Η Idra Kayne στο Gazzetta: «Η κωμωδία δεν είναι να βγάζεις γέλιο κοροϊδεύοντας τον άλλο» (vid)
- «Δεν θα πάω στον άλλο να του κουνήσω το δάχτυλο. Προτιμώ να του περάσω το μήνυμα χιουμοριστικά, πιο light»
- «Η κωμωδία πρέπει να έχει στόχο τον προβληματισμό και τη βελτίωση»
- «Η τρίτη ηλικία μέχρι τώρα δεν έβλεπε τον εαυτό της όπως είναι. Οι στερεοτυπικές εικόνες γι’ αυτήν κυριαρχούσαν»
- «Η γυναικεία φύση είναι αξιοθαύμαστη»
Η Idra Kayne είναι άνθρωπος θετικής ενέργειας! Ακούγεται σαν διαφημιστικό σύνθημα, αλλά έτσι είναι. Πρόσχαρη, ευδιάθετη, ευγενική, γενναιόδωρη. Χαίρεσαι να τη βλέπεις σε οτιδήποτε κάνει. Αυτή την περίοδο παίζει στην κωμωδία του ΑΝΤ1 «VIΠ καλά γεράματα». Υποδύεται την αφροελληνίδα επιστάτρια του γηροκομείου «Buona Mattina», την "Οπουνίμι". Αγαπημένος χαρακτήρας που έχει πολλά κοινά με την ίδια. Η Idra μας μίλησε για τον ρόλο της, για το σίριαλ, για τη μουσική και για την παράσταση στην οποία μετέχει [«Στο σώμα της», στο Εθνικό Θέατρο]. Την ευχαριστούμε πολύ.
Τι σε έκανε να δεχτείς τον ρόλο στο «VIΠ καλά γεράματα»;
Με καλέσανε και πέρασα από κάστινγκ. Ο ρόλος αφορούσε μια αφροελληνίδα. Μου άρεσε πολύ το χιούμορ του χαρακτήρα, ήταν πολύ «εγώ». Όταν διάβασα το κείμενο είπα ποιος το έχει γράψει να τον γνωρίσω. Κάποιος με ξέρει! (γέλια).
Σου ταίριαξε;
Ναι, πολύ.
Δεν ήταν κόντρα ρόλος.
Καθόλου!
Μπορεί να ήταν αφροελληνίδα αλλά να διαφέρει από σένα.
Ήθελα κάτι να με ιντριγκάρει. Όταν, λοιπόν, μαθαίνεις ότι είναι σταθερός ρόλος, όχι κάτι περαστικό, και ταυτόχρονα έχει να κάνει με κωμωδία, ε, αυτό με κέρδισε. Να σου πω και μια λεπτομέρεια. Η σκηνή για το κάστινγκ είναι αυτή που κάνω ΚΑΡΠΑ και τραγουδάω Χρύσπα! Τότε είπα αυτόν τον ρόλο τον θέλω! Στο κάστινγκ ήταν παρόντες ο σκηνοθέτης, ο σεναριογράφος. Αφού έγινε και τα πήγα καλά, τους είπα εύχομαι να μην είναι κάτι στερεοτυπικό, να μην μιλάω σπαστά και να είμαι η κατατρεγμένη της ζωής.
Άρα, με την «Οπουνίμι» έχεις κοινά σημεία;
Ναι.
Στον χαρακτήρα.
Εντάξει, δεν είμαι τόσο κάφρος, να λέω πράγματα αφιλτράριστα…
Είναι επιστάτρια, κομμώτρια, nail artist.
Και εγώ τόσες δουλειές κάνω για να επιβιώσω (γέλια). Έχουμε κοινά βιώματα, αυτό είναι σίγουρο.
«Δεν θα πάω στον άλλο να του κουνήσω το δάχτυλο. Προτιμώ να του περάσω το μήνυμα χιουμοριστικά, πιο light»
Ανέφερες ότι δεν ήθελες να είναι στερεοτυπικός ο ρόλος. Θα μπορούσαμε να δούμε την «Οπουνίμι» στη θέση της διευθύντριας του «Buona Mattina»;
Εντάξει, στην Ελλάδα του 2024 είμαστε, σιγά-σιγά τα βήματα. Δεν έχω απαιτήσεις… Δεν μπορούμε να πάμε από το μηδέν στο εκατό αμέσως. Η "Οπουνίμι" είναι αφροελληνίδα επιστάτρια χωρίς να δίνεται βαρύτητα στο διαφορετικό του χρώματος. Θεωρώ ότι με πολύ ωραίο τρόπο έχουν περάσει πράγματα που ανατρέπουν τα στερεότυπα. Παράδειγμα. Πριν λίγο καιρό έπαιξε η σκηνή όπου ανάβω ένα αρωματικό στικ…
…με τα μαγιολίκια.
