Στην Ανταρκτική υπάρχει ακόμη ραδιενεργό χλώριο, 60 χρόνια μετά τις πυρηνικές δοκιμές των ΗΠΑ στον Ειρηνικό (pic & vid)

Gazzetta team
Στην Ανταρκτική υπάρχει ακόμη ραδιενεργό χλώριο, 60 χρόνια μετά τις πυρηνικές δοκιμές των ΗΠΑ στον Ειρηνικό (pic & vid)
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι, 60 χρόνια μετά τις πυρηνικές δοκιμές των Αμερικανών στον Ειρηνικό Ωκεανό, τεράστιες εκτάσεις στην Ανταρκτική απελευθερώνουν ακόμη ραδιενεργό χλώριο.

Οι ΗΠΑ έκαναν δοκιμές πυρηνικών όπλων τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, όπου βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη ο «ψυχρός πόλεμος» με τη Σοβιετική Ένωση, αλλά σύμφωνα με την εν λόγω μελέτη -που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση, Journal of Geophysical Research- ραδιενεργά ισότοπα παραμένουν στους πάγους της Ανταρκτικής.

Η Μέλανι Μπαρόνι, συγκεκριμένα, μια γεωεπιστήμονας στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Έρευνας και οι συνεργάτες της, μελέτησαν τις εκπομπές χλωρίου σε διάφορα σημεία της Ανταρκτικής, όπου η χιονόπτωση είναι υψηλή σε σύγκριση με άλλες περιοχές.

Το ισότοπο του Χλωρίου-36 σχηματίζεται, κυρίως, φυσικά. Μπορεί να παραχθεί, ωστόσο και ως παράγωγο των ραδιενεργών εκρήξεων, όταν τα νετρόνια αντιδρούν με το χλώριο στο θαλασσινό νερό.

 

Οι επιστήμονες, λοιπόν, ανακάλυψαν ότι υπάρχουν υψηλά επίπεδα ραδιενεργού ισοτόπου Χλωρίου-36 κοντά στην επιφάνεια του πάγου, στις περιοχές με χαμηλή χιονόπτωση.

Αν σκεφτεί κανείς, όμως, ότι το Χλώριο-36, που παράγεται στη φύση, αποθηκεύεται μόνιμα στα στρώματα του χιονιού της Ανταρκτικής, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι στην περιοχή υπάρχει ακόμα χλώριο από τις αμερικανικές πυρηνικές δοκιμές στον Ειρηνικό Ωκεανό!

«Δεν υπάρχει άλλο ραδιενεργό ισότοπο Χλωρίου-36 οπουδήποτε στην παγκόσμια ατμόσφαιρα, γιατί θα το εντοπίζαμε παντού», αναφέρει η Μπαρόνι, επικεφαλής της εν λόγω έρευνας.

Οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν πυρηνικές δοκιμές την περίοδο ανάμεσα στο 1946 και στο 1962, προκαλώντας πυρηνικές αντιδράσεις, που παρήγαγαν υψηλές συγκεντρώσεις ισοτόπων, όπως το Χλώριο-36.

Αυτά τα ισότοπα έφτασαν μέχρι τη Στρατόσφαιρα της Γης και ταξίδεψαν παντού στον πλανήτη. Κάποια από τα αέρια, λοιπόν, έφτασαν και στην Ανταρκτική και έμειναν στους πάγκους μέχρι και σήμερα.