Άννα Κουρουπού: Γυναίκα δε γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι

Η Άννα Κουρουπού είναι το ομορφότερο αποτέλεσμα ενός ατόμου που έκανε επαναπροσδιορισμό φύλου. Μια από τις πιο γοητευτικές γυναίκες σήμερα, έχοντας ζήσει μια ζωή σαν τριαντάφυλλο, κατεβαίνει υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων με τη Φιλελεύθερη Συμμαχία. Τι να πει κανείς για την Άννα; Τίποτα δεν της χαρίστηκε, τα κέρδισε όλα. Ακόμη και το φύλο της. Κι όπως η ίδια γράφει στο βιβλίο της με τίτλο «Γιατί δεν έχω σαν το δικό σου, μαμα;» θέλει @ρχίδι@ για να κόψεις τα δικά σου.

Απολαύστε την δική μας κούκλα…

-Πόσο δύσκολο ήταν για σένα να αποκτήσεις κάτι που οι άλλες γυναίκες θεωρούν δεδομένο; Ποια ήταν η πιο όμορφη και ποια η πιο δύσκολη στιγμή της πορείας αυτής;

«Εαν αναφέρεσαι στην ανατομία του πράγματος , ήταν αρκετά δύσκολο και επώδυνο. Η ικανοποίηση βέβαια του αποτελέσματος τα έσβησε όλα τα άσχημα. Και μάλιστα πολύ γρήγορα. Όλο το υπόλοιπο πακέτο μιας γυναικείας υπόστασης υπήρχε . Εγκλωβισμένο σε ένα διαφορετικό κορμί, αλλά υπήρχε στην ολότητα του. Ήρθε η ολοκληρωτική επέμβαση και όλα πια πήραν το δρόμο τους. Στο δεύτερο σκέλος δεν μπορώ να απαντήσω με ευκολία. Πολλές οι δύσκολες στιγμές. Το παράδοξο είναι πως δεν θέλω να τις ξεχάσω. Δεν τις επικαλούμαι,αλλά θεωρώ ότι μέσα από αυτές απέκτησα το χαρακτήρα που έχω. Η πιο όμορφη; Δεν θα χρησιμοποιούσα αυτή τη λέξη γι αυτό που θα σου πω. Ήταν όταν ήρθα σε οργασμό , πρώτη φορά μετά από δυο χρόνια από την διόρθωση φύλου. Ήταν η υπέρτατη αίσθηση. Πιστεύω δεν υπάρχουν λόγια να εκφραστεί και σίγουρα όχι με μια-δυο λέξεις».

-Πιστεύεις πως η επιστήμη θα έπρεπε να προχωρήσει ώστε να βοηθά τις τρανσέξουαλ εκτός του να αποκτούν εξωτερικά γεννητικά όργανα στο να τεκνοποιούν κιόλας; Θα ήθελες να γεννήσεις;

«Καταρχάς ο όρος τρανσέξουαλ δεν είναι ο δόκιμος για μια κοπέλα που έχει κάνει επαναπροσδιορισμό φύλου ( διόρθωση-αλλαγή) .Αλλά είναι και νωρίς με το να μπερδεύουμε ακόμη περισσότερο τον κόσμο με ορολογίες. Η κοινωνία, η ευρύτερη, τώρα μας γνωρίζει. Άρα η υπερπληροφόρηση δεν θα κάνει και τόσο καλό. Στο θέμα μας όμως. Θα ήταν καταπληκτική μια τέτοια εξέλιξη στην επιστήμη. Από κει και πέρα είναι καθαρά πλέον προσωπικό θέμα της κάθε μίας. Όχι, εγώ δεν θα ήθελα. Από την άλλη πως μπορώ να απαντήσω με σιγουριά για κάτι που δεν υπάρχει;».