Ναι, ότι και καλά κάνω μαγιολίκια. Μέσω του χιούμορ πιστεύω ότι γίνεται εύστοχος σχολιασμός των πραγμάτων. Εν τω μεταξύ, προτείνω και γω πράγματα στον σκηνοθέτη και στους σεναριογράφους. Ξέρεις, και γω στη ζωή μου έτσι είμαι. Θα ψιλοκράξω, αλλά με χιούμορ.
Είναι άμυνα το χιούμορ.
Ναι.
Με το χιούμορ ξορκίζεις πράγματα.
Ναι. Πολλές φορές, όταν πας σε κάτι πολύ μαχητικά, σοβαρά, προκύπτει μεγαλύτερη αντίσταση. Εγώ, τουλάχιστον στον κύκλο μου, έτσι λειτουργώ, με χιούμορ. Με χιούμορ και με τη σκέψη ότι τώρα αυτό που λες είναι και λίγο μαλακία, είναι και λίγο ρατσιστικό. Δεν θα πάω στον άλλο να του κουνήσω το δάχτυλο. Προτιμώ να του περάσω το μήνυμα χιουμοριστικά, πιο light.
Ο σκηνοθέτης, οι σεναριογράφοι, ήταν δεκτικοί στις παρεμβάσεις σου.
Ναι. Οι άνθρωποι δεν έχουν γράψει καφρίλες. Απλώς, μπορεί εγώ να διατυπώσω κάτι διαφορετικά και να περάσει πιο εύκολα.
Στη σκηνή που ανέφερες με τα μαγιολίκια, η Οπουνίμι τρολάρεται με τα ζώδια.
Ναι.
Και λέει ο Αντώνης (σ.σ τον υποδύεται ο Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος), ο φροντιστής, «μα, τι της είπα;».
Κατάλαβες; (γέλια). Πόσο ελληνικό κι αυτό! Πας στην εκκλησία, είσαι χριστιανός ορθόδοξος και διαβάζεις τα ζώδια! Και εγώ είμαι υπέρ και στα δύο. Να είσαι θρησκευόμενος και να διαβάζεις και τα ζώδια. Μην κράζεις, όμως, το ένα και να χαρακτηρίζεις κάποιον λέγοντας α, ο τάδε είναι ηλίθιος επειδή διαβάζει τα ζώδια.
Θέλω να πιστεύω ότι σε μια κωμωδία κάποιος δεν θα έβλεπε στερεοτυπικά τον ρόλο της αφροελληνίδας επιστάτριας. Θα τον χρησιμοποιούσε, λες, για να βγάλει γέλιο με αυτόν τον τρόπο;
Μου φαίνεται δεν ζούμε στην ίδια Ελλάδα (γέλια). Άνετα μπορεί να γίνει αυτό που λες.
Οι άλλοι χαρακτήρες δεν δίνουν σημασία από το πού είναι η "Οπουνίμι".
Μα γι’ αυτό μου άρεσε το κείμενο! Επιτέλους, βλέπουμε κάτι νορμάλ, φυσιολογικό! Δεν δίνεται βαρύτητα στο αν η "Οπουνίμι" είναι μαύρη, έχει καταγωγή από άλλη χώρα… Ούτε καν στο όνομά της δεν δίνεται σημασία.
Τι δεν θα ήθελες να έχει από σένα η "Οπουνίμι";
Τι δεν θα ήθελα να έχει από μένα, ε; Τη συστολή μου μερικές φορές. Συστολή δεν έχει καμία (γέλα).
Ναι, δεν χαμπαριάζει.
Δεν χαμπαριάζει, όντως. Μου αρέσει που λέει κάποια πράγματα αφιλτράριστα. Είμαι υπέρ της ειλικρίνειας. Εντάξει, θα ακουστούν κάποια πράγματα κάπως άβολα, αλλά κωμωδία κάνουμε.
