τζόκερ και των εγκλημάτων του ως πράξη αντίστασης, ενώ στο σίκουελ είμαστε μπροστά στην τιμωρία του. Ωστόσο, στον πυρήνα της ταινίας θα βρεθεί το ερώτημα αν ο Άρθουρ Φλεκ θα αποδεχθεί τον ρόλο του τιμωρού, που παίρνει εκδίκηση στο όνομα όλων εκείνων που νιώθουν, όπως αυτός, περιφρονημένοι, ή θα πρέπει να βγει απ’ αυτή την πλάνη και να αποδεχθεί τη μοίρα του.

Ο Φίλιπς θέλοντας να προσγειώσει το φανατικό κοινό της πρώτης ταινίας και την αίσθηση μίας κοινωνικής ριζοσπαστικής κριτικής, θα φέρει τον ήρωά του προ των ευθυνών του. Και ταυτόχρονα θα πειραματιστεί επιλέγοντας τη φόρμα ενός μιούζικαλ, που θα φέρει αν μη τι άλλο σε αμηχανία πολλούς απ’ τους θεατές που θα σπεύσουν να δουν τον Φίνιξ - Τζόκερ σε νέες περιπέτειες. Ο Άρθουρ όσο ερωτεύεται τόσο χάνει το μυαλό του και κατευθύνεται σε ένα ονειρικό και φαντασμαγορικό κόσμο, που μοιάζει βγαλμένος από το κλασικό Χόλιγουντ, μια στρεβλή εκδοχή των Φρεντ Αστέρ και Τζίντζερ Ρότζερς.

Ο Φίλιπς, θα αντισταθεί στις ευκολίες ενός λοξού μπλοκμπάστερ (κόστους 200 εκατομμυρίων δολαρίων), στην αποδοχή του αντιήρωα που δημιούργησε το 2019, τις παράλογες βιαιότητες και το σαρκαστικό χιούμορ, τολμώντας να προχωρήσει σε κάτι ιδιαιτέρως σύνθετο. Ένα φιλμ, που συνδυάζει το μιούζικαλ με το love story και το δικαστικό δράμα και τα κοινωνικά μηνύματα, αφού πρώτα μας εισαγάγει στην ταινία με ένα έξοχο φιλμάκι κινουμένων σχεδίων του Σιλβέν Σομέ («Το Τρίο της Μπελβίλ»).

Το αποτέλεσμα, ωστόσο, είναι κατώτερο των προσδοκιών. Μοιάζει περισσότερο με μία δεξιοτεχνική μίξη κινηματογραφικών ειδών, που η αποτελεσματικότητά της δεν λειτουργεί, παρά μόνο αποσπασματικά. Τα μουσικοχορευτικά νούμερα είναι άνισα, καθώς τις περισσότερες φορές είναι διεκπεραιωτικά σκηνοθετημένα, το κομμάτι της δίκης χωρίς ιδιαίτερο περιεχόμενο και πλαδαρό, ενώ το σενάριο βρίθει από αναληθοφάνειες, χάνοντας σε ένταση και εσωτερικότητα. Οι ιδέες του σκηνοθέτη πάνε ανεκμετάλλευτες ή δεν βρίσκουν στόχο, τα περισσότερα σκηνοθετικά τρικ στον βρόντο και για δυόμιση ώρες η δράση περιορίζεται στα στοιχειώδη, ενώ το φινάλε, βγαλμένο από τις συνταγές του Χόλιγουντ, θα απογοητεύσει τους φαν της πρώτης ταινίας, παρά τη διατήρηση του δυσοίωνου κλίματος.

Και όπως είναι λογικό, έχουμε μία αναμενόμενη, μα πολύ αναμενόμενη, επανάληψη της ερμηνείας του Φίνιξ, που παρά ταύτα επισκιάζει την Λέιντι Γκάγκα, η ενέργεια της οποίας πάει χαμένη, αφού ηθελημένα παραμένει στη σκιά του πρωταγωνιστή.

Εν κατακλείδι, μία ταινία που αξίζει να δει κάποιος, ακόμη και για το πώς το Χόλιγουντ μπορεί να αλλοιώσει το αντισυμβατικό πνεύμα μίας ταινίας, στο βωμό των εξασφαλισμένων κερδών, παρότι ο Φίλιπς θα επιλέξει μία θαρραλέα προσέγγιση, που δεν δικαιώνει, όμως, τον μύθο της πρώτης ταινίας και τις προσδοκίες των θαυμαστών του.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Δύο χρόνια αφού δολοφόνησε ζωντανά στην τηλεόραση τον Μάρεϊ Φράνκλιν, ο Άρθουρ Φλεκ, τρόφιμος ασύλου πλέον, ερωτεύεται τη μουσικο-θεραπεύτρια του ιδρύματος, τη Λι. Καθώς οι δυο τους μοιράζονται μια κοινή ψυχοπάθεια μέσω της μουσικής, οι οπαδοί του Άρθουρ δημιουργούν κίνημα προς απελευθέρωση του.

