Η γλύπτρια των ηχογλυπτών Αγγέλικα Κοροβέση παρουσιάζει τη νέα της δημιουργία
Η Αγγέλικα Κοροβέση είναι κυρίως γνωστή για τα Ηχογλυπτά της που οπτικοποιούν τα ηχητικά κύματα του προφορικού λόγου, τους Ισορροπιστές της και πολλά δημόσια έργα στην Ελλάδα, την Κύπρο και το εξωτερικό, με πιο πρόσφατο, το εμβληματικό μνημείο των εξεγερθέντων Επαγγελματο-βιοτεχνών του 1927, που ανεγέρθηκε επί της Πανεπιστημίου 42, στο κέντρο της Αθήνας, το 2023.
Η Αγγέλικα Κοροβέση, υπήρξε μαθήτρια του Δημήτρη Καλαμάρα την περίοδο 1970-1976. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές της στην Α.Σ.Κ.Τ., επικεντρώθηκε στις σύγχρονες τάσεις της ευρωπαϊκής τέχνης της περιόδου, μελετώντας ιδιαίτερα το πειραματικό και πρωτοποριακό έργο των Jean Tinguely, Takis και Ιάννης Ξενάκης καθώς και των καλλιτεχνών της Οπτικό-Κινητικής Τέχνης (Carlos Cruz-Díez, Jesús-Rafael Soto, Julio Le Parc, Yaacov Agam).
Από τα πρώτα της έργα εστίασε στις έννοιες των δομών της γλυπτικής όπως: ισορροπία, βαρύτητα, δύναμη, ρυθμός, αρμονία, αναλογία κ.ά. στις οποίες είδε κοινωνικές και ανθρωπολογικές προεκτάσεις.
Το 1988, στον κεντρικό κόμβο Λεωφόρου Μεσογείων και Κατεχάκη, έξω από το σταθμό του Μετρό «Κατεχάκη», τοποθετήθηκε το έργο της «Επικοινωνία», γνωστό σε δεκάδες Αθηναίους. Πρόκειται για μια σύνθεση με κεραίες εμπνευσμένο από την Ελεύθερη Ραδιοφωνία 98.4 FM που μόλις τότε ξεκινούσε. Η πεζογέφυρα Καλατράβα που υψώθηκε ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων, Αθήνα 2004, στο ίδιο σημείο συμπεριέλαβε το γλυπτό της Κοροβέση δημιουργώντας έναν γόνιμο διάλογο ανάμεσα στην έννοια της γλυπτικής επικοινωνίας της Κοροβέση με το μουσικό σχήμα της πεζογέφυρας.
Από το 1988 και έπειτα, η Κοροβέση εστίασε στη μελέτη των ήχων, της εκφοράς τους και της γλυπτικής τους υπόστασης και κατάφερε να στερεοποιήσει τη ρευστότητά τους.
Στην Art Athina το 1995, παρουσίασε για πρώτη φορά την «Εικόνα της Φωνής». Στη συνέχεια, ερευνώντας τις δυνατότητες της Υπολογιστικής Γλωσσολογίας, η οποία
αναλύει και συνθέτει τις κυματομορφές του ήχου σε οπτικές αναπαραστάσεις, και της Κοινωνιοφωνητικής, η οποία εστιάζει στην ιδιαίτερη εκφορά του λόγου και στις μοναδικές ηχητικές δομές κάθε λέξης, η Αγγέλικα Κοροβέση κατάφερε να μετατρέψει τον ήχο σε γλυπτική, στις γνωστές «ηχομορφές», ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στη σύγχρονη τέχνη, της γλυπτικής μέσω του ήχου. Αυτό, την τοποθετεί ανάμεσα σε καλλιτέχνες όπως η Christine Sun Kim, ο Bill Fontana και ο Bernhard Leitner, το έργο των οποίων αναδιαμορφώνει τα παραδοσιακά όρια του ήχου στην τέχνη.
Αναδρομή στην πορεία της Αγγέλικας Κοροβέση:
1997: Το «Μνημείο Εθνικής Αντίστασης 1944 – Εκτέλεση Ηρώων», στον Καρακόλιθο Λιβαδειάς, διαστάσεων 8x10x1 μ. δημιούργησε ένα νέο τοπόσημο στην περιοχή σηματοδοτώντας για πρώτη φορά το πέρασμα σε υπερμεγέθη δημόσια γλυπτά στην Ελλάδα. Τέτοια υπερμεγέθη έργα θα πραγματοποιηθούν στη συνέχεια, από την Αγγέλικα Κοροβέση στο Παρίσι (Οι Δρόμοι του Νερού 2013, Αλληλουχία Κρυστάλλων 2016) και στην Κίνα (Ειρήνη 2021).
2001: Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Υπαίθρια Έκθεση Σύγχρονης Γλυπτικής των Χωρών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τίτλο “Connecting Worlds” (John F. Kennedy Center, Ουάσιγκτον όπου παρουσίασε τη λέξη «Peace».
2004: Η έκθεση με τίτλο “SonArt-Olympics” που διοργάνωσε το Μουσείο Βορρέ περιόδευσε στην Αμερική, τη Γερμανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και την Αγγλία.
2006-08: Συμμετείχε στον παγκόσμιο διαγωνισμό και την περιοδική έκθεση με τίτλο “2008 Olympic Landscape Sculpture Designs Contest”, όπου της απονεμήθηκε το αργυρό μετάλλιο γλυπτικής για το έργο της «The Olympic Spirit».
2010: Οι «Ισορροπιστές» με ανθρωπολογικά, ψυχολογικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά μαζί με την ηχομορφή «Ειρήνη» γίνονται εμβληματική ενότητα της γλυπτικής της και σήμα κατατεθέν της Αγγέλικα Κοροβέση.
2013: Η μεγάλη αναδρομική έκθεση του έργου της Αγγέλικας Κοροβέση με τίτλο «Ο Χρόνος, οι Μορφές, οι Έννοιες» για πρώτη φορά στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο εγκαινιάζει τη σύνδεση ενός ιστορικού μουσείου με τη σύγχρονη τέχνη. Η συνύπαρξη των γλυπτών της με τα αριστουργήματα της Αρχαιότητας ανέδειξε τη διαχρονικότητα της ελληνικής τέχνης και συνέδεσε το παρελθόν με το σύγχρονο πειραματισμό.
2023: Το πιο πρόσφατο δημόσιο έργο της, το Μνημείο «Ματωμένη Πέμπτη του 1927» του Επαγγελματοβιομηχανικού Κινήματος στην Αθήνα, αποτελεί μια διαφορετική πρόταση για τα πρότυπα των ηρωικών μνημείων στον αστικό χώρο.