«Η κωμωδία πρέπει να έχει στόχο τον προβληματισμό και τη βελτίωση»
Η κωμωδία πρέπει να τσιγκλάει λίγο το κοινό, να ενοχλεί τις αντιλήψεις, τις προκαταλήψεις του;
Εκατό τοις εκατό! Βέβαια, είναι πολύ συγκεκριμένος ο τρόπος με τον όποιο πρέπει να γίνει αυτό. Η κωμωδία πρέπει να έχει στόχο τον προβληματισμό και τη βελτίωση, όχι…
…την προσβολή.
Ναι. Η κωμωδία δεν είναι να βγάζεις γέλιο κοροϊδεύοντας τον άλλο.
Είναι δύσκολο να κάνεις ουσιαστική κωμωδία.
Ναι. Αυτός που κάνει κωμωδία πρέπει να έχει ευφυΐα, να είναι κοινωνικό ον, να ζει σ την εποχή του, να προβληματίζεται και με κάποιον τρόπο να λέει αυτό θα το θίξω.
Εσύ, απ’ αυτή τη σειρά, τι έχεις μάθει για την κωμωδία;
Απ’ αυτή τη σειρά είδα ότι είναι πολύ λεπτές οι ισορροπίες. Εύκολα η κωμωδία μπορεί να γίνει σαχλαμάρα. Μαθαίνω, πάντως, κάθε μέρα απ’ όλους τους συναδέλφους.
Και είναι όλοι πολύ καλοί.
Είναι καταπληκτικοί! Είναι δοτικοί, σκεπτόμενοι, ακομπλεξάριστοι και σούπερ επιτυχημένοι. Είναι δουλευταράδες, φοβεροί επαγγελματίες και έχουν όρεξη να μοιραστούν τη γνώση τους. Είναι πολύ υποστηρικτικοί.
Μαθαίνεις, λοιπόν, συνέχεια απ’ αυτούς.
Συνέχεια, ναι. Με έχουν συγκινήσει άπειρες φορές.
«Η τρίτη ηλικία μέχρι τώρα δεν έβλεπε τον εαυτό της όπως είναι. Οι στερεοτυπικές εικόνες γι’ αυτήν κυριαρχούσαν»
Το σίριαλ αναφέρεται στην τρίτη Ηλικία. Τι έχεις καταλάβει για την τρίτη ηλικία;
Έχω καταλάβει ότι η ζωή δεν τελειώνει από μια ηλικία και μετά. Δυστυχώς αυτή η αντίληψη υπάρχει. Για τις γυναίκες δε, είναι πολύ χειρότερο. Γι’ αυτές η ζωή τελειώνει από τα 50! Μετά τα 50 είσαι γιαγιά, έχεις λήξει. Εγώ έχω σχηματίσει την εξής άποψη για την τρίτη ηλικία: Μέχρι να κλείσουμε τα μάτια μας, μέχρι να φύγουμε απ’ αυτόν τον μάταιο κόσμο, μπορούμε να κάνουμε ένα σωρό καινούργια πράγματα. Στην τρίτη ηλικία και ο έρωτας υπάρχει και το σεξ και το γέλιο και η παρέα και τα ταξίδια…
Το σίριαλ πάει κόντρα σε μια στερεοτυπική εικόνα για την τρίτη ηλικία.
Ναι και το εκτιμώ πολύ αυτό. Το ίδιο γίνεται και με τις αντιδράσεις του κόσμου, κυρίως των ανθρώπων μεγαλύτερης ηλικίας. Το βλέπουν θετικά το σίριαλ. Η σειρά ενισχύει την ορατότητα αυτών των ανθρώπων. Εγώ, μεγαλώνοντας, είχα παράπονο που δεν έβλεπα άτομα σαν έμενα, πουθενά. Δεν το συζητώ στα ΜΜΕ. Και εντάξει, καταλαβαίνω ότι δεν υπήρχαν πολλοί μαύροι άνθρωποι. Τώρα είναι ωραίο που φαίνονται και τους βλέπουμε και στα ΜΜΕ. Η τρίτη ηλικία, λοιπόν, μέχρι τώρα δεν έβλεπε τον εαυτό της όπως είναι. Οι στερεοτυπικές εικόνες γι’ αυτήν κυριαρχούσαν. Ξέρεις, η τρυφερή γιαγιά που μεγαλώνει το εγγόνι και μένει μες το σπίτι. Και εντάξει, υπάρχει και αυτό, σαφώς, έτσι είναι στημένη η ελληνική οικογένεια και μπράβο που υπάρχει. Παρ’ όλα αυτά, οι άνθρωποι αυτοί δούλευαν μια ζωή, βγήκανε στη σύνταξη και μπορεί να θέλουν να ζήσουν, να ταξιδέψουν, να κάνουν παρέες. Εμείς ακούμε για ΚΑΠΗ και νομίζουμε ότι είναι χώρος απόσυρσης. Εγώ έχω γνωρίσει ανθρώπους σε ΚΑΠΗ και ζούνε ζωάρα! Και τις εκδρομές τους έχουν και μπάνια κάνουν και παρέες…
Έχεις έρθει σε επαφή με ανθρώπους τρίτης ηλικίας και σου έχουν πει θετικά πράγματα για τη σειρά;
Ναι. Στη γειτονιά μου με έχουν βρει και μου έχουν μιλήσει για τη σειρά. Με έχουν συγκινήσει πολύ.
