Έτσι διδάσκουν οι μαύροι τα παιδιά τους για την αστυνομία: «Μην τρέξετε και να λέτε… μάλιστα κύριε»

Gazzetta team
Έτσι διδάσκουν οι μαύροι τα παιδιά τους για την αστυνομία: «Μην τρέξετε και να λέτε… μάλιστα κύριε»
Σοκάρουν οι απαντήσεις μαύρων γονέων για το πως διδάσκουν τα παιδιά τους και τι τους λένε για την αστυνομία.

Δεν μπορεί να μην έχετε δει το βίντεο, τραβηγμένο από κάμερα ασφαλείας, όπου ένα μαύρο παιδί παίζει στην αυλή του και ξαφνικά κρύβεται, γιατί περνάει περιπολικό. Οι περισσότεροι με αυτόν τον τρόπο αντιδρούν. Είτε από φόβο, είτε από υπερ-προστασία για τα παιδιά τους, είτε υποσυνείδητα. Εκπαιδεύονται, μαθαίνουν, διδάσκονται να λειτουργούν έτσι. Μπορεί να σας φαίνεται απίστευτο, αλλά δεν είναι. Θα το δείτε παρακάτω μέσα από τις μαρτυρίες των ίδιων των ανθρώπων αυτών. Τους ρώτησε η Guardian, τι λένε στα παιδιά τους για την αστυνομία, τι τους διδάσκουν και πραγματικά μερικές απαντήσεις… σοκάρουν.

Μαύρος μπαμπάς και αστυνομικός

«Ο σύζυγός μου είναι ένας από τους λίγους μαύρους αστυνομικούς στην πόλη μας (Βιρτζίνια). Η κόρη μας (8 ετών) είδε τα γεγονότα με τον George Floyd και έκανε πολλές ερωτήσεις. Έπρεπε να της εξηγήσουμε ότι δεν είναι όλοι οι αστυνομικοί καλοί, ότι μερικοί άνθρωποι έχουν ρατσισμό και προκατάληψη μέσα στην καρδιά τους. Λέμε ότι κάποιοι αστυνομικοί είναι κακοί και γι αυτό μισούν την αστυνομία. Ο μπαμπάς της όμως φοράει τη στολή. Είναι όμως και μαύρος στο δέρμα. Πώς να το εξηγήσουμε στο παιδί; Το κάνουμε διδάσκοντας την αλήθεια της χώρας μας και του βίαιου παρελθόντος, αλλά και του παρόντος. Πιστεύουμε στις καρδιές μας γι αυτή την αλλαγή».

 

«Να με θυμάστε αφού πεθάνω, θα με πυροβολήσουν»

«Ο αδερφός μου είναι έξι ετών… Χθες, όταν ανταλλάξαμε ευχές για καληνύχτα, του είπαμε πόσο όμορφος και γλυκός είναι και τον βάλαμε στο κρεβάτι. Καθώς έκλεισε το φως, μας είπε: «Να με θυμάστε αφού πεθάνω!». Του είπαμε: «Πως το είπες αυτό;» και επανέλαβε: «Να με θυμάστε αφού πεθάνω… Αφού θα με πυροβολήσει η αστυνομία, θα πεθάνω». Κάναμε ό, τι θα έκανε οποιαδήποτε οικογένεια. Τον διαβεβαιώσαμε ότι είχε μια μακρά ζωή μπροστά του και του υπενθυμίσαμε ότι οι περισσότεροι αστυνομικοί είναι εκεί για να βοηθήσουν. Έκλαψα μετά, γιατί δεν μπορούσαμε να του πούμε καν, ότι αυτό δεν υπήρχε σαν πιθανότητα».

«Ζήτησαν ταυτότητα, μόνο από τον μαύρο αδερφό μου»

«Ένα χρόνο πριν αποφοιτήσει ο αδερφός μου, επέστρεψε μία μέρα στο σπίτι εξοργισμένος, μετά από ένα περιστατικό που είχε με αστυνομικούς της NYPD στο σταθμό του μετρό W 4th Street στο Μανχάταν. Εκείνο το απόγευμα λοιπόν του ζητήθηκε να δείξει την ταυτότητά του για να αποδείξει ότι ήταν μαθητής γυμνασίου και είχε το δικαίωμα να έχει την κάρτα του μετρό για μαθητές. Συμμορφώθηκε και έδειξε την ταυτότητά του, την ίδια ώρα που οι λευκοί (και υψηλού εισοδήματος) συμμαθητές του, απλά περνούσαν την κάρτα τους και επιβιβάστηκαν στο τρένο. Κανείς δεν τους ζήτησε την ταυτότητα για να αποδείξουν ότι ήταν και αυτοί μαθητές».

