Το «revenge porn» και η… δήθεν εκδίκηση των πολιτικών στη σάτιρα
Ας ξεκινήσουμε από τα σημαντικά. Αυτού του είδους η συμπεριφορά, οποιουδήποτε άντρα ή γυναίκας και κατ’ επέκταση του Στάθη Παναγιωτόπουλου, δεν είναι απλώς κατακριτέα, δεν φτάνει να την καταδικάσεις και να την τιμωρήσεις με ότι προβλέπει ο νόμος ως ποινικά κολάσιμη. Πρέπει να πας και ένα βήμα παραπέρα. Και το παραπέρα, είναι αυτό ακριβώς που συμβαίνει τώρα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμωρία για κανέναν, ο οποίος συμπεριφέρεται έτσι σε μία γυναίκα και στις προσωπικές στιγμές που έζησαν μαζί, από αυτήν που βιώνει τώρα ο Στάθης Παναγιωτόπουλος.
Είναι περισσότερο από χυδαία η συμπεριφορά του revenge porn, είναι ένας διαρκής και δημόσιος βιασμός, ο οποίος διαλύει το θύμα, κάθε μέρα, κάθε λεπτό, με τον ίδιο τρόπο, ίσως και χειρότερο, που θα τον διέλυε ένας πραγματικός βιασμός. Και πιθανόν η δικαιοσύνη θα πρέπει να την αντιμετωπίσει με διαφορετικό τρόπο, διότι είναι μία μάστιγα της κοινωνίας μας και έχω τη γνώμη ότι δεν αντιμετωπίζεται νομικά στη σωστή διάστασή της.
Είναι όμως εξίσου χυδαίο όλο αυτό να αντιμετωπίζεται με τη φράση «ας μην τον άφηνε να γυρίσει το βίντεο, τα ήθελε και ο κώλος της…». Αυτή ακριβώς η συμπεριφορά είναι που θα… επιτρέψει και στον επόμενο να σηκώσει το επόμενο βίντεο προσωπικών στιγμών. Είναι μία καλή αφορμή, αυτό το κατά τα άλλα χυδαίο περιστατικό, ώστε το Υπουργείο Δικαιοσύνης να δει τον τρόπο και τις ποινές με τις οποίες αντιμετωπίζει και τον θύτη, αλλά και όσους του… συμπαραστέκονται με την ηθελημένη διακίνηση τέτοιων προσωπικών στιγμών.
Πάμε τώρα και στα λιγότερο σημαντικά. Οι δύο ανήλικες κόρες μου, παρακολουθούν συχνά το «Ράδιο Αρβύλα» και προφανώς έχουν ένα είδους ταύτισης με τους παρουσιαστές. Ζήτησαν λοιπόν εξηγήσεις και για το περιστατικό και για την συμπεριφορά των υπολοίπων μελών της εκπομπής. Το «δεν το ήξεραν οι υπόλοιποι;» είναι η ερώτηση που κυριαρχεί, όπως και να το κάνουμε. Μπορείς να τους πιστέψεις, μπορείς και όχι, είναι όμως κάτι που έχει να κάνει με την προσωπική άποψη του καθενός. Στην πραγματικότητα όμως μπορείς να τους κρίνεις όχι για αυτό που εσύ ή ο καθένας πιστεύει, αλλά για τις πράξεις τους και την δημόσια στάση τους.
Οι δικοί του άνθρωποι, οι δικοί του συνεργάτες και φίλοι τον έβγαλαν στη σέντρα, χωρίς ναι μεν αλλά… Χωρίς να περιμένουν, όπως θα μπορούσαν να πουν, να δουν τι θα αποφανθεί η δικαιοσύνη κι’ άλλες παρόμοιες δικαιολογίες. Από τη στιγμή που σιγουρεύτηκαν ότι ο δικός τους άνθρωπος το είχε κάνει, γι’ αυτούς όλα τα υπόλοιπα ήταν περιττά. Όπως θα έπρεπε να είναι περιττά και για όλους τους υπόλοιπους. Ξεκάθαρα και χωρίς ναι μεν αλλά, όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτή τη χώρα…
Ολο αυτό όμως έχει πάρει τις διαστάσεις που έχει πάρει, γιατί το πρόβλημα είναι η ίδια η σάτιρα. Η σάτιρα σε αυτή τη χώρα ενοχλεί. Την σταματούν με τραμπούκους στα θέατρα, με πολιτικούς στην τηλεόραση, τώρα λοιπόν βρήκαν μία αφορμή για να φτάσουν να ζητήσουν ακόμη και το κόψιμό της συγκεκριμένης εκπομπής με αφόρητες πιέσεις ακόμη και προς τον ιδιοκτήτη του τηλεοπτικού σταθμού. Η ευκαιρία να τους κλείσουμε, να τους φιμώσουμε. Ενας μπελάς λιγότερος…
Δεν με παραξενεύει λοιπόν η στάση των πολιτικών σε τούτη εδώ την χρονική στιγμή, δεν με παραξενεύει η… δήθεν ευαισθησία των πολιτικών και κυρίως δεν με εκπλήσσει καθόλου, η προσπάθεια εξίσωσης πολιτικών προσώπων που δέχθηκαν κριτική για ανομολόγητες πράξεις, με τον παρουσιαστή σατιρικής εκπομπής. Ξαναγράφω λοιπόν, εγώ δίκη προθέσεων δεν θα κάνω και θα κρίνω μόνο από τις πράξεις.
Η αντίδραση λοιπόν στην περίπτωση της σατιρικής εκπομπής ήταν ακαριαία, όπως και η καταδίκη της πράξης. Στις περιπτώσεις των πολιτικών προσώπων όχι απλώς δεν υπήρξε καταδίκη, αποχώρηση, παραίτηση, απομάκρυνση, αλλά ξεκάθαρο κουκούλωμα. Παραβατικές συμπεριφορές θα υπάρχουν παντού και πάντα, αυτό που σε ξεχωρίζει ως πολιτεία, ως κοινωνία, ως εκπομπή, ως άνθρωπο, είναι η στάση σου απέναντι σε αυτές.
Συνεπώς, μακάρι η πολιτική ηγεσία αυτής της χώρας, τα τελευταία 40 χρόνια και όχι μόνο τώρα, να αντιδρούσε στις παραβατικές συμπεριφορές με τον τρόπο που λειτούργησε μία σατιρική εκπομπή. Χωρίς ναι μεν αλλά, καθαρά και ξάστερα, καταδίκασε τον παραβάτη από την πρώτη ημέρα με τον πλέον σκληρό και φυσικά λογικό τρόπο. Τόσο απλά.
Τώρα για κάθε Γεωργιάδη που ψάχνει την ευκαιρία για να εξαφανίσει κάθε είδους κριτική που δέχεται και σε μεγάλο βαθμό το έχει καταφέρει με τα απολύτως ελεγχόμενα μέσα, πάντα στο τέλος της ημέρας θα υπάρχει μία όποια εκπομπή, μία όποια πένα, μία όποια ελεύθερη φωνή, να τον βάζει στη θέση του. Ακόμη κι’ αν την ακούν, την βλέπουν και την διαβάζουν ελάχιστοι.
Όταν αυτό θα πάψει να συμβαίνει, όταν θα κόβεις εκπομπές και θα κλείνεις φωνές στον απόλυτο βαθμό, τότε απλώς να ενημερώσω τον κύριο Γεωργιάδη, ότι θα πάψουμε να έχουμε Δημοκρατία, το πολίτευμα που επιτρέπει στους Ράδιο Αρβύλα να κάνουν εκπομπή και να λένε ότι θέλουν και εμένα να τους βλέπω ή να τους απορρίπτω αλλάζοντας το κανάλι ή ακόμη καλύτερα κλείνοντας την τηλεόραση…
