Η κρίση στα κομματικά μέσα του ΣΥΡΙΖΑ και το μοντέλο Μακρόν

Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες μέρες με το Κόκκινο είναι ενταγμένο σε ένα σχέδιο διαχείρισης των ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ που στοχεύει στην απόσυρση του κόμματος από την ιδιοκτησία των μέσων μαζικής ενημέρωσης που κατέχει και στην ανάθεση της εκπροσώπησης της κυβερνητικής και γενικά της κομματικής άποψης σε μέσα ιδιωτικά και την διαπλοκή με αυτά μέσω της ευνοϊκής πολιτικής της κυβέρνησης προς τα συμφέροντα που εκπροσωπούν οι ιδιοκτήτες τους, και με αυτόν τον τρόπο την εξασφάλιση μιας θετικής παρουσίασης στα μέσα αυτά.

Το τελευταίο διάστημα έχει γίνει φανερή η επισταμένη προσπάθεια που γίνεται από κεντρικά επιτελεία της κυβέρνησης για να αναδιαταχθεί το τοπίο στα ΜΜΕ, που ξεκίνησε με τον τραγέλαφο του νόμου Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, που απορρίφθηκε από το ΣτΕ ως αντισυνταγματικός, για να συνεχιστεί με την όλη αναδιάταξη του τοπίου μέσα από τους πλειστηριασμούς του ΔΟΛ και του MEGA, τον Σαββίδη, τον Καλογρίτσα, το Μαρινάκη, το Μάρη και όλους τους υπόλοιπους που θέλουν να επενδύσουν, μαζί με τους παραδοσιακούς παίκτες Βαρδινογιάννη και Μπόμπολα.

Από την άλλη μεριά, μέσα με μεγάλη ιστορία, ειδικά από τη μεριά της αριστεράς, όπως η Αυγή, αφήνονται να μαραζώσουν, μέσα από τη συνεχή απαξίωσή τους καθώς γίνονται άκριτα φερέφωνα της κυβερνητικής πολιτικής. Είναι χαρακτηριστική η δημοσίευση από την Αυγή της αθλιότητας για τον δικαστικό που δε συναινούσε να ψηφίσει υπέρ της συνταγματικότητας του νόμου Παππά και διαπομπεύθηκε για μια ιδιωτική του σχέση με άλλη δικαστικό, πρώτα από το Νικολόπουλο με την κατάθεση ερώτησης στη βουλή, και έπειτα από την Αυγή που δημοσίευσε το περιεχόμενο της ερώτησης του βουλευτή μαζί με το όνομα του δικαστικού (είναι η πρώτη φορά από όσο εγώ θυμάμαι που η Αυγή έχει διαπράξει τέτοια καταφανή παραβίαση κάθε έννοιας δημοσιογραφικής δεοντολογίας). Επιπλέον τα μέσα αυτά αυτά αφήνονται να μαραζώσουν και μέσα από τη συνεχή υποβάθμιση της δημοσιογραφικής εργασίας, με μισθούς που δεν πληρώνονται στην ώρα τους αφήνοντας εκτεθειμένους τους εργαζόμενους, που προβαίνουν στο μόνο μέσο που έχουν, που είναι η απεργία ή η επίσχεση εργασίας.

Το τελευταίο διάστημα ένας ακόμα τρόπος απαξίωσης των μέσων έχει ξεκινήσει, που είναι η μεταφορά εργαζομένων σε άλλα φίλια μέσα, που είτε έχουν ανοίξει, είτε βρίσκονται στη διαδικασία να ανοίξουν. Τέτοια είναι για παράδειγμα, η ΕΡΤ, ή το ραδιόφωνο 247. Στο τελευταίο, ιδιοκτησίας Δημήτρη Μάρη, έχουν μετακινηθεί μερικοί εργαζόμενοι που δούλευαν στο Κόκκινο, όπως ο πρώην διευθυντής του, ή συντάκτες του πολιτιστικού ρεπορτάζ, ή ηχολήπτες.

Όσον αφορά την ΕΡΤ, μάλλον θα γίνει μια χοάνη διορισμών ημετέρων, χωρίς απαραίτητα να υπάρχει από αυτούς καμία επαγγελματική εμπειρία στο αντικείμενο. Έχουν ήδη διοριστεί διάφοροι δημοσιογράφοι, ενώ έχει ήδη υπάρξει ανάθεση με συμβάσεις έργου για εκπομπές, από την ΕΡΤ3. Σε αυτό το τελευταίο συμμετέχουν συριζαίοι δημοσιογράφοι που εργάζονται σε ιδιωτικά μέσα, μαζί με στελέχη οργανισμών αλληλεγγύης.

Ενδεχομένως θα υπάρξουν και άλλες τέτοιες κινήσεις το επόμενο διάστημα, στο πλαίσιο ενός στρατηγικού σχεδίου αλλαγής εκπροσώπησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με την απόσυρσή του από τα κομματικά ΜΜΕ, επισφραγίζει την αποδοχή της μετατροπής του σε ένα παραδοσιακό αστικό διαπλεκόμενο κόμμα, όπου η διανομή της εξουσίας θα γίνεται ανάλογα με τις σχέσεις που διατηρούνται με τα μεγάλα τζάκια, και όχι με τη βάση της κοινωνίας.

Είναι μια κατεύθυνση προς την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ πηγαίνει εδώ και καιρό, στην ουσία από πριν την ανάληψη της εξουσίας το Γενάρη του 2015, επιταχύνθηκε όμως από την υπογραφή του τρίτου μνημονίου και έπειτα. Περνάμε δηλαδή σε ένα μοντέλο όπου το κόμμα δε θα έχει δυνατότητες παρέμβασης στην πολιτική, μοντέλο που πλήττει την ουσία της δημοκρατικής εκπροσώπησης. Αλλά βέβαια το μοντέλο Μακρόν δεν είναι καθόλου μακριά.

Πηγή: 3pointmagazine.gr