Η Χρύσα Κατσαρίνη στο Gazzetta: «Το μόνο όριο που θέτω είναι το να μην πληγώνω»
- «Πλέον έχω χτίσει μια ιδιαίτερη σχέση με το κοινό μου. Με αγαπάνε και με στηρίζουν»
- «Όταν βρίσκομαι στη σκηνή δεν έχω χώρο στο μυαλό μου για οτιδήποτε άλλο»
Οι υποχρεώσεις της ημέρας περιλαμβάνουν κείμενα, πληρωμή λογαριασμών, το σχολείο και τα φροντιστήρια του παιδιού, σημειώσεις που θα γίνουν άρθρα, ψάξιμο για ενδιαφέροντα πρόσωπα και… τη Χρύσα Κατσαρίνη! Έτσι ξαφνικά, έτσι αναπάντεχα. Περίπου. Η εν λόγω κυρία, καλλιτέχνιδα του stand up, σε κερδίζει αμέσως. Κι ας μην την έχεις γνωρίσει! Ο λόγος, οι απόψεις, το χαμόγελο της, σε οδηγούν στην καλοσύνη και τη μεγαλοψυχία της. Και μέσα στις υποχρεώσεις νιώθεις την ανάγκη να μιλήσεις μαζί της, να τις στείλεις ερωτήσεις και να ψάξεις εισιτήρια για την παράστασή της «Και τι έλεγα;» [κάθε Παρασκευή, 21:30, στο θέατρο Nous, Creative Space]. Δεν θα βρείτε εύκολα. Η τύπισσα σκίζει και το αξίζει. Την ευχαριστούμε που απάντησε σε όσα τη ρωτήσαμε.
Τι έχετε κερδίσει από τη φετινή σας stand up παράσταση «Και τι έλεγα;»
Νομίζω πως από κάθε παράσταση λαμβάνω το ίδιο ακριβώς κέρδος: Ψυχική ηρεμία, ευτυχία και ισορροπία. Όταν διανύω περίοδο που δεν έχω παραστάσεις, συνήθως πέφτω σε έντονα καταθλιπτικά επεισόδια.
Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης γι’ αυτή την παράσταση;
Πριν από λίγους μήνες διαγνώστηκα με Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ). Αποφάσισα, λοιπόν, να δώσω χώρο σε αυτό το κομμάτι του εαυτού μου και αντί να το καταπιέσω ως συνήθως, να το αφήσω να πάρει τα ηνία. Και κάπως έτσι δημιουργήθηκε η παράσταση «Και τι έλεγα;».
Η παράσταση αφορά ένα και μόνο βράδυ, αυτό της 6ης Μαΐου 2012. Μπορεί και όχι. Η τέχνη του stand up μπορεί να καταλύσει τα χρονικά όρια;
Νομίζω πως κάθε μορφή τέχνης μπορεί να καταλύσει τα χρονικά όρια.
Στην ερώτηση «Και τι έλεγα;», πώς απαντάνε οι θεατές; Ποιο είναι το feedback;
Δεν είναι μια ερώτηση που απευθύνω στους θεατές. Είναι πιο πολύ ένα πάτερν της ίδιας της παράστασης που εξυπηρετεί την επαναφορά μου στην αρχική ιστορία της 6ης Μαίου του 2012. Η αλήθεια είναι πως μέχρι στιγμής έχω λάβει ιδιαιτέρως κολακευτικά σχόλια. Πολλοί μου έχουν πει πως η συγκεκριμένη παράσταση είναι η καλύτερη εκ των τριών που έχω κάνει. Κάτι που με ανακουφίζει τρομερά. Πάντα με αγχώνουν τα καινούρια κείμενα.
«Πλέον έχω χτίσει μια ιδιαίτερη σχέση με το κοινό μου. Με αγαπάνε και με στηρίζουν»
Πού πιστεύετε ότι οφείλεται η θερμή υποδοχή της παράστασης;
Νομίζω ότι πλέον έχω χτίσει μια ιδιαίτερη σχέση με το κοινό μου. Με αγαπάνε και με στηρίζουν. Και πραγματικά το νιώθω. Από τον ενθουσιασμό τους όταν ανεβαίνω στην σκηνή. Από το πόσο λάμπει το πρόσωπό τους όταν τους αγκαλιάζω μετά την παράσταση. Ακόμα και από το γεγονός ότι με ρωτάνε πώς είναι η μανούλα μου (επειδή στην προηγούμενη παράσταση μιλούσα για τον καρκίνο που πέρασε η μητέρα μου). Είναι μια σχέση που χτίζεται αργά και σταθερά τα τελευταία 12 χρόνια.
Είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής μου αυτοί οι άνθρωποι.
Η διάσπαση προσοχής μπορεί να γίνει προσόν στο stand up;
Νομίζω πως ναι. Εγώ πάντως την εκμεταλλεύτηκα ξεδιάντροπα.
Ποιο είναι το δικό σας όριο στη σάτιρα;
Νομίζω πως το μόνο όριο που θέτω είναι το να μην πληγώνω. Θέλω ο κόσμος που έρχεται να δει την παράστασή μου να νιώθει ασφαλής, να κάθεται στην καρέκλα του και να απολαμβάνει.
«Όταν βρίσκομαι στη σκηνή δεν έχω χώρο στο μυαλό μου για οτιδήποτε άλλο»
Μέσα από το stand up παίρνετε θέση για τα πολιτικά, κοινωνικά, πράγματα;
Στις παραστάσεις μου δεν κάνω σχολιασμό της επικαιρότητας. Ούτε πολιτική σάτιρα. Αλλά παίρνω ξεκάθαρη θέση σε κοινωνικά ζητήματα. Και έρχονται τα κείμενα αυτά από εκεί που δεν το περιμένεις. Σε αυτή την παράσταση, για παράδειγμα, κάνω ένα σχόλιο για την υπόθεση της δολοφονίας στα Τέμπη(και την ατιμωρησία) τη στιγμή που περιγράφω το σπίτι που έμενα στην Θεσσαλονίκη.
Βιώνουμε την αδικία, τη συγκάλυψη, στο έγκλημα των Τεμπών, την ατιμωρησία στο έγκλημα με το ναυάγιο στην Πύλο. Καταστολή, τρομοκράτηση, ανασφάλεια. Η τέχνη σας, η δουλειά σας, πώς σας βοηθάει να αντέξετε όλο αυτό το ζοφερό σκηνικό;
Ο καθένας από εμάς έχει μικρά καταφύγια στην ζωή του που αποσπούν την προσοχή του από τη ζοφερότητα των ημερών. Για άλλους είναι ένας σύντροφος, για άλλους ένα χόμπι, στην δική μου περίπτωση είναι η δουλεία μου. Όταν βρίσκομαι στη σκηνή δεν έχω χώρο στο μυαλό μου για οτιδήποτε άλλο. Δίνομαι ολοκληρωτικά και αυτό είναι τρομερά λυτρωτικό.
INFO
Χρύσα Κατσαρίνη – «Και τι έλεγα;» [έως 16 Μαΐου]
Κείμενο-παρουσίαση: Χρύσα Κατσαρίνη
Στο θέατρο «Nous, Creative Space»
Κάθε Παρασκευή
Ώρα έναρξης: 21:30
Εισιτήρια: 12 ευρώ. [Κλείστε τη θέση σας ΕΔΩ]
*Η Χρύσα Κατσαρίνη σε YouTube, Instagram, Facebook, X, Tik Tok
