Χωρίς Καμμένο πέφτει, χωρίς Κοτζιά όχι

Η Συμφωνία των Πρεσπών, είναι για την κυβέρνηση ένα εμβληματικό κατόρθωμα. Συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς μαζί της, οφείλει να παραδεχθεί πως πρόκειται για μια συμφωνία, που αλλάζει οριστικά τον χαρακτήρα της κυβέρνησης, τουλάχιστον στον τρόπο που τον αντιλαμβάνονται οι ξένοι εταίροι.

Κι αυτό καθώς για Ευρωπαίους και Αμερικανούς, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα που τους επέτρεψε να πατήσουν «πόδι» στα Δυτικά Βαλκάνια, μια περιοχή που εποφθαλμιά – όπως όλοι πλέον έχουν καταλάβει- η Ρωσία.

Αυτό που αποτέλεσε την θρυαλλίδα των εξελίξεων στην περίπτωση της παραίτησης του Νίκου Κοτζιά, φαίνεται πως δεν ήταν η ίδια η έντονη διαμάχη μεταξύ του υπουργού των Εξωτερικών και του Πάνου Καμμένου. Αν μάλιστα θα έπρεπε να εντοπιστεί κάπου η αρχή της «ήττας» του τελευταίου, ήταν πