Η πιο σπάνια λίμνη της Ανταρκτικής: Το νερό της είναι τόσο αλμυρό που δεν παγώνει στους -58 βαθμούς (vid)

Η ρηχή λίμνη Don Juan Pond, που βρίσκεται στις ξηρές κοιλάδες McMurdo της Ανταρκτικής, είναι το πιο αλμυρό υδάτινο σώμα στον κόσμο. Με περιεκτικότητα σε αλάτι που βάζει σε δύσκολη θέση τη Νεκρά Θάλασσα, παραμένει υγρό ακόμη και στους -58 βαθμούς Κελσίου.

Με βάθος που το κάνει να μοιάζει περισσότερο με... λακούβα, η Don Juan Pond έχει γοητεύσει τους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες. Μια υγρή λακκούβα αυτού του μεγέθους σε ένα εξωγήινο περιβάλλον όπου οι θερμοκρασίες μπορούν να πέσουν στους -50 βαθμούς Φαρενάιτ ήταν βέβαιο ότι θα τραβούσε κάποτε την προσοχή, και το μικροσκοπικό σώμα νερού έχει απασχολήσει τους επιστήμονες από τότε που ανακαλύφθηκε το 1961. Μια γρήγορη ανάλυση αποκάλυψε ότι η περιεκτικότητά του σε αλάτι είναι περίπου 40%- για να το θέσουμε σε προοπτική, οι ωκεανοί του κόσμου έχουν αλατότητα 3,5%, η Μεγάλη Αλυκή κυμαίνεται μεταξύ 5 και 27%, ενώ η διάσημη Νεκρά Θάλασσα έχει 34% αλάτι.

Η πιο αλμυρή υδάτινη μάζα του κόσμου είναι κρυμμένη σε μια κοιλάδα σε ένα από τα ξηρότερα περιβάλλοντα της Γης, όπου δεν βρέχει ποτέ και σπάνια χιονίζει. Οι λίγες άλλες λίμνες στην περιοχή καλύπτονται από μερικά μέτρα στερεού πάγου, αλλά τα πλούσια σε χλωριούχο ασβέστιο νερά της λίμνης Don Juan Pond πολύ σπάνια παγώνουν. Τα σωματίδια αλατιού μειώνουν το σημείο πήξης του νερού καθώς κινούνται μεταξύ των μορίων και εμποδίζουν το σχηματισμό πλεγμάτων παγοκρυστάλλων.

Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της λίμνης Don Juan είναι η προέλευσή της. Για δεκαετίες, οι επιστήμονες πίστευαν ότι η μέχρι τον αστράγαλο βαθιά υδάτινη μάζα τροφοδοτείται συνεχώς από υπόγεια ύδατα που αναβλύζουν στην επιφάνεια, αλλά πριν από περίπου μια δεκαετία, οι γεωλόγοι του Πανεπιστημίου Brown Jay Dickson και James Head έδειξαν ότι το αλμυρό νερό πιθανότατα προέρχεται από την ατμόσφαιρα. Τοποθετώντας κάμερες, μπόρεσαν να δείξουν ότι τα άλατα στο έδαφος των ξηρών κοιλάδων του McMurdo απορροφούν υγρασία από τον αέρα μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται διαλυτοποίηση. Αυτά τα πλούσια σε νερό άλατα διοχετεύονται στη συνέχεια στη λίμνη Don Juan, συχνά αναμειγνύονται με νερό που λιώνει από το χιόνι και τον πάγο.

Μια άλλη συναρπαστική πτυχή της λίμνης Don Juan είναι η πιθανότητα το εξαιρετικά αλμυρό νερό της να περιέχει μικροσκοπικές μορφές ζωής. Η πιθανότητα επιβίωσης ζωής σε ένα τόσο ακραίο περιβάλλον θα μπορούσε να υποδηλώσει ότι υπάρχει ή υπήρχε κάποτε ζωή σε πλανήτες όπως ο Άρης.

«Σίγουρα υπάρχει βιολογία στην περιοχή της λίμνης και κάποιες ενδείξεις βιολογικής δραστηριότητας στην ίδια τη λίμνη, αλλά αυτή η δραστηριότητα θα μπορούσε να εξηγηθεί από αβιοτικές διαδικασίες», εξήγησε ο Jay Dickson. «Ο Άρης έχει πολύ αλάτι και κάποτε είχε πολύ νερό».