Νίκη «ανάσα» για την Ευρώπη ενάντια στο κύμα της ακροδεξιάς

Και ξαφνικά η Ευρώπη μπορεί να ξεφυσήξει με ανακούφιση. Η περιλάλητη “ακροδεξιά λαίλαπα” για την οποία μας προετοίμαζε τόσους μήνες ο ισλαμοφοβικός Χερτ Βίλντερς, δεν ήρθε ποτέ.

Το ίδιο αίσθημα ανακούφισης ακούγεται από την Τετάρτη το βράδυ και στα κυρίαρχα κόμματα στην πολιτική σκηνή της Ευρώπης, ιδίως στη Γαλλία και τη Γερμανία, όπου οι ακροδεξιοί πολιτικοί σχηματισμοί αναμένεται να επηρεάσουν ιδιαίτερα τις εκλογικές αναμετρήσεις αργότερα αυτόν τον χρόνο.

Τελικά, η χώρα της τουλίπας δεν διάλεξε τον δρόμο “τον λιγότερο ταξιδεμένο”: Αυτόν της ακροδεξιάς, του λαϊκισμού και του άκρατου πολιτικού οπορτουνισμού. Οι ψηφοφόροι “τιμώρησαν” με την ψήφο τους τον Βίλντερς και μαζί την κινδυνολογία και τον κοινωνικό μανιχαϊσμό που έφερνε μαζί του στις προεκλογικές του δηλώσεις.

Στην Ολλανδία εδώ και μερικές εβδομάδες διαχεόταν έντονα μια ενοχλητική οσμή πως “αν δεν ψηφίσεις το κόμμα του Βίλντερς, είναι σαν να αποδέχεσαι αυτομάτως το Ισλάμ”. Κι αυτή η διχαστική τακτική που προσπάθησε να περάσει, τεχνηέντως και με διάφορους υφέρποντες τρόπους, το επιτελείο του Βίλντερς φαίνεται πως του κόστισε.

Κι όχι μόνο από μέρους του εκλογικού σώματος, αλλά κι από τους ίδιους τους εκλογικούς του αντιπάλους, οι οποίοι σε μια κίνηση που επιδείκνυε ξεκάθαρη αποδοκιμασία απέναντι στην ατζέντα του ξενοφοβικού του κόμματος, δεσμεύτηκαν ότι δεν θα συνεργασθούν μαζί του σε μια κυβέρνηση συνασπισμού.

Όπως φαίνεται, η χώρα που γέννησε πνεύματα όπως ο Μπαρούχ Σπινόζα, μπορεί ακόμη να επαίρεται πως πρεσβεύει αξίες όπως η ανεκτικότητα.

Όπως επίσης να καυχιέται πως δεν πριμοδοτεί με περιττή πολιτική εξουσία έναν άνθρωπο σαν τον Βίλντερς, ο οποίος όπως έγραψε το Politico, “είναι ο άνθρωπος που με την ακροδεξιά εμπρηστική ρητορική του σε συνδυασμό με την χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης εφηύρε τον “τραμπισμό” πολύ προτού ο Τραμπ συνταράξει το πολιτικό τοπίο στις ΗΠΑ”.

Μια ενδεχόμενη νίκη (ή έστω εκτίναξη του εκλογικού ποσοστού) του Βίλντερς θα σήμαινε πως οι λαϊκιστές τύπου Μαρίν Λεπέν θα είχαν μια -υποτυπώδη- τύχη να δουν τους εαυτούς τους στην κορυφή.

Ωστόσο, το πρώτο δείγμα από τις ολλανδικές εκλογές είναι καθησυχαστικό και αποδεικνύει πως, για πρώτη φορά μετά το περσινό Brexit, ο λαϊκισμός δεν είναι αήττητος, ούτε άτρωτος. Και δεν θα επικρατήσει τόσο εύκολα όσο περιμένουν οι πιστοί θιασώτες του.

Και ας μην ξεχνάμε πως, σε περίπτωση που είχαμε κάποιο “εκλογικό ατύχημα” και βλέπαμε τον Βίλντερς... καβάλα στο άλογο να μπαίνει στη Χάγη, τότε ίσως να γινόταν πραγματικότητα και η προεκλογική του δέσμευση για “διακοπή κάθε οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα”.

Επιτυχημένο το πρώτο κρας τεστ-έρχονται τα επόμενα

Και μπορεί να γλυτώσαμε από θλιβερούς πολιτικάντηδες επιπέδου Βίλντερς, όμως αυτό δεν σημαίνει φυσικά πως η Ευρώπη πρέπει να επαναπαυτεί, καθώς ακολουθούν και οι υπόλοιπες αναμετρήσεις στην ΕΕ, με πρώτες εκείνες της Γαλλίας τον ερχόμενο Απρίλιο και Μάιο.

Τα χειρότερα αποφεύχθηκαν, ωστόσο πλέον ο κίνδυνος είναι διπλός: στη Γαλλία έχουμε κάλπες σε ένα μήνα με την ελπίδα ο “Τυφώνας Μαρίν” να αποδειχτεί εξίσου “τζούφιος” όσο και ο Ολλανδός ιδεολογικός της ομόσταβλος. Και τον Σεπτέμβριο έρχονται και οι κάλπες στη Γερμανία.

Γιατί στην περίπτωση των λαϊκιστών, όπως η Λεπέν ή η Γερμανίδα Φράουκε Πέτρι του κόμματος “Εναλλακτική για την Γερμανία”, ελλοχεύει ένας κίνδυνος, που συχνά είναι αδιόρατος: οι οπαδοί τέτοιων απόψεων συχνά είναι διατεθειμένοι να χάσουν μια μάχη, προκειμένου να κερδίσουν έναν πόλεμο. Δηλαδή, να χάνουν σε εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά να βγαίνουν, τρόπον τινά, κερδισμένοι μέσα από μια Πύρρειο νίκη, μετακινώντας διαρκώς την ατζέντα σε πιο ακροδεξιές ρητορικές.

Και ο απώτερος στόχος, όπως γράφει το Al Jazeera, είναι η αλλαγή της πολιτικής ατζέντας και η αναδίπλωση σε ολοένα και συντηρητικότερες ιδεολογίες-ιδεοληψίες.

“Σε όλη την Ευρώπη, η πολιτική κουβέντα επικεντρώνεται γύρω από το ζήτημα του λαϊκισμού. Οι λαϊκιστές και οι εθνικιστές αναγκάζουν την Ευρώπη να συζητήσει ξανά θέματα όπως η εθνική ταυτότητα, οι εθνικές κυβερνήσεις, οι εθνικές κουλτούρες -που όπως είδαμε διαφάνηκε και πέρσι με το βρετανικό Brexit”, σημειώνει το Al Jazeera.

“Και με το να αντιγράφουμε τις απαντήσεις των λαϊκιστών, είναι σαν να αποδεχόμαστε τα μέσα που χρησιμοποιούν για να πετύχουν τον στόχο τους”, καταλήγει με νόημα το ειδησεογραφικό δίκτυο.

Πηγή: thetoc.gr