Περικλής Κοροβέσης: «Εμπορία ειδήσεων»

Το 1990 θα εκδοθεί από τις εκδόσεις "Γνώση" το βιβλίο του Περικλή Κοροβέση με τον τίτλο "εμπορία ειδήσεων". Δεν είναι ένα βιβλίο με θέμα την τρομοκρατία, δεν είναι φυσικά ούτε μυθιστόρημα ή ακόμη ένα βιβλίο για να πέράσει κάποιος την ώρα του...

Είναι τα δημοσιογραφικά κείμενα του Περικλή Κοροβέση, που έφυγε το Σάββατο (11/4) από τη ζωή, του δημοσιογράφου-συγγραφέα-πολιτικού που υπήρξε μαθητής του Ρολάν Μπαρτ.

Τα κείμενα από εφημερίδες και περιοδικά που συνεργάστηκε από το 1978 έως το 1990. Το βιβλίο ξεκινάει μ' εκείνη την παλιά και ξεχασμένη ιστορία που γνωστή αθηναϊκή εφημερίδα και γνωστή δημοσιογράφος τον είχαν κατηγορήσει ότι έχει σχέση με την δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη από την 17Ν το 1989.

«Το να κοιμηθείς το βράδυ ένας κανονικός πολίτης και το πρωί να σηκωθείς τριπλός δολοφόνος είναι ένα θέμα που ξεπερνάει τα θρίλερ επιστημονικής φαντασίας...», γράφει στον πρόλογο του βιβλίου για το "φλέγον" θέμα.

Ο Κοροβέσης είχε βασανιστεί στα χρόνια της δικτατορίας (1967-1974), είχε γράψει αυτά που έζησε στους "Ανθρωποφύλακες" και πολλά χρόνια αργότερα έγινε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Στο βιβλίο του "εμπόριο ειδήσεων" γράφει για την έντυπη τρομοκρατία, για τις ειδήσεις-μπόμπα, για το σκάνδαλο του Κοσκωτά, για την Μιμή, για την εποχή της Τσισιολίνας, για τα fm stereo, για την Αλίκη με την ροζ μυτούλα, την Μακρόνησο ως τόπο διακοπών.

Στις σελίδες του βιβλίου διαχωρίζει την είδηση από το μυθιστόρημα. Για να δικαιολογήσει και το "εμπόριο ειδήσεων" γράφει: "Οι ειδήσεις, όπως και τα άλλα καταναλώσιμα προϊόντα αγοράζονται μια φορά. Σ' αντίθεση με το μυθιστόρημα που πρέπει ν' αντέξει στο χρόνο, η είδηση δεν έχει χρονική διάσταση.

Καταναλώνεται στη μέρα πάρω και ξεχνιέται, προς όφελος της λειτουργίας του κόσμου, όπως το θέλουν οι μεγαλέμποροι των ειδήσεων. Η επιλογή μιας είδησης, η ιδεολογική ή πολιτική οπτική γωνιά, τα συμφέροντα ή οι ισορροπίες λειτουργούν προπαγανδίστικα υπέρ της μιας ή της άλλης κατεύθυνσης.

Ξεχνιέται η είδηση αλλά στον καταναλωτή μένει το καλό αυτού του κόσμου που πρέπει να υποστηριχτεί (τάδε ηγέτης, αποδεκτές κοινωνικές ή ηθικές συμπεριφορές)».