Το ωραίο θα ήταν να μάθεις τη γνώμη των ανθρώπων της επαρχίας, εκεί που είναι κάπως πιο συντηρητικά τα πράγματα.
Θα το ήθελα πολύ.
Κάνω μια σκέψη. Αυτό που είπες για τη στερεοτυπική εικόνα της τρίτης ηλικίας. Μήπως τον ρόλο αυτό, ξέρεις, η γιαγιά με το εγγόνι, τις δουλειές του σπιτιού κτλ, τον έχουν συνηθίσει και κάτι σαν τον «VIΠ καλά γεράματα» τους φανεί περίεργο;
Εγώ πιστεύω μέσα τους σίγουρα τους «καίει», τους προκαλεί ευχάριστα η εικόνα που δείχνει το σίριαλ.
Το ανέφερα αυτό, γιατί αν ζεις τόσα χρόνια με έναν τρόπο, δύσκολο, καταπιεστικό, ίσως αυτός που δείχνετε εσείς να φανεί περίεργος.
Ισχύει, αλλά δεν πρέπει να είναι κανόνας αυτό που επισημαίνεις. Τι εννοώ; Οκ, υπάρχουν οι παππούδες που αποσύρονται για να φροντίσουν τις επόμενες γενιές, όσο αντέχουν. Αν δεν υπήρχε, όμως, λόγος να ασχολούνται με όλα αυτά, δεν θα θέλανε να ζήσουν τη ζωή τους;
Παίζει ρόλο και σε τι συνθήκες ζεις, ποιον είναι το περιβάλλον σου. Μπορεί οι οικονομικές συνθήκες να μην σου επιτρέπουν να κάνεις τη ζωή σου.
Κυρίως αυτό είναι το πρόβλημα. Αν είχαν όλοι την οικονομική άνεση, και καλή υγεία φυσικά, δεν θα πήγαιναν εκδρομή, δεν θα πήγαιναν το καλοκαίρι κάθε μέρα για μπάνιο; Πώς είναι κάθε μέρα στο καφενείο; Ε, θα μπορούσαν να μην πηγαίνουν κάθε μέρα στο καφενείο.
Αυτό που λες για το καφενείο είναι συνήθεια που δύσκολα μπορεί να αλλάξει.
Είναι πατροπαράδοτο, έτσι μας έχει περάσει. Ο άλλος τρόπος ζωής της τρίτης ηλικίας δεν έχει προβληθεί πουθενά. Εγώ χαίρομαι να βλέπω ζευγάρια αυτής της ηλικίας να ξεδίνουν, να ζουν κάπως διαφορετικά. Το καλοκαίρι που μας πέρασε πήγα στο Release Festival για να δω τους Parov Stelar. Ε, εκεί είδα ζευγάρι άνω των 65 και οριακά έκλαψα! Έβλεπα ένα ζευγάρι, ασπρομάλληδες, που ήρθε σε μια συναυλία για να χορέψει ρε συ! Πόσο ωραίο! Αντίστοιχα, όταν βλέπεις μεγάλους ανθρώπους σε πανηγύρια να διασκεδάζουν, νιώθεις ωραία, καταλαβαίνεις ότι η ψυχούλα τους φτερουγίζει.
Από τους χαρακτήρες της σειράς, εκτός από τον δικό σου, ποιον γουστάρεις; Ποια είναι η αδυναμία σου;
Η αδυναμία μου, ε; Από τους μεγάλους, τους ηλικιωμένος, ο Δημήτρης Μαυρόπουλος. Είναι αυτός που υποδύεται τον απόστρατο αστυνομικό, που έχει κόλλημα με το τηλεμάρκετινγκ. Ξέρεις, το ίδιο είχε πάθει και ο πατέρας μου. Αγόραζε φουλ! Κάτι γίνεται, δεν ξέρω. Ίσως είναι το κομμάτι της μοναξιάς, δεν ξέρω…
Ισχύει αυτό που λες για το τηλεμάρκετινγκ.
Ο πατέρας μου έπαιρνε πολύ αστεία πράγματα. Ο χαρακτήρας του Δημήτρη Μαυρόπουλου ασχολείται και με τις θεωρίες συνωμοσίας. Με τον πατέρα μου δεν ήταν ακριβώς συνωμοσία. Το είχε γυρίσει λίγο στο πιο θρησκευτικό και ενώ δεν ήταν τέτοιος τύπος. Έχω, λοιπόν, σε αυτόν τον χαρακτήρα αδυναμία. Τον χαίρομαι όμως. Ενώ είναι μοναχικός, είναι ο μοναδικός που κάνει σεξ στο γηροκομείο. Ε, εκεί λες μπράβο!
Εμένα μου αρέσει ο ρόλος του Κώστα Καζάκα (σ.σ υποδύεται τον Ζακ/Ζαχαρία Κοέν).
Εντάξει, ο Καζάκας είναι είδωλο! Φανταστικός! Και ο ρόλος του πολύ σημαντικός. Μέσα απ’ αυτόν βλέπουμε το queerness σε αυτή την ηλικία. Λεπτό ζήτημα που δεν περνάει γραφικά και κοροϊδευτικά. Να, με τέτοια βήματα, μικρά, βοηθάμε να αλλάξει κάτι στον τρόπο σκέψης της κοινωνίας. Η ενέργεια που έχει ο Καζάκας, οι ιστορίες που έχει να πει… Εντάξει, τον λατρεύω!
Είσαι και μουσικός, τραγουδίστρια. Έχεις βγάλει δύο άλμπουμ και έχεις συνεργαστεί με Νταλάρα, Κότσιρα, Φοίβο Δεληβοριά, κ.α Συνδέεται η ηθοποιία με τη μουσική;
Ναι. Θα έλεγα ότι περισσότερο η υποκριτική με έχει βοηθήσει στο τραγούδι. Υπάρχει αλληλεπίδραση των δύο.
Στο κομμάτι του live, που έχει και λίγο performance, πρέπει να σε έχει βοηθήσει.
Ναι. Με έχει βοηθήσει στο να λυθώ και να νιώσω πιο άνετα ή να προσποιηθώ ότι είμαι πιο άνετα (γέλια).
Υπάρχει άγχος εκείνη την ώρα;
Ω! Φουλ! Νομίζω ότι δεν φεύγει ποτέ.
Σε κάθε live γίνεται αυτό ή…
…σε κάθε live. Απλώς είναι πιο διαχειρίσιμο πια.
«Η γυναικεία φύση είναι αξιοθαύμαστη»
Ετοιμάζεις κάτι μουσικά;
Εύχομαι να προλάβω να βγάλω νέο σινγκλ μέσα στον Ιανουάριο του 2025. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρω, έχω πίστη στον εαυτό μου. Από κει και πέρα δεν ξέρω… Έτσι όπως είναι η αγορά δεν υπάρχει λόγος να βγαίνει LP. Θα μείνω, λοιπόν, στο να βγάζω μεμονωμένα κομμάτια και μετά ίσως να τα συγκεντρώνω, έτσι για την τιμή των όπλων.
Παίζεις, όμως, και στο θέατρο, στο έργο «Στο σώμα της», στο Εθνικό. Η παράσταση έχει να κάνει με το γυναικείο σώμα, με τις εκφάνσεις του, με τις καταπιέσεις που δέχεται…
Είμαι πολύ περήφανη που συμμετέχω σε αυτή την παράσταση. Κοπιάσαμε πολύ για να τη στήσουμε. Η ανταπόκριση του κοινού είναι φοβερή. Πρέπει ο κόσμος να το δει από κοντά όλο αυτό. Πολλοί πέφτουν στη λούμπα (sic) ότι είναι άλλο ένα σούπερ φεμινιστικό έργο και έχουν στο μυαλό τους την κακή έννοια του φεμινισμού. Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Το έργο δεν κουνάει δάχτυλο, είναι δοσμένο με ειλικρίνεια και μιλά για πράγματα που είναι ακόμη ταμπού.
Το έργο δεν αναφέρει μόνο τα ωραία γύρω από το γυναικείο σώμα. Δεν μένει μόνο στο «Body Positivity». Παρουσιάζονται και τα άσχημα που μπορεί να έχει περάσει ένα γυναικείο σώμα.
