Νιώσε και άκουσε αυτόν τον ραπ ήχο
Ας ξεκινήσουμε με την περιγραφή του τόπου, του χρόνου και της νυχτερινής ατμόσφαιρας. Κάπως γρήγορα μόνο, γιατί ο DJ ανυπομονεί να δώσει ρυθμούς, εθισμούς, ήχους δίχως φραγμούς. Λοιπόν. Βράδυ στους Αμπελόκηπους. Καθημερινή. Καθαρός ουρανός, «ατσαλάκωτο» μαύρο, νύχτα και οι άνθρωποι να επιστρέφουν. Όχι όλοι. Ορισμένοι επέστρεφαν και αναζητούσαν τον μικρό δρόμο και τη μουσική σκηνή. Κάπως ψυχρή αυτή η βραδιά, αλλά σίγουρα ανεκτή και με τον τρόπο της γλυκιά. Και εκεί που η άσφαλτος δεν τελείωνε, σε μια γωνία πέρασμα, εκεί ο τόπος, το «Caja de Musica». Ησυχία λίγο πριν το live. Λογικό. Φίλοι, γνωστοί έξω. Χαλαρές συνομιλίες και οι άνθρωποι στην πόρτα φιλικοί και υπόρρητα σκληροί. Αράζεις και ακούς. «Τι ώρα ανοίγουν οι πόρτες;». «Μπορούμε να μπούμε;». «Και συ εδώ;». «Όλα τα καλά παιδιά εδώ». Αυθόρμητα στρέφεις το βλέμμα και βλέπεις ωραίες μούρες, τυπάκια που ξέρεις ότι μπορείς να συνομιλήσεις και μερικούς φίλους που δηλώνουν και είναι σοβαροί MCs. Χωρίς να το καταλάβεις τα barcode αρχίζουν να πρασινίζουν και η βαριά πόρτα ανοίγει. Μπαίνεις στα ενδότερα και ο μικρός χώρος είναι αυτός που θέλει η παρέα, αυτός που θα φέρει πιο κοντά όλους όσους αγαπάνε τη ραπ. Σκέφτεσαι: δεν υπάρχει καλύτερο σκηνικό για τους Νιο. Στε. Ο χρόνος δεν έχει σημασία. Ο DJ δίνει το σύνθημα και όλα ξεκινούν στο «Caja de Musica».
Πώς να μην νιώσεις;
Ο χώρος διασκέδασης και ψυχαγωγίας έγινε αυτό που ζούσαμε παλιά: μια γνήσια καλή βραδιά. Οι «Νιο. Στε» παρουσίασαν το τελευταίο τους EP, το «Ρακόρ» και μας θύμισαν πώς μαζευόμασταν παλιά σε ένα ωραίο μαγαζί, φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι, πίναμε τα ποτά μας, ακούγαμε τη μουσική που μας άρεσε και περνάγαμε καλά. Δεν είναι τυχαίο ότι φράση-οδηγός του γκρουπ είναι το «Νιώθουμε άνθρωποι-Άνθρωποι νιώστε». Και πώς να μην νιώσεις όταν στη σκηνή βρίσκονται ο Νιόνιος και ο Στέλιος και φυσικά ο DJ Silkroad. Η σχέση των τριών μοναδική. Το ύφος και η ουσία της παρέας σε λίγα τετραγωνικά. Τους έβλεπες και σκεφτόσουν κάπου έχω συναντήσει τέτοιους τύπους, αληθινούς και με διάθεση ωραία. Δυνατά και αποφασιστικά, αφιλτράριστα, ευγενικά και άνετα, έτσι πλησίασαν το κοινό που ήταν από κάτω. Πριν ακουστούν οι ρίμες και τα μπιτ, άκουγες και έβλεπες τρεις τύπους που άνετα θα άραζες μαζί τους, θα καθόσουν να πιείς μια μπίρα και θα άκουγες τη ραπ να σας συνοδεύει. Οι «Νιο Στε», το βράδυ της Παρασκευής 1η Νοεμβρίου, στο «Caja de Musica», ήταν άμεσοι, σίγουροι και γεμάτοι ενέργεια, όπως πρέπει να είναι ένας καλλιτέχνης που τον νιώθεις δικό σου.
Ζωντανό και αληθινό
Η βραδιά ξεκίνησε με τους Romling, Elfior. Δυο νεαροί ράπερ-ξωτικά που είχαν το απαραίτητο θάρρος-θράσος να «γεμίσουν» τη σκηνή και να κάνουν τον κόσμο να τους ακολουθήσει. Καλή συνεργασία, στίχοι ανήσυχοι και «μπιτ» που ακουμπάνε στο «σήμερα». Η παρουσία τους ζέστανε καλά το κοινό. Το φιλικό ύφος, η συμπεριφορά του freestyle και του υπαινικτικού battle ήταν εκεί και λειτούργησε. Όταν ήρθε η ώρα να ανέβουν οι «Νιο. Στε» όλοι είχαν την ευχάριστη αγωνία του τι θα συμβεί. Ο Νιόνιος και ο Στέλιος ανέβασαν ακόμα περισσότερο τη διάθεση και κράτησαν την ένταση σταθερή. Το ραπ τους χαρακτηρίζεται ζωντανό και αληθινό. Κάποιες φορές αυτό είναι άγονος κοινός τόπος, όμως στην περίπτωση τους δεν ισχύει. Η διάθεση να επικοινωνήσουν και να μεταφέρουν αυτούσιο το προσωπικό, το κοινωνικό, το πολιτικό μήνυμά τους-στίχο ήταν ξεκάθαρη. Οι «Νιο. Στε» έδειξαν ότι το μόνο που χρειάζονται είναι δυο μικρόφωνα, έναν DJ και κοινό που τους εκτιμά. Ό,τι έλεγαν, αμέσως το ένιωθες και αμέσως καταλάβαινες γιατί τους γουστάρει ο κόσμος. Η βραδιά, βέβαια, είχε και καλεσμένους. Και τι καλεσμένους! Οι «Lyrical Punishment» ανήκουν στους καλλιτέχνες που επιβεβαιώνουν τη δύναμη της παράδοσης και την αξία του διαχρονικού. «Συνομιλούν» τέλεια με τους «Νιο. Στε» και ήταν τυχεροί όσοι τους άκουσαν. Οι «Νιο. Στε» είναι εδώ, το «Ρακόρ» εδώ και αξίζει να ακούσετε ό,τι έχουν να πουν αυτοί οι τύποι, αυτά τα παιδιά που μιλάνε ντόμπρα και ωραία.
