Όταν η Ρωσία έκανε το λάθος να πουλήσει την Αλάσκα στις ΗΠΑ
- Η αμφιλεγόμενη συμφωνία Αμερικανών-Ρώσων
- Η Ρωσική αποικία στην Αλάσκα
- Οι εξεγέρσεις και η παρακμή
- Η ήττα στον πόλεμο και η απόφαση φυγής
- Οι διαπραγματεύσεις και η κυριαρχία της Αμερικής στην περιοχή
- Ήρθε το πετρέλαιο, κόπασαν οι αντιδράσεις
Σαν σήμερα, πριν από 154 χρόνια, πραγματοποιήθηκε ίσως η πιο παράξενη πώληση γης στην ιστορία της ανθρωπότητας. Μιλάμε φυσικά για την Αλάσκα, με την Ρωσία να αποφασίζει την παραχώρησή της στις ΗΠΑ έναντι 7,2 εκατομμυρίων δολαρίων.
Η αμφιλεγόμενη συμφωνία Αμερικανών-Ρώσων
Η αμφιλεγόμενη ιστορική συμφωνία έγινε στα τέλη του 19ου αιώνα επί Tσάρου Αλέξανδρου Β’, θείου βασίλισσας της Ελλάδος Όλγας και του Αμερικανού προέδρου Άντριου Τζόνσον και υπεγράφη σαν σήμερα, 30 Μαρτίου, το 1867.
Το ποσό θεωρήθηκε εξευτελιστικά μικρό για μια τόσο μεγάλη έκταση, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως οι 30.000 ντόπιοι κάτοικοι της Αλάσκα το έμαθαν πολύ αργότερα.
Βλέπετε, τότε, όταν πραγματοποιήθηκε η αγοραπωλησία, οι σχέσεις των δύο χωρών, ήταν φιλικές. Έτσι, η Ρωσία επηρεασμένη από την παρακμή του εμπορίου και τους πολέμους πρόσφερε την Αλάσκα στην Αμερική.
Από την άλλη πλευρά, η Αμερική είχε μια ευκαιρία να αγοράσει πολύ φτηνά μια γη και άρπαξε την ευκαιρία.
H Αλάσκα πέρασε επισήμως στην κυριαρχία των Αμερικανών στις 18 Οκτωβρίου 1867, με την παράδοση να γίνεται στο Νοβοαρχάνγκελσκ παρουσία των ρωσικών και αμερικανικών στρατευμάτων.
Η Ρωσία πούλησε την Αλάσκα αντί του ποσού των 7,2 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ωστόσο υπήρξαν αντιδράσεις και από τις δυο χώρες καθώς οι Ρώσοι πίστευαν πως πούλησαν την γη τους για ελάχιστα χρήματα και οι Αμερικανοί πως αγόρασαν κάτι άχρηστο και παγωμένο.
Η Ρωσική αποικία στην Αλάσκα
Η Ρωσική παρουσία στην Αλάσκα ξεκίνησε επί Τσάρου Πέτρου του Μέγα στις αρχές του 18ου αιώνα.
Επειδή η περιοχή ήταν ένας απέραντος πάγος είχε φανεί αδιάφορη, όμως λόγω της τοποθεσίας της, οι Ρώσοι κατάφεραν να δημιουργήσουν πρώτοι μια αποικία ώστε να οργανώσουν το εμπόριο τους προς την Αμερική.
Η Νοβοαρχάνγκελσκ ήταν η πρωτεύουσα της συγκεκριμένης αποικίας, η οποία μετέπειτα ονομάστηκε από τους Αμερικανούς Σίτκα.
Έτσι, από «άχρηστη γη», εξελίχθηκε σύντομα σε σημαντικό κέντρο εμπορίου.
Το ρωσικό εμπόριο άνθιζε πουλώντας κινέζικα υφάσματα, τσάι, πάγο και κυρίως γούνες στον Αμερικάνικο Νότο.
Μάλιστα, πήγαινε τόσο καλά που ιδρύθηκε και η «Ρωσο-Αμερικάνικη εταιρία».
Οι εξεγέρσεις και η παρακμή
Όμως τα επόμενα χρόνια οι εμπορικές συναλλαγές συνεχώς μειώνονταν εξαιτίας των εξεγέρσεων των ντόπιων.
Η εταιρία έπαψε να είναι προσοδοφόρα και οι δραστηριότητες στην Αλάσκα ζημίωναν την οικονομία.
Ωστόσο ο Κριμαϊκός πόλεμος που είχε ξεσπάσει στην Κριμαία με την συμμετοχή της Αγγλίας και της Γαλλίας στο πλευρό των Οθωμανών, δεν άφηνε περιθώρια στην Ρωσία για περαιτέρω έξοδα.
Η ήττα στον πόλεμο και η απόφαση φυγής
Η ήττα της Ρωσίας στον πόλεμο και οι ενδεχόμενες μελλοντικές συγκρούσεις με την Μεγάλη Βρετανία λειτούργησε καταλυτικά ώστε να παρθεί η απόφαση να φύγουν οι Ρώσοι από την Αλάσκα.
Οι διαπραγματεύσεις και η κυριαρχία της Αμερικής στην περιοχή
Οι διαπραγματεύσεις είχαν γίνει μεταξύ του επιστρατευμένου από τη Ρωσία Έντουαρντ Στιόκλ και του υπουργού Εξωτερικών των Η.Π.Α. Ουίλιαμ Σιούαρντ.
Έτσι η ρωσική παρουσία στην Αμερική τελείωσε, με την τελευταία να παίρνει μεγάλη ώθηση ώστε να γίνει κυρίαρχη στην περιοχή του Ειρηνικού.
Ήρθε το πετρέλαιο, κόπασαν οι αντιδράσεις
Και μπορεί οι αντιδράσεις των Αμερικανών να ήταν πολλές, αφού θεωρούσαν πως αγόρασαν κάτι άχρηστο, όμως δεν άργησε η στιγμή δικαιώθηκαν, αφού το 1896 στoν ποταμό Κλοντάικ του Γιούκον ανακαλύφθηκε κοίτασμα χρυσού.
Ο λεγόμενος «πυρετός του Κλοντάικ» είχε επίκεντρο την Αλάσκα.
Τότε η περιοχή έγινε πόλος έλξης για εκατό χιλιάδες πολίτες ώστε να καρπωθούν ένα κομμάτι χρυσού.
Μάλιστα δεν βρήκα μόνο χρυσό αλλά και «μαύρο χρυσό», δηλαδή πετρέλαιο, αφού υπήρχε πολύ στο παγωμένο έδαφος, το οποίο ανακαλύφθηκε το 1968 στον κόλπο Προύντο.
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι Αμερικανοί το εκμεταλλεύτηκαν εγκαθιστώντας μεγάλες πλατφόρμες εξόρυξης με αποτέλεσμα να βγουν εκείνοι κερδισμένοι, αφού δεν πήραν μόνο τα χρήματα που είχαν δαπανήσει για την αγορά πίσω, αλλά έβγαλαν και πολλά περισσότερα.