-Η υποκριτική κοινωνία και οι άντρες αντιμετωπίζουν ομοφοβικά και ρατσιστικά τις τρανς, όμως τα δεδομένα αλλάζουν κάτω απ τις μάσκες και πίσω απ τις κλειδαρότρυπες. Πως σου φέρθηκαν οι άντρες στη ζωή σου; Σε πόθησαν; σε αγάπησαν,σε ζήτησαν σε γάμο; Πόσοι απ αυτούς αντιμετώπισαν την Άννα σαν μια εκ γενετής γυναίκα και θέλησαν να κάνουν μαζί της οικογένεια και πόσοι λάκισαν;

«Μου έχουν συμβεί στο έπακρο , όλα αυτά που ανέφερες. Αγαπήθηκα πάρα πολύ. Ίσως εγώ δεν αγάπησα τόσο πολύ. Δεν έκανα υπερβάσεις για άντρα. Ενώ αυτοί έκαναν. Με γνώμονα πάντα μια τρανσφοβική και ρατσιστική κοινωνία, το λέω αυτό. Δεν έχω παράπονο. Το αντίθετο μάλιστα. Και τους ευχαριστώ γιατί μέσα από τα μάτια τους , την αγκαλιά τους , τη συμπεριφορά τους, ολοκληρώθηκα χωρίς απωθημένα. Ανήκω και στην τυχερή γενιά των 80ς , που ήταν επανάσταση για τον έρωτα αλλά και τροχοπέδη λόγω aids».

-Πόσο έχουν αλλάξει οι γενιές; Ποιες οι διαφορές των παλιών με τις καινούριες; Τι σου αρέσει από τις τότε και τι σου αρέσει από τις σημερινές; Αντίστοιχα, τι δεν σου αρέσει από τις μεν και τις δε;

«Όπως σε όλη την κοινωνία έτσι και οι τράνς «μεταλλάχτηκαν» , μέσα στη μετάλλαξη τους. Οι παλιές έζησαν πιο άγριες καταστάσεις. Φρικτές , όσο κάθομαι και τις αναλογίζομαι. Πρόλαβα κάποια απομεινάρια αυτών των καταστάσεων και τις θεωρώ ηρωίδες. Είναι βέβαια πιο σκληροί άνθρωποι, αλλά πως να μη; Τις θαυμάζω για το σθένος και τη δύναμη να βγάλουν τη ζωή τους στο σφυρί με το όποιο κόστος , αρκεί να είναι γεμάτες και να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα. Η πορνεία ο μόνος δρόμος. Περνώντας τα χρόνια οι νέες γενιές βρήκαν πιο στρωμένα τα πράγματα , σε όλους τους τομείς. Από τη σημερινή γενιά δεν μου αρέσει μια χυδαιότητα ως προς τις συμπεριφορές , αλλά αυτό το έχω επισημάνει και σε νέες γυναίκες. Οπότε δεν το ταυτοποιώ με κάτι διαφορετικό. Η εποχή εκχυδαίστηκε πλέον έτσι κι αλλιώς».

-Θα ήθελες να μπορείς να εργάζεσαι σε έναν διαφορετικό τομέα και όχι σε αυτόν του σεξ επι πληρωμή; Τώρα που "κρέμασες τα παπούτσια σου" πως κερδίζεις χρήματα και ζεις; Αν μπορούσες να είχες κάνει κάποια άλλη δουλειά στη ζωή σου ποια θα ήταν αυτή;

«Ξέρεις για ποιο λόγο δεν θα επέλεγα ποτέ το επάγγελμα της πόρνης αν είχα τη δυνατότητα; Και το λέω με πλήρη συνείδηση και χωρίς φόβο. Έμαθα τα πάντα για τους άντρες. Τους διαβάζω από την πρώτη ματιά σχεδόν. Χάθηκε το παραμύθι. Και το παραμύθι χρειάζεται, αν είναι στη σωστή δοσολογία. Ζω από τις «Κούκλες» που εργάζομαι Παρασκευή και Σάββατο και έχω και κάποιο βοήθημα απ την αρθρογραφία που ασκώ εβδομαδιαίως στο protagon.gr. Θα μου άρεσε πολύ μια ραδιοφωνική εκπομπή. Είναι ένα μικρό όνειρο. Δεν έχω γνώσεις για να σου πω τι θα μπορούσα άλλο να κάνω. Ούτε λύκειο δεν έχω βγάλει».

-Στο βιβλίο σου "Γιατί δεν έχω σαν το δικό σου μαμά;" παραδίδεις μαθήματα ειλικρίνειας και αφηγείσαι γεγονότα που κάνουν τον αναγνώστη να συγκινηθεί και να προβληματιστεί βαθιά. Με ποιο σκοπό έγραψες αυτή τη μίνι αυτοβιογραφία σου;

«Προφανώς την αποκαλείς μίνι, επειδή είναι μικρό το βιβλίο. Δεν ήθελα να κουράσω με λεπτομέρειες. Όλα αυτά που αναφέρω είναι ενδεικτικά. Πολλαπλασίασε τα με όποιον αριθμό θέλεις. Μέσα θα πέσεις. Ήθελα και θέλω να αφυπνίσω συνειδήσεις. Τώρα πλέον μπορώ να πω με σιγουριά και περηφάνια, ότι το καταφέρνω σε κάποιο βαθμό».

-Το βιβλίο σου το προλογίζει ο Σταύρος Θεοδωράκης. Μίλησε μου για το Σταύρο που εσύ ξέρεις, που πίστεψε σε σένα και τη συγγραφική σου ικανότητα δίνοντας σου την προσωπική σου στήλη στο protagon. Πιστεύεις πως θα τα καταφέρει στην πολίτικη;

«Ο Σταύρος ήρθε στις «Κούκλες» για να κάνει εκπομπή για τους «Πρωταγωνιστές» του. Δεν ήμουν στο πλάνο του. Δεν έκανα σόου. Απλά ένα βράδυ μου ζήτησε με το συνεργείο να πάμε σπίτι μου να με καταγράψει την ώρα που ετοιμάζομαι και να με βάλει αυτόματα πίσω από τη μπάρα. Όση ώρα ετοιμαζόμουν μιλούσαμε. Βρήκε ενδιαφέρουσες τις απόψεις μου για κάποια θέματα και έτσι πήρα το περιβόητο δεκάλεπτο στην εκπομπή. Από αυτή την αμοιβαία εκτίμηση, ήρθε και ο πρόλογος στο πόνημα μου. Το protagon προέκυψε πέρυσι, από δική του πρόταση. Δεν τον έχω δει πάνω από 7 φορές τον Σταύρο. Οπότε δεν μπορώ να ξέρω αν πετύχει ή όχι πολιτικά. Δεν είμαι και Πυθία στην τελική. Αν κρίνω όμως από την τελειομανία του –γιατί αυτό το είδα σε όλες τις συνεργασίες μας- την ειλικρίνεια του και τον σεβασμό , πιστεύω έχει να δώσει πολλά και του το εύχομαι».

-Ποια είναι η γνώμη σου για τους φετινούς υποψηφίους για το Δήμο της Αθήνας; Θα εμπιστευόσουν την ψήφο σου σε κάποιον; Υπάρχει κάποιος που απορρίπτεις τελείως;

«Έχω πάθει σοκ με την υποψηφιότητα του Νικήτα Κακλαμάνη και του Σπηλιωτόπουλου. Θεωρώ ανεπίτρεπτο κάποιον που τον έχει απορρίψει η Αθήνα με την ψήφο του, να ξαναβάζει υποψηφιότητα. Με ποιά λογική; Τι μπορεί να κάνει περισσότερο τώρα, από τότε; Και αν μπορούσε γιατί δεν το έκανε; Από την άλλη έχεις βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος να θέλει να γίνει δήμαρχος. Ζούμε το θέατρο του παραλόγου σε αυτή τη χώρα πλέον. Τον Κασιδιάρη δεν τον απορρίπτω απλά. Τον φτύνω στη μούρη. Κι αυτό με σκέψη ,μη κολλήσω τίποτα έστω κι έτσι. Ο φασισμός του εκπέμπει ραδιοκύματα. Είναι τόσο έντονος και απροκάλυπτος. Εννοείται από θέση υποστηρίζω Γρηγόρη Βαλιανάτο και μάλιστα είμαστε συνοδοιπόροι σε αυτό το ταξίδι. Θα είμαι μαζί του και δίπλα του υποψήφια δημοτική σύμβουλος».

-Ο Σύλλογος διεμφυλικών ατόμων αντιμετωπίζει πρόβλημα έξωσης από τους υπολοίπους ενοίκους της πολυκατοικίας στην οποία μισθώνει το διαμέρισμα. Ποιο πιστεύεις ότι είναι το πρόβλημά τους κι αντιδρούν έτσι; Πως θα απαντήσετε;

«Η Ελληνική κοινωνία είναι πλέον στο μεγαλύτερο μέρος της αποστειρωμένη. Και ευνουχισμένη κυρίως. Δεν υπάρχει παιδεία. Και ο απαίδευτος άνθρωπος είναι επικίνδυνος. Η μεγαλύτερη απόδειξη αυτού που λέω είναι η άνοδος του φασισμού. Το πρόβλημα τους λοιπόν, που δυστυχώς το μεταφέρουν και σε εμάς, είναι η άγνοια και ημιμάθεια. Και αυτός ο συνδυασμός είναι θανατηφόρος. Εννοείται πως θα κινηθούμε δικαστικά και σίγουρα δεν θα κερδίσει η αδικία. Τέλος το κυνήγι. Επιτέλους τέλος».

-Παρακολουθεις καθόλου ποδόσφαιρο ή κάποιο άλλο άθλημα; Αν ναι τι ομάδα είσαι;

«Δεν παρακολουθώ κανένα απολύτως άθλημα. Ειδικά το θέμα της φανατίλας με τις ομάδες είναι τραγικό με τα γνωστά αποτελέσματα. Οι περισσότεροι φίλαθλοι ξέρουν ότι πρόκειται περί στημένων παιγνιδιών και πάλι παίζουν ξύλο. Τι μπορώ να πω πάνω σε αυτό αν δεν ακουστεί το λιγότερο ηλίθιο;».

-Ποιές ήταν οι αντιδράσεις του κόσμου όταν έπρεπε να επιδείξεις την αστυνομική σου ταυτότητα πριν την αλλαγή φύλου που έβλεπαν μια κοπέλα με στοιχεία αρρενος; Ποιά η διαδικασία που ακολούθησες μετά τη ν αλλαγή φύλου ώστε να γίνει μετατροπή του Α.Δ.Τ σε στοιχεία ατόμου γένους θηλυκού και πώς αισθάνεσαι για όλο αυτό εσύ;

«Έχω ζήσει , όπως και οι περισσότερες κοπέλες, στιγμές απείρου κάλλους σε περιπτώσεις που έπρεπε να επιδείξω ταυτότητα πριν την καθολική επέμβαση. Μέχρι και αστυνομία φώναξαν σε τράπεζα επειδή δεν πίστευαν ότι είμαι εγώ. Όλα αυτά δεν μπορεί παρά να αφήνουν πικρία σε έναν άνθρωπο , το λιγότερο. Για να πάρω ταυτότητα με γυναικεία στοιχεία, μετά την επέμβαση-επιμένω- ορίζεται δεδικασμένο. Ούτε καν νομοθεσία. Άνετα λοιπόν ένας δικαστής-ίνα μπορεί να είναι ρατσιστής , φασίστας αν μη τι άλλο και να αρνείται να δώσει τα απαραίτητα έγγραφα. Έγκειται καθαρά στην προσωπική του κρίση. Και αυτό το θεωρώ τραγικό. Γι αυτό επιμένουμε στην ταυτότητα φύλου ασχέτου επεμβάσεως ή μη. Δεν κάνει το μο@@ί τη γυναίκα να στο πω έτσι ωμά. Άλλωστε το έχει πει, με άλλα λόγια η Σιμόν ντε Μπωβουάρ, πολύ πριν από εμάς , καθόλα γυναίκα».

-Άννα, τι φοβάσαι και τι εύχεσαι για το μέλλον σου; Αλλά και για το μέλλον της Ελλάδας;

«Φοβάμαι την ανημποριά. Φοβάμαι να μη γίνω βάρος σε κανέναν άνθρωπο. Φοβάμαι την τρέλα. Εύχομαι να έρθει μια μέρα και ένα αγόρι που νοιώθει κορίτσι να μπορεί να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα , χωρίς να ζήσει ούτε το ένα δέκατο από αυτά που έχω βιώσει εγώ και η γενιά μου. Δεν μπορώ να δω κάτι ευοίωνο για το μέλλον αυτής της χώρας .Τουλάχιστον στο κοντινό μέλλον. Ήταν πολλά τα χρόνια της ακαθαρσίας. Μα πάρα πολλά. Και έχουμε συμβάλλει όλοι σε αυτό».

-Πιστεύεις στο Θεό; Αν ναι ποιον Θεό; Αν όχι γιατί;

«Δεν πιστεύω στον Θεό που με αυτόν μας έχουν βυζάξει. Πιστεύω πως κάθε ψυχή είναι ένας θεός. Με λίγα λόγια, εμείς δημιουργούμε , εμείς καταστρέφουμε. Μια ματιά στην παγκόσμια ιστορία αρκεί. Δεν γνωρίζω τι θα μπορούσε να είναι θεός με την κλασσική έννοια. Σίγουρα κάτι που θέλουμε να το φτάσουμε και να το κατακτήσουμε».