«Είσαι σίγουρος ότι οι φίλοι σου δεν κουβαλάνε ναρκωτικά;»

«Με τα χρόνια, ο φόβος μου για να μην πέσει θύμα αστυνομικής βίας ο γιος μου ή των εγκληματιών, μετατράπηκε σε ένα άγχος που δεν είχα τον σωστό τρόπο ανατροφής γι αυτόν και δεν είμαι καθόλου υπερήφανος. Για χρόνια, του έκανα ρητορικές ερωτήσεις του στυλ: «Ξέρεις πραγματικά αν κανείς από τους φίλους σου δεν κουβαλάει ναρκωτικά μαζί του; Γιατί αν σας πιάσουν μαζί σε ένα αυτοκίνητο, μόνο αυτός που έχει πλούσιο πατέρα θα την γλιτώσει».

«Τους διδάσκουν ότι είμαστε απειλή»

«Δεν είναι όλοι κακοί, τους διδάσκουν να μας φοβούνται», λέει ο Μαρκ από το Χιούστον του Τέξας: «Στο μικρότερο παιδί μου λέω, η αστυνομία δεν είναι απαραίτητο να είναι φίλη σου. Είναι για να προστατεύουν κάποιους και να συλλαμβάνουν άλλους. Δεν μπορούμε πάντα όμως να διακρίνουμε τη διαφορά αυτών που πρέπει να συλλαμβάνουν και αυτών που πρέπει να προστατεύουν. Αν την ξέρετε, πείτε την και σε μένα. Στον μεγαλύτερο γιο μου, εξηγώ πως η δύναμη της αστυνομίας έγινε έτσι. Ότι δεν έχουν τη σωστή εκπαίδευση, οπότε πολλοί από αυτούς δεν είναι καλοί στη δουλειά τους και ότι τους λένε ξανά και ξανά πως εμείς δεν είμαστε καλοί άνθρωποι σαν αυτούς. Δεν είναι όλοι κακοί, αλλά διδάσκονται να μας φοβούνται, να μας αισθάνονται ως απειλή ιδίως τα αγόρια».

«Να μην τρέξεις»

«Ο γιος μου είναι μαύρος. Μεγάλωσε με έναν πατριό, λευκό και… αστυνομικό», καταθέτει μία γυναίκα από το Νέισβιλ του Τενεσί: «Και οι δύο του εξηγήσαμε και τις δύο πλευρές. Πως οι αστυνομικοί δεν είναι καλά εκπαιδευμένοι και φοβούνται για τη ζωή τους. Ο πατριός του, του εξήγησε την «εγκληματική» αντίληψη, πως πιστεύουν ότι οι μαύροι είναι οπλισμένοι και επικίνδυνοι. Επίσης του επεσήμανε, ότι είναι καλό να αποφεύγει τέτοιες καταστάσεις χωρίς όμως να τρέξει. Είναι μεγαλόσωμος και έχει τατουάζ που σχετίζεται με τη μουσική και φοβάμαι ότι θα μπορούσε να είναι στόχος ενός εγκλήματος μίσους, όχι μόνο της αστυνομικής βίας. Η ζωή είναι γενικά δύσκολη. Είναι πολύ πιο δύσκολο για τους μαύρους και τις γυναίκες».

«Δεν κόβουμε καν το γκαζόν χωρίς ταυτότητα»

«Τα παιδιά μου διδάχτηκαν να μην περπατούν ούτε με τα σκυλιά στη βόλτα τους χωρίς ταυτότητα. Έχει συμβεί αυτό και σε μένα. Δεν κόβουμε καν το γκαζόν μας χωρίς να έχουμε την ταυτότητα πάνω μας. Τους έχω πει, αν σας πουν ελάτε στην άκρη, είναι σημαντικό να μετακινηθείτε αργά και να λέτε συνεχώς «Ναι Κύριοι» στους αξιωματικούς. Όπως με δίδαξε ο πατέρας μου, η αστυνομία χρειάζεται τη συναισθηματική επιβεβαίωση ότι γνωρίζετε πως αυτοί ότι έχουν τον έλεγχο της μαύρης ζωής μας, παρόλο που πληρώνουμε φόρους. Εάν δεν το δώσετε σε αυτούς, δεν θα το κάνετε σπίτι. Αν δεν τους δώσετε να το καταλάβουν, δεν θα τα κατάφερε μέχρι το σπίτι».

«Οι συνέπειες για μας είναι πιο τρομερές»

«Κατά τη διάρκεια της εφηβείας των αγοριών μου, τους είχα πει ότι έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικοί εάν είχαν την όποια αλληλεπίδραση με την αστυνομία. Έπρεπε επίσης να τους εξηγήσω ότι ενώ έμαθαν για τη «δικαιοσύνη για όλους» στο σχολείο, ότι αυτό το δόγμα δεν λειτουργεί έτσι στον πραγματικό κόσμο. Έπρεπε να τους εξηγήσω ότι οι συνέπειες για μας τους μαύρους από κακές επιλογές, έγιναν πιο τρομερές για μας, καθώς η λευκή κοινωνία τείνει να διώκει τους μαύρους άνδρες πιο εύκολα από ό, τι τα λευκά παιδιά. Τους επεσήμανα επίσης ότι δεν θα είχαν το ίδιο είδος εκτίμησης από τις αρχές, με αυτό που λαμβάνουν οι λευκοί φίλοι τους».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