Γνωστός συνταγματολόγος απάντησε σε όσα είχε δηλώσει ο Τασούλας για τον Μπελογιάννη (vid)

• Αναλυτικά η ανάρτηση του:

Τον Κωνσταντίνο Τασούλα πρότεινε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, με μήνυμα που απηύθυνε στους πολίτες.

«Η ευρεία αποδοχή του προκύπτει από το γεγονός ότι εξελέγη τρεις φορές Πρόεδρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου με την ισχυρότερη πλειοψηφία στη Μεταπολίτευση: με 283, 270 και 249 ψήφους. Ενώ το ενωτικό πνεύμα και οι συνθετικές του αρετές έχουν, νομίζω, αποδειχθεί και από τον άψογο, κατά γενική ομολογία, τρόπο με τον οποίο διηύθυνε, έως τώρα, τις εργασίες της Βουλής σε ένα πολύ δύσκολο κομματικό τοπίο» είπε μεταξύ άλλων ο πρωθυπουργός. Ωστόσο, πολλοί χρήστες του διαδικτύου άσκησαν σφοδρή κριτική στην επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη και κυρίως σε όσα είπε περί...ενωτικού πνεύματος.

Και αυτό γιατί τον Μάρτιο του 2017 ο τότε βουλευτής της ΝΔ εξαπέλυσε επίθεση στον τότε πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και χρησιμοποίησε σκληρές εκφράσεις για τον αγωνιστή της Αριστεράς Νίκο Μπελογιάννη. Αφορμή τότε στάθηκε η συμμετοχή Αλέξη Τσίπρα στα εγκαίνια της έκθεσης για τον Νίκο Μπελογιάννη.

Ο Κώστας Τασούλας έσπευσε από το βήμα της Βουλής να εξαπολύσει επίθεση λέγοντας: «Μέσα σε αυτή την ομοβροντία αντιπερισπασμού εντάσσεται και η χθεσινή παρουσία του πρωθυπουργού στο μνημόσυνο του Μπελογιάννη. Έχει ακουστεί εδώ, γιατί υπάρχουν και άλλες παρατάξεις σε αυτή τη χώρα, δεν υπάρχει μόνο η αριστερά σε αυτή τη χώρα, υπάρχουν και άλλες παρατάξεις, έχει ακουστεί εδώ ότι ο Μπελογιάννης αγωνίστηκε για τη Δημοκρατία. Διαφωνώ. Ο θάνατος του Μπελογιάννη ήταν σκληρότατος. Η θανατική ποινή είναι μια σκληρότατη πράξη. Αλλά δεν μπορεί εν ονόματι μιας σκληρότατης πράξης που μπορεί κανείς να την κρίνει, αν ήταν άδικη ή δίκαιη, να θεωρούμε ότι η επιδίωξη επιβολής κομμουνιστικής δικτατορίας συνιστά πράξη υπέρ της Δημοκρατίας. Εάν είχε … (φωνές)… εάν είχε επικρατήσει… εάν είχε επικρατήσει η άλλη παράταξη στη χώρα μας, δεν θα επιτρεπόταν, όχι απλώς να πω αυτά, αλλά δεν θα επιτρεπόταν ούτε να τα σκεφτώ αυτά».

Σήμερα, ο συνταγματολόγος και Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου και Κοινωνικής Διοίκησης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Ξενοφών Κοντιάδης έδωσε τη δική του απάντηση στα σχόλια του Κωνσταντίνου Τασούλαγια τον Νίκο Μπελογιάννη, αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Αυτή ήταν η δημοκρατία και η δικαιοσύνη του 1952, που υπερασπίστηκε ο κ. Τασούλας από το βήμα της Βουλής. Αυτή είναι η ενωτική αντίληψη που οφείλει να διέπει τον λόγο του Προέδρου της Δημοκρατίας;»

Αναλυτικά η ανάρτηση του:

«Για όσα είπε περί Μπελογιάννη ο κ.Τασούλας, ότι «έχει ακουστεί εδώ ότι ο Μπελογιάννης αγωνίστηκε για τη Δημοκρατία. Διαφωνώ. Ο θάνατος του Μπελογιάννη ήταν σκληρότατος. Η θανατική ποινή είναι μια σκληρότατη πράξη. Αλλά δεν μπορεί εν ονόματι μιας σκληρότατης πράξης που μπορεί κανείς να την κρίνει, αν ήταν άδικη ή δίκαιη, να θεωρούμε ότι η επιδίωξη επιβολής κομμουνιστικής δικτατορίας συνιστά πράξη υπέρ της Δημοκρατίας», δύο φράσεις του βιβλίου μου “Η Τρέλα ν’ Αλλάξουν τον Κόσμο”, από τη δίκη του Μπελογιάννη:

“Έρχεται η ώρα να απολογηθεί ο Νίκος Μπελογιάννης. «Το αντάρτικο είναι δημιούργημα της αντεθνικής πολιτικής της Δεξιάς και των εμπόρων του μίσους. Η δημιουργία και ο αγώνας του Δημοκρατικού Στρατού δεν ήταν απόπειρα βίαιης ανατροπής ενός, σάπιου άλλωστε, καθεστώτος. Εμείς αντιτάξαμε βία στη βία. Δεν ήταν δυνατόν να καθίσουμε και να λέμε: Σφάξε με, Αγά μου, ν’ αγιάσω.

