Στην Ολλανδία το πρώτο crash-test για την ακροδεξιά στην Ευρώπη

Gazzetta team
Στην Ολλανδία το πρώτο crash-test για την ακροδεξιά στην Ευρώπη
Την Τετάρτη, οι Ολλανδοί προσέρχονται στις κάλπες. Γιατί αυτές οι εκλογές θεωρούνται κρίσιμες για όλη την Ευρώπη και ποια είναι τα σενάρια της επόμενης μέρας;

Στις κάλπες προσέρχονται οι Ολλανδοί την Τετάρτη, 15 Μαρτίου για την ανάδειξη νέου κοινοβουλίου, σε μια εκλογή που θεωρείται εξαιρετικά κρίσιμη όχι μόνο για την ίδια τη χώρα αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη. Και τούτο, στον απόηχο της αντιπαράθεσης που έχει ξεσπάσει τις τελευταίες ημέρες με την Άγκυρα και την ηγεσία της Τουρκίας, αλλά και το μπαράζ δηλώσεων και απαντήσεων τόσο από τον Ταγίπ Ερντογάν όσο και από τον Μαρκ Ρούτε.

Η βρετανική εφημερίδα Guardian ετοίμασε έναν εξαιρετικό οδηγό για την εκλογική αναμέτρηση, το διακύβευμα και τα σενάρια της επόμενης μέρας.

Γιατί αυτές οι εκλογές είναι κρίσιμες

Ο επικεφαλής του ακροδεξιού "Κόμματος της Ελευθερίας" Χερτ Βίλντερς
Ο επικεφαλής του ακροδεξιού "Κόμματος της Ελευθερίας" Χερτ Βίλντερς

Το ακροδεξιό και ξενοφοβικό PVV (Κόμμα της Ελευθερίας) του Χέρτ Βίλντερς μέχρι πρότινος αναμενόταν να κερδίσει τις εκλογές, αν και θεωρείται απίθανο το κόμμα του να ενταχθεί σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα. Ομως μετά το δημοψήφισμα στη Βρετανία και την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ, μια νίκη του PVV αναμένεται να ενισχύσει τα λαϊκιστικά κόμματα στην Ευρώπη και να ενισχύσει την θέση της Μαρίν Λεπέν στις γαλλικές προεδρικές εκλογές, ο πρώτος γύρος των οποίων θα γίνει στις 23 Απριλίου.

Τις τελευταίες ημέρες ωστόσο το κόμμα του Βίλντερς καταγράφει μια μικρή δημοσκοπική πτώση, την οποία πολλοί αποδίδουν στις συγκρίσεις που γίνονται με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Υπήρχε μια άνοδος στη δημοτικότητα του μετά την εκλογή Τραμπ, τώρα όμως η υποστήριξη φθίνει, αναφέρει ο Maurice de Hond, ιδρυτής της εταιρίας Peil στο Bloomberg. «Οι ψηφοφόροι γίνονται πλέον πιο αρνητικοί αναφορικά με τα μέτρα που πήρε ο Τραμπ. Αυτός ίσως είναι ένας λόγος για τη δημοσκοπική πτώση του κόμματος του Βίλντερς», προσθέτει.

 

Σε κάθε περίπωτση, οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν μια αμφίρροπη μάχη, με το κόμμα του Βίλντερς να βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το κόμμα του Μαρκ Ρούτε.

Το πολιτικό τοπίο και σύστημα της Ολλανδίας

Ο κεντροδεξιός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε
Ο κεντροδεξιός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε

Η ολλανδική βουλή έχει 150 έδρες γεγονός που σημαίνει ότι για να υπάρξει κυβέρνηση πλειοψηφίας απαιτούνται 76 έδρες. Δεδομένης της απλής αναλογικής και τους γεγονός ότι όλη η χώρα είναι μια ενιαία εκλογική περιφέρεια, κάθε κόμμα που θα εξασφαλίσει 0,67% των ψήφων μπορεί να εκλέξει βουλευτή.

Τα τρία μεγάλα κόμματα της δεξιάς και της αριστεράς έχουν δει τα ποσοστά τους να συρρικνωνονται τα τελευταία χρόνια από το 80% στο 40% με ένα μεγάλο ποσοστό να πηγαίνει σε πολύ μικρά κόμματα και πρωτοβουλίες πολιτών.

Ο Χερτ Βίλντερς και οι απόψεις του

Ο ηγετης του ακροδεξιού Κόμματος της Ελευθερίας προέρχεται από τις τάξεις της φιλελεύθερης δεξιάς από την οποία αποχώρησε προκειμένου να προωθήσει την δική του ατζέντα, που συνοψίζεται στην αποτροπή της “ισλαμοποίησης” της Ολλανδίας. Λόγω των ακραίων απόψεών του και κυρίως μετά την σφοδρή επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον των Ολλανδών μαροκινής καταγωγής τους οποίους χαρακτήρισε “αποβράσματα”, ο Βίλντερς φρουρείται συνεχώς. Το κόμμα του υπόσχεται κλείσιμο των τζαμιών και των ισλαμικών σχολείων , την απαγόρευση πώλησης του Κορανίου και την απαγόρευση εισόδου μουσουλμάνων μεταναστών στη χώρα.