Ναι! Μιλάμε για το σώμα, για το πώς μεταβάλλεται στην πάροδο του χρόνου. Περνάμε πολλά εμείς οι γυναίκες. Η γυναικεία φύση είναι αξιοθαύμαστη. Παρ’ όλα αυτά, δεν μας το έχουν περάσει έτσι, να εκτιμήσουμε και να θαυμάσουμε δηλαδή τη φύση μας.
Είναι επειδή κυριαρχεί το πατριαρχικό σύστημα. Είναι σαν λέει «Κρύφτε το σώμα σας και μην μιλάτε».
Μας έχει φορεθεί μια ντροπή που δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Χαίρομαι, λοιπόν, για τα καλά σχόλια που εισπράττουμε και ιδιαίτερα αυτά των αντρών. Όλοι μου λένε ότι θα το πω στους φίλους μου να έρθουν να το δουν.
Δεν υπάρχει υπερβολή στο έργο, έτσι;
Καμία υπερβολή! Δεν μου έχει πει, κιόλας, κάποιος κάτι τέτοιο. Δεν κουνάμε δάχτυλο σε κανέναν. Η παράσταση είναι περισσότερο στο δες το! Αυτό.
Βοηθάει μια παράσταση την ισότητα των δύο φύλων ή είναι too much; Ξέρεις, να τη δει κάποιος και να πει «α, από δω και πέρα θα έχουμε ισότητα μεταξύ ανδρών-γυναικών».
Δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει αυτό από μια παράσταση. Εντούτοις, βοηθάει να αλλάξει λίγο το mindset.
Να ξεσκουριάσουμε.
Ναι.
Σε ευχαριστώ πολύ.
Και εγώ.
INFO
«VIΠ καλά γεράματα»
Κάθε Τρίτη-Τέταρτη στις 22:30, στον ΑΝΤ1
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Βογιατζάκης
Σενάριο: Γωγώ Φώτου, Μάκης Πιτταράς
Πρωταγωνιστούν: Τάσος Χαλκιάς, Δημήτρης Μαυρόπουλος, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος, Κώστας Καζάκας, Μαρία Πετεβή, Άννα Κουτσαφτίκη, Σταύρος Τσουμάνης, Πάρις Θωμόπουλος, Μαρία Μοσχούρη, Idra Kayne, Αλέξανδρος Σιάτρας, Αλέξανδρος Τωμαδάκης.
Στον ρόλο της Λουκίας η Λυδία Φωτοπούλου
Στον ρόλο της Ζανέτ η Χριστίνα Τσάφου
Στον ρόλο της Φιλαρέτης η Ελένη Κρίτα
Εκτέλεση Παραγωγής: Pedio Productions
Θέατρο: «Στο σώμα της»
Στο Εθνικό Θέατρο, σκηνή «Νίκος Κούρκουλος»
Σύλληψη: Ελένη Ευθυμίου, Σοφία Ευτυχιάδου
Σκηνοθεσία: Ελένη Ευθυμίου
Σκηνικά: Ευαγγελία Κιρκινέ
Κοστούμια: Διδώ Γκόγκου
Μουσική: Σοφία Καμαγιάννη
Κίνηση: Ξένια Θεμελή
Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτριας: Γιώτα Κουϊτζόγλου
Β' βοηθοί σκηνοθέτριας: Χάρις Σερδάρη, Κατερίνα Λιαποπούλου
Βοηθός ενδυματολόγου: Σοφία Πατσινακίδου
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Αλίκη Αλεξανδράκη, Φένια Αποστόλου, Ξένια Γκιουλεμέ, Αγγελική Δεληθανάση, Ίντρα Κέιν, Μαρία Κεχαγιόγλου, Ιωάννα Μαυρέα, Κατερίνα Παπανδρέου, Χάρις Σερδάρη, Νάνσυ Σιδέρη, Μαρία Σκουλά, Κωνσταντίνα Τάκαλου.
Στο πλαίσιο του Αφιερώματος στο Νεοελληνικό έργο.
Η παράσταση περιέχει γυμνό και προτείνεται σε θεατές άνω των 15.
Διάρκεια: 110 λεπτά.
Ώρες και ημέρες παραστάσεων: Πέμ., Παρ. 9 μ.μ., Σάβ. 6 μ.μ./ 9 μ.μ., Κυρ., Τετ. 7.30 μ.μ.
Τιμές εισιτηρίων: 14-22 ευρώ.