Μικροί Ήρωες σε Δράση (“Buffalo Kids”) Οικογενειακή ταινία κινουμένων σχεδίων, ισπανικής παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Πέδρο Σολίς Γκαρσία και Χουάν Χεσούς Γκαρσία Γκαλότσα.

Διασκεδαστικό, πολύχρωμο και ιδιαιτέρως συμβατικό γουέστερν animation, για όλη την οικογένεια, που ανακυκλώνει τα γνωστά μηνύματα για την αξία της οικογένειας, τη σημασία της φιλίας, την αποδοχή της διαφορετικότητας και την ανησυχία για το περιβάλλον. Φιλμάκι θετικών μηνυμάτων, που το στόρι του και οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες βασίστηκαν στην πολυβραβευμένη μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων του 2014 «Cuerdas».

Η Μαίρη και ο Τομ, είναι δύο αχώριστα ορφανά αδέρφια από την Ιρλανδία, που φτάνουν στην Νέα Υόρκη και ξεκινούν ένα περιπετειώδες ταξίδι με τρένο διασχίζοντας την Άγρια Δύση, όπου θα γνωρίσουν έναν ξεχωριστό καινούριο φίλο που θα τους αλλάξει τη ζωή για πάντα. Με συμμάχους την περιέργεια, την ομαδική δουλειά και τη φιλία, θα έρθουν αντιμέτωποι με φοβερούς αντιπάλους, θα συναντήσουν απρόσμενους φίλους, απροσδόκητους ήρωες και θα μπλέξουν σε απίστευτες περιπέτειες στην αναζήτησή τους για ένα νέο σπίτι.

Ο μύθος του Φαρ Ουέστ, μέσα από τα μάτια δυο μικρών ορφανών παιδιών, που οι περιπέτειές τους και η περιπλάνησή τους στην αχανή χώρα της ευκαιρίας, θα χαρίσουν ένα απλώς ευχάριστο 90λεπτο, με το χιούμορ να είναι σχεδόν αναμενόμενο, ενώ η ψηφιακή τεχνική που έχουν ακολουθήσει οι δημιουργοί του, αλλά και ο πλούτος των χρωμάτων αποδυναμώνει τη γοητεία ενός γουέστερν, ακόμη και ως προϊόν για όλη την οικογένεια.

Η ταινία προβάλλεται μεταγλωττισμένη στα ελληνικά.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Δύο αχώριστα ορφανά από την Ιρλανδία φτάνουν στη Νέα Υόρκη και ξεκινούν ένα περιπετειώδες ταξίδι διασχίζοντας την Άγρια Δύση, όπου θα γνωρίσουν έναν καινούργιο φίλο και θα έρθουν αντιμέτωπα με τρομερούς αντιπάλους.

Προβάλλεται ακόμη η ταινία:

Τα 13 Τριαντάφυλλα (“Las 13 Rosas”) Ιστορικό δράμα εποχής, ισπανικής παραγωγής του 2007, σε επανέκδοση, θυμίζοντάς μας τις φρικαλεότητες του φασιστικού καθεστώτος του Φράνκο, που παρέμεινε στην εξουσία για 36 χρόνια, μέχρι τον θάνατό του. Βασισμένο σε αληθινή ιστορία, το φιλμ του Εμίλιο Μαρτίνεζ Λάθαρο, μπορεί να δείχνει κάπως ξεπερασμένο, αλλά διατηρεί τη φλόγα του και την αξία του για τα ντοκουμέντα μιας άγνωστης ιστορίας, που έφερε στο φως με συγκινησιακή φόρτιση.

Η ιστορία επικεντρώνεται στις γυναίκες που δεν έσκυψαν το κεφάλι στον φασισμό, μετά την επικράτηση των φρανκικών το 1939, καθώς δεκατρείς νέες γυναίκες, που δεν είχαν διαπράξει κανένα έγκλημα, συλλαμβάνονται με την κατηγορία της ανταρσίας και καταδικάζονται σε θάνατο. Τα γράμματα και τα έγγραφα, που παρουσιάζονται είναι αυθεντικά, αλλά ιστορία έχει μία δόση μυθοπλασίας για ευνόητους λόγους, αν και ορισμένες φορές ωραιοποιεί καταστάσεις και μελοδραματισμούς.

Στην ταινία, που απέσπασε τέσσερα βραβεία Goya και τιμήθηκε σε αρκετά διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, παίζουν οι: Πιλάρ Λόπεζ ντε Αγιάλα, Βερόνικα Σάντσεζ, Μάρτα Ετούρα, Νάντια ντε Σαντιάγκο κ.ά.