Ο άνδρας που έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ αϋπνίας υπέφερε με προβλήματα υγείας τα επόμενα χρόνια (vid)

Ο άνδρας που έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ αϋπνίας υπέφερε με προβλήματα υγείας τα επόμενα χρόνια (vid)
Ένας άνθρωπος αποφάσισε να σπάσει το ρεκόρ Γκίνες και να μείνει ξύπνιος για 264 ώρες αλλά δεν τα πήγε και τόσο καλά μετά.

Οι φοιτητές Randy Gardner και Bruce McAllister από το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας ανέλαβαν το 1964 το παγκόσμιο ρεκόρ για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που ένας άνθρωπος έχει μείνει εθελοντικά χωρίς ύπνο.

Αποφάσισαν να αναλάβουν την «αποστολή» στο πλαίσιο μιας σχολικής επιστημονικής εργασίας υπό την επίβλεψη του ερευνητή ύπνου του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, Dr. William C. Dement. Ενώ και οι δύο συμμετείχαν στην πρόκληση, ο 17χρονος Gardner ήταν εκείνος που κατάφερε να μείνει μακριά για 11 ημέρες και 25 λεπτά, σπάζοντας το τότε παγκόσμιο ρεκόρ.

 

Ο McAllister εξήγησε αργότερα στο BBC: «Ήμασταν ηλίθιοι, ξέρετε νεαροί και έμεινα ξύπνιος μαζί του για να τον παρακολουθώ. Μετά από τρεις νύχτες αϋπνίας άρχισα να γράφω σημειώσεις στον ίδιο τον τοίχο».

Ο Dr. Dement και ο ιατρός του αμερικανικού ναυτικού, υποπλοίαρχος John J. Ross, παρακολουθούσαν το πείραμα και σύμφωνα με τους ερευνητές, τα αποτελέσματα άρχισαν να εμφανίζονται μετά τη δεύτερη ημέρα αϋπνίας. Ο Gardner άρχισε να μπερδεύει τα λόγια του, όταν του ζητήθηκε να επαναλάβει γλωσσοδέτες για να ελεγχθεί πώς αισθανόταν.

Μέχρι τις τρεις ημέρες χωρίς ύπνο, τα πράγματα είχαν πάρει απότομη κατιούσα για τον Gardner, ο οποίος φέρεται να αντιμετώπισε προβλήματα υγείας, όπως κυκλοθυμία, έλλειψη συγκέντρωσης, απώλεια βραχυπρόθεσμης μνήμης, καθώς και παράνοια και παραισθήσεις.

«Ήταν σωματικά πολύ γυμνασμένος», δήλωσε ο Dement. «Έτσι, μπορούσαμε πάντα να τον ξεσηκώνουμε παίζοντας μπάσκετ ή πηγαίνοντας για μπόουλινγκ, τέτοια πράγματα. Αν έκλεινε τα μάτια του, θα αποκοιμιόταν αμέσως».

Είναι απίστευτο ότι στο τέλος της εμπειρίας, ο έφηβος είχε περάσει 264,4 ώρες ξύπνιος. Αφού τελικά υπέκυψε, ο έφηβος κοιμήθηκε για 14 ολόκληρες ώρες και στη συνέχεια ξύπνησε φυσιολογικά, υποστηρίζοντας ότι δεν αισθάνθηκε καν ιδιαίτερα «ζαλισμένος».

Αλλά παρά το γεγονός ότι αρχικά ανέκαμψε καλά, συνέχισε να έχει προβλήματα με τον ύπνο του για πολλά χρόνια αργότερα. Ως ενήλικας, ο Gardner άρχισε να αντιμετωπίζει αϋπνία και ήταν πεπεισμένος ότι το πείραμα έφταιγε. «Τα πάντα με αναστάτωναν. Ήταν σαν μια συνέχεια αυτού που έκανα πριν από 50 χρόνια», δήλωσε στην εκπομπή Morning Edition. «Πρέπει να κοιμάσαι. Είναι τόσο σημαντικός όσο - είναι τα τρία μεγάλα πράγματα, νερό, φαγητό, ύπνος - πρέπει να τα έχεις, όλα».