Αδύνατη η συμφωνία και σε αυτό το Eurogroup

Στα εργασιακά δεν υπάρχει κανένα κοινό σημείο με το ΔΝΤ, ενώ οι Ευρωπαίοι δείχνουν να αποδέχονται την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την εφαρμογή του πορίσματος των σοφών. Το δήλωσε εξάλλου ρητά στο Ευρωκοινοβούλιο ο Πιερ Μοσκοβισί την περασμένη εβδομάδα.

Όμως, το ΔΝΤ έχει στυλώσει τα πόδια με αποτέλεσμα η συμφωνία να παραπέμπεται στο μέλλον και η ελληνική κυβέρνηση να επιδιώκει πολιτική συμφωνία ή μετάθεση του θέματος για την τρίτη αξιολόγηση, πράγμα που ως τώρα δεν φαίνεται εφικτό.

Στα ενεργειακά οι δανειστές, επανέφεραν ξαφνικά την περασμένη εβδομάδα στο τραπέζι, την πώληση υδροηλεκτρικών και λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, ώστε να μειωθεί το ποσοστό της στην αγορά ενέργειας. Αρχικά η κυβέρνηση αρνήθηκε, αλλά στη συνέχεια επανήλθε με την πρόταση να εξεταστεί το σημερινό καθεστώς ΝΟΜΕ (πλειστηριασμοί ρεύματος) στο τέλος του 2017 και αν αποδειχτεί αναποτελεσματικό, τότε να συζητήσουν για την πώληση εργοστασίων της ΔΕΗ.

Οι διαπραγματευτές από την πλευρά τους, σύμφωνα με πληροφορίες, αντιπρότειναν η επανεκτίμηση να γίνει το καλοκαίρι και από το Σεπτέμβριο να αρχίσει η πώληση των μονάδων της ΔΕΗ. Στο θέμα αυτό δεν αποκλείεται, λένε άνθρωποι με γνώση των διαπραγματεύσεων, να υπάρξει τελικά συμβιβασμός.

Στο δεύτερο κύκλο, δηλαδή των δημοσιονομικών μέτρων και αντίμετρων για μετά το 2018 οι διαφορές εντοπίζονται στην προσωπική διαφορά των συντάξεων, τον ΕΝΦΙΑ και τα άλλα φορολογικά αντίμετρα.

Οσoν αφορά στις συντάξεις το κουαρτέτο ζητά εφάπαξ εφαρμογή της μείωσης της προσωπικής διαφοράς το 2019, ενώ η κυβέρνηση αντιπροτείνει έναρξη εφαρμογής του μέτρου το 2020 και σταδιακή μείωση της προσωπικής διαφοράς.
Στο σκέλος του ΕΝΦΙΑ, υπήρξε την περασμένη εβδομάδα μία μικρή υποχώρηση των δανειστών, οι οποίοι τώρα συζητούν το θέμα, ενώ στις διαπραγματεύσεις του Χίλτον είχαν απορρίψει την πρόταση χωρίς καμία συζήτηση.

Υπάρχει επίσης, διαφορά για τον πρώτο συντελεστή φορολογίας για το φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων. Η ελληνική κυβέρνηση προτείνει με τη μείωση του αφορολόγητου να μειωθεί και ο πρώτος συντελεστής που σήμερα είναι 22%, στην περιοχή του 15%, ώστε να περιοριστεί κατά τι η φορολογική επιβάρυνση που θα προκύψει από το ¨ψαλίδι¨ στο αφορολόγητο. Οι δανειστές αντιτίθενται και θέλουν να παραμείνει το 22%.

Γενικότερα στα φορολογικά αντίμετρα η κυβέρνηση ζητά ορισμένα από αυτά να έχουν κοινωνικό χαρακτήρα, ενώ το κουαρτέτο θέλει να ολόκληρο το ποσό των 1,8 δις. που αντιστοιχεί, να διατεθεί για μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων και μάλιστα κατά το δυνατόν των μεγάλων επιχειρήσεων.

Στον τρίτο κύκλο η διαφορά που διαπραγματεύεται η ελληνική κυβέρνηση είναι αν το πρωτογενές πλεόνασμα μετά το 2018 θα είναι τρία ή πέντε χρόνια. Τα δέκα χρόνια που ζήτησε αρχικά το Βερολίνο έφυγαν από το τραπέζι. Οσον αφορά στα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, αυτά αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης αποκλειστικά ανάμεσα στο Βερολίνο και το ΔΝΤ. Ο στόχος είναι να συμφωνηθούν τώρα, να ανακοινωθούν, αλλά να εφαρμοστούν μετά το τέλος του προγράμματος, το 2018.

Ετσι, όπως εμφανίζεται η κατάσταση στο σημερινό Eurogroup δεν αναμένεται τεχνική συμφωνία. Αν δε, αποφασιστεί να επανέλθουν οι επικεφαλής του κουαρτέτου στην Αθήνα, τότε θα πρέπει να θεωρείται εφικτή μία τεχνική συμφωνία στις 7 Απριλίου στο Eurogroup που θα γίνει στη Μάλτα. Διαφορετικά πάμε για Μάιο.

Η συμφωνία για τα δημοσιονομικά παραπέμπεται για μετά την σύνοδο του ΔΝΤ στις 21 ως 23 Απριλίου, καθώς τότε θα υπάρχουν και τα τελικά στοιχεία για την πορεία του προϋπολογισμού το 2016.

Τέλος, να επισημάνουμε πως για να ενταχθεί η Ελλάδα στην ποσοτική χαλάρωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (το γνωστό μας QE) και να πάρει τη δόση θα πρέπει να υπάρξει συνολική συμφωνία, δηλαδή και στα τρία σκέλη, πράγμα που σύμφωνα με το καλύτερο σενάριο αναμένεται να συμβεί ως τις 15 Μαϊου, με το μεσαίο ως τα μέσα Ιουνίου και με το κακό σενάριο …καλύτερα να μην το σκεφτόμαστε.

Πηγή: newsit.gr