Κύπρος: Η Χαρίτα Μάντολες, γυναίκα - σύμβολο των αγνοουμένων, παρήλασε για την 28η Οκτωβρίου

Επιμέλεια: Newsroom
Κύπρος: Η Χαρίτα Μάντολες, γυναίκα - σύμβολο των αγνοουμένων, παρήλασε για την 28η Οκτωβρίου
H Χαρίτα Μάντολες, η γυναίκα - σύμβολο των αγνοουμένων στην Κύπρο έδωσε το «παρών» στην παρέλαση για την 28η Οκτωβρίου.

Σε άλλη μια μαθητική παρέλαση έδωσε το παρών της η Χαρίτα Μάντολες, σύμβολο του αγώνα για τους αγνοούμενους στην Κύπρο.

Με μια θρησκευτική εικόνα στα χέρια της, παρέλασε με το Σωματείο «Αδούλωτη Κερύνεια» και καταχειροκροτήθηκε από το πλήθος.

Από πίσω της ακολούθησαν παιδιά του σωματείου, που κουβαλούσαν πλακάτ με τις φράσεις «Δεν ξεχνώ», «Θα επιστρέψουμε», «Ψάχνουμε ακόμα για αγνοουμένους», «Κερύνεια, κάνε υπομονή».

1

 

Ποια είναι η Χαρίτα Μάντολές

Ένα από τα σύμβολα της εισβολής στην Κύπρο είναι η Χαρίτα Μάντολες. Μια γυναίκα που έγινε μάρτυρας της εν ψυχρώ εκτέλεσης έξι μελών της οικογένειάς της από Τούρκους στρατιώτες.

Ο χρόνος για την Χαρίτα Μάντολες «πάγωσε» το καλοκαίρι του ’74. Έκτοτε, δεν έπαψε ποτέ να αναζητά τους νεκρούς της και να μιλά για τα τραγικά γεγονότα του πολέμου.

Σε συνέντευξή της στο «Active», στις 20 Ιουλίου 2023 η Χαρίτα Μάντολες έκανε μια συγκλονιστική περιγραφή της τουρκικής εισβολής του 1974 μέσα από το δικό της προσωπικό βίωμα, που έμελε να τη στιγματίσει μια για πάντα, όπως χιλιάδες ακόμη οικογένειες που βίωσαν την καταστροφή.

«Ήμασταν κάτω από τα λεμονόδεντρα. Τρέξαμε από τα σπίτια μας να γλιτώσουμε από τις βόμβες που έριχναν τα αεροπλάνα και από τον στρατό που βγήκε από τη θάλασσα. Άντρας με τρία παιδιά έψαχνε κοντά μας τη γυναίκα του και την πεθερά του, που ακόμα αγνοούνται».

«Αγοράκι 14 ετών έψαχνε τη μητέρα και τον πατέρα του, όταν τον σκότωσαν εκεί με τους 12 δικούς μας ανθρώπους. Ο σύζυγός μου ήταν έφεδρος κι έτρεξε στη Λυσιώτισσα. Μα δεν είχαν όπλα να τους δώσουν κι επέστρεψε πίσω, αντικρίζοντας εκείνο το μακελειό με τους αδικοσκοτωμένους στρατιώτες μας, τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ» περιγράφει.

«Στις 5:20 μας βρήκαν οι Τούρκοι, μας έβαλαν στη βεράντα του σπιτιού και άρχισαν να χτυπούν τους άντρες. Τα μικρά παιδιά με μπιμπερά, τους πέταξαν το γάλα κάτω. Σκηνές που δεν μπορούν να ξεχαστούν. Είναι σαν ταινία που προβάλλεται κάθε μέρα. Μας είπαν ότι θα μας έπαιρναν αιχμάλωτους, 40 άτομα, μας πήραν σε ένα αγροτικό δρόμο και μας έβαλαν κάτω από μια ελιά. Εκεί διαπράχθηκε το έγκλημα, να πυροβολούν τον άντρα μου με το μωρό ενός χρόνου στην αγκαλιά του, κι εγώ με το δίχρονο. Ο αξιωματικός είπε ότι θα μας σκότωναν ως εκδίκηση για τους δικούς τους που σκότωσαν Ελληνοκύπριοι. Μας είπαν να περπατούμε δύο δύο στη γραμμή. Άρχισαν να πυροβολούν», συνεχίζει την περιγραφή της η Χαρίτα Μάντολες.

«Εγώ έπεσα κάτω και όταν σηκώθηκα άρχισα να φωνάζω τον άντρα μου όταν με χτυπούσαν. Ήταν μπροστά μου μπρούμυτα. Μου πήραν το μωρό μου, ήταν πληγωμένο και κρατούσε το κεφάλι του παπά του και φώναζε. Ο Τούρκος πήρε τα παιδιά μας και τα πέταξε μακριά.

»Τον άντρα μου τον σκότωσαν οι Τούρκοι, έπεσε κάτω, δεν με άφησαν να τον αγγίξω να δω αν ήταν νεκρός ή ζωντανός, το μωρό μου όμως ήταν πάνω στο σβέρκο του πληγωμένο, έτρεχαν τα αίματα του, φώναζε "μπαμ μπαμ παπά μου”, κοιτούσε με τα ματάκια του γουρλωμένα, γύρω-γύρω, δεν περπατούσε, κι Τούρκοι δεν με άφηναν να το πιάσω.

»Εγώ φώναζα, "θέλω τον γιό μου, θέλω τον μωρό μου, το μωρό μου”, οι Τούρκοι με έσπρωχναν πίσω. Κουράστηκε ένας Τούρκος να με ακούει και έπιασε το μωρό από το χεράκι και μου το πέταξε μακριά μέσα στα αγκάθια. Τον διεκδίκησα και τον πήρα, αν δεν τον διεκδικούσα θα ήταν αγνοούμενος ο γιος μου" είχε πει η Χαρίτα Μάντολες.

Πηγή φωτό: philenews.com