Χριστιανο-τζιχαντιστές

Το Πάσχα πήγα σε κάποιο χωριό της Αρκαδίας. Κατανυκτική η Μεγάλη Εβδομάδα για ευσεβείς χριστιανούς αλλά και για άθεους ή αλλόθρησκους, με τα εγκώμια, τα Δώδεκα Ευαγγέλια, τον Επιτάφιο στολισμένο. Κατανυκτική και η περιφορά του Επιταφίου στους δρόμους του χωριού με τα εξαπτέρυγα να προηγούνται, να γίνονται οι τελετουργικές στάσεις ώστε να περνούν από κάτω οι πιστοί. Στην πρώτη στάση ενώ ετοιμαζόμουν να περάσω κάτω από τον επιτάφιο κάποια εμπλοκή μπροστά μου με σταμάτησε. Σε λίγο κατάλαβα τι είχε συμβεί. Μία νέα μητέρα κρατώντας τα δύο παιδάκια θέλησε να περάσει κάτω από τον Επιτάφιο. Ξαφνικά μια... Ελληνίδα μεγάλης ηλικίας κουνώντας αυστηρά το δάκτυλό της σαν υαλοκαθαριστήρα μπήκε μπροστά στην μητέρα, της έφραξε το δρόμο και της είπε αποφασιστικά σαν θηλυκός Λεωνίδας στους Πέρσες, «Εσύ δεν θα περάσεις! Δεν είσαι Χριστιανή».

Τι είχε συμβεί; Η μητέρα είναι αλβανικής καταγωγής, μόνιμη κάτοικος του χωριού από πολλά χρόνια, έχει τέσσερα παιδιά – τα μοναδικά παιδιά στο χωριό – βαφτισμένα μάλιστα στην Εκκλησία του χωριού. Τα δύο μεγαλύτερα παιδιά της κρατούσαν εκείνη τη στιγμή τα εξαπτέρυγα που προηγούνταν!

Η κυρία με το δάκτυλο-υαλοκαθαριστήρα- δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι τα παιδιά της αλλοδαπής κυρίας είναι η ζωή του χωριού, ότι μετέχουν της ελληνικής παιδείας πηγαίνοντας σχολείο αλλά και της θρησκευτικής επίσης μπαίνοντας στο ιερό για να βοηθήσουν τον παπά στις λειτουργίες. Είναι και τα τέσσερα βαφτισμένα στην εκκλησία του χωριού. Οι γονείς τους επίσης πηγαίνουν στην Εκκλησία παρ’ όλο που δεν επιτρέπεται κατά το τυπικό να κοινωνήσουν επειδή έτυχε να γεννηθούν στην Αλβανία στην αθεϊστική εποχή του Εμβέρ Χότζα. Δυστυχώς τέτοιοι Έλληνες και Ελληνίδες που έχουν δάχτυλο... υαλοκαθαριστήρα σαν της κυρίας είναι πολλοί γι’ αυτό και γράφεται το κείμενο αυτό.

Πάντως εμένα προσωπικά κανένα δάκτυλο δεν μου κούνησε κανείς ούτε στην Εκκλησία των Παρισίων, ούτε όταν άναψα κερί σε καθολική Εκκλησία στη θέση όπου οι καθολικοί έβαζαν τα δικά τους ιδιαίτερα κεριά-ρεσώ, ούτε στους βουδιστικούς ναούς της Ιαπωνίας όπου έκαψα θυμίαμα, ούτε μου κούνησε κανένας μουσουλμάνος το δάκτυλο όταν μπήκα σε τζαμί στην Αίγυπτο, στην Τουρκία.

Τι θα έλεγε άραγε ο Χριστός μετά από το θείο δράμα και την Σταύρωσή Του σχετικά με το γεγονός που διαδραματίστηκε μπροστά μας και μπροστά του; «Άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασε τι ποιούσει».

Πηγή: insider.gr