Από τη στιγμή τούτη το ΚΚΕ αποφασίζει να ρίξει το βάρος του στους μαζικούς οικονομικούς και πολιτικούς αγώνες για τη ζωή και το ψωμί του λαού, για την ειρήνη και τη δημοκρατική ανάπλαση της χώρας μας.

Πάλι δυο δρόμοι ανοίγονται για την Ελλάδα: Ή καινούριος μονόπλευρος εμφύλιος πόλεμος από μέρους της ελληνικής Δεξιάς με Έκτακτα Στρατοδικεία, εκτελέσεις, φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης, ή ειρήνευση της χώρας με επάνοδο στη νομιμότητα του ΚΚΕ, χορήγηση γενικής αμνηστίας και επιστροφή στην Ελλάδα των προσφύγων και των παιδιών που βρίσκονται στις Λαϊκές Δημοκρατίες. Δυστυχώς κι αυτή τη φορά η πρωτοβουλία στην εκλογή βρέθηκε στα χέρια της Δεξιάς και οι έμποροι του μίσους και οι κάπηλοι του αίματος, που χύθηκε κι απ’ τις δυο μεριές, διάλεξαν τον μονόπλευρο εμφύλιο πόλεμο, τη βία και την τρομοκρατία, που αν συνεχιστεί μόνο καινούριες συμφορές και καταστροφές θα φέρει στην Ελλάδα».

Από τους συνηγόρους, τελευταίος θα αγορεύσει ο Άγγελος Τσουκαλάς, με μπάσα φωνή: «Εκείνοι οι οποίοι επέμειναν στις ιδέες τους είναι προδότες! Αυτό διατυμπανίζεται παντού. Θα σας κάνω μία εκμυστήρευση. Πρώτα-πρώτα σας δηλώνω πως είμαι εθνικόφρων και μάλιστα 24 καρατίων, όπως κι εσείς, κύριοι στρατοδίκες. Στο διάστημα που έγιναν τα Έκτακτα Στρατοδικεία είδαμε να δικάζονται μαχητές της Αλβανίας, τιμημένοι με μετάλλια ανδρείας, οι οποίοι προσέφεραν τον εαυτό τους ολοκαύτωμα για την πατρίδα. Είδαμε ανθρώπους, είδαμε τον ίδιο τον Μπελογιάννη, οι οποίοι είχαν όλη την ευχέρεια να καταλάβουν θέσεις υψηλές στον δικό μας αστικό κόσμο και να ζουν άνετα απολύτως. Και όμως… Και όμως προτίμησαν τον δύσκολο δρόμο των στερήσεων, της Ακροναυπλίας, τις φυλακές, τις εξορίες. Ένα, πάντως, είναι γεγονός και πρέπει να το ομολογήσουμε εμείς οι αντίπαλοί τους. Οι άνθρωποι που σκέπτονται όπως οι κατηγορούμενοι, πιστεύω ότι είναι ιδεολόγοι. Είναι πραγματικότητα και δεν θα το παραβλέψετε ποτέ.

Βρήκατε πουθενά χειροβομβίδες, όπλα, φυσίγγια; Έχετε στα χέρια σας και τις αποφάσεις της 7ης Ολομέλειας, που μιλά για κοινωνικοοικονομικούς σκοπούς. Ερωτώ: Ποιες είναι οι ιδέες που τείνουν προς τη βίαιη ανατροπή του καθεστώτος; Μήπως τα συνθήματα Ειρήνη, Αμνηστία, Όχι άλλο αίμα, Δουλειά και τα παρόμοια; Οι ιδέες αυτές, Ειρήνη-Αμνηστία-Ψωμί που διαδίδουν, μήπως είναι ιδέες που τείνουν προς την ανατροπή του καθεστώτος; Ασφαλώς όχι. Και τότε πώς θα τους δικάσουμε;».”

Αυτή ήταν η δημοκρατία και η δικαιοσύνη του 1952, που υπερασπίστηκε ο κ. Τασούλας από το βήμα της Βουλής. Αυτή είναι η ενωτική αντίληψη που οφείλει να διέπει τον λόγο του Προέδρου της Δημοκρατίας;».