Επίσης τάσσεται υπέρ της εξόδου της Ολλανδίας από την Ε.Ε και το σφράγισμα των συνόρων.

Οι προβλέψεις για τα άλλα κόμματα

Το Λαϊκό Κόμμα του πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε εκτιμάται ότι θα κερδίσει 23 έως 27 έδρες, ενώ το μικρό κεντροαριστερό Εργατικό Κόμμα αναμένεται να χάσει έως και το 70% των βουλευτών του. Μεσαίου εμ,γέθους κόμματα όπως οι χριστιανοδημοκράτες, οι φιλελεύθεροι προοδευτικοί του D66, οι σοσιαλιστές και οι Πράσινοι αναμένεται να τετραπλασιάσουν τους βουλευτές τους.

Μικρότερ κόμματα όπως “Το κόμμα των ζώων” το κόμμα των συνταξιούχων, κ.ά. αναμένεται να κερδίσουν λιγότερες από 10 έδρες. Στην Ολλανδία υπάρχει ακόμη και κόμμα για όσους σχεδιάζουν να μην ψηφίσουν. Είναι το “Κόμμα του Οχι” το οποίο εκτιμάται ότι μπορεί αν συγκεντρώσει το 25% αν τελικά πάνε στην κάλπη όσοι... δεν θέλουν να ψηφίσουν. Αν τελικά εκλέξει βουλευτές, η “γραμμή” του κόμματος είναι να αρνούνται να... απέχουν από τις ψηφοφορίες.

Η εκλογική ατζέντα

Η ανεργία είναι στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 5 ετών και η ανάπτυξη φτάνει στο 2,3% του ΑΕΠ. Ανησυχία προκαλούν οι πρόσφυγες αλλά σαφώς λιγότερη σε σχέση με το 2015 όταν η κρίση βρισκόταν στο αποκορύφωμά της. Ωστόσο η ακροδεξιά του Χερτ Βίλντερς θέτει το ζήτημα του κινδύνου από τους “αλλόθρησκους” μετανάστες και συνεπώς έχει ανοίξει την συζήτηση για την πολυπολιτισμικότητα, την παγκοσμιοποίηση και την εθνική κυριαρχία της Ολλανδίας.

Ποιος θα κερδίσει τις περισσότερες έδρες

Από το καλοκαίρι του 2015 το Κόμμα της Ελευθερίας είναι σταθερά πρώτο στις δημοσκοπήσεις, όμως τον τελευταίο καιρό η δύναμή του έχει μειωθεί φθάνοντας σε ορισμένες μετρήσεις αν ισοψηφεί με την κεντροδεξιά του πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε.

Τι θα συμβεί αν ο Βίλντερς κερδίσει την πλειοψηφία των εδρών

Ακόμη κι αν το Κόμμα της Ελευθερίας βγει πρώτο, δεν θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση, καθώς όλα τα υπόλοιπα κόμματα έχουν δεσμευτεί να μην συνεργαστούν με τον Βιλντερς. Αλλά και ο Βίλντερς έχει δηλώσει ότι δεν θέλει να συνεργαστεί με τον κεντροδεξιό Μαρκ Ρούτε. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που ένα κόμμα κερδίζει τις εκλογές και μένει εκτός κυβέρνησης. Το Εργατικό Κόμμα συγκεκριμένα έχει τρεις φορές αναδειχθεί πρώτο κόμμα και τις τρεις ατές φορές δεν πήρε μέρος σε μια κυβέρνηση.

Ποιος θα κυβερνήσει τη χώρα

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα έχει δηλώσει ότι δεν προτίθεται να συνεργαστεί σε μια κυβέρνηση με το κεντροδεξιό κόμμα του νυν πρωθυπουργού Ρούτε. Ωστόσο τα κύρια κόμματα της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς, όπως οι Εργατικοί και οι Χριστιανοδημοκράτες είναι πρόθυμα να πάρουν μέρος σε μια κυβέρνηση, με τους Πρασίνους να παίξουν τον ρόλο του ρυθμιστή των εξελίξεων. Οι δημοσκοπήσεις – αν επιβεβαιωθούν – δείχνουν ότι θα χρειαστούν 5 κόμματα προκειμένου να υπάρξει ένα βιώσιμο σχήμα. Κατά μέσο όρο, απαιτούνται τρεις μήνες για τον σχηματισμό μιας νέας κυβέρνησης στην Ολλανδία.


Πηγή: thetoc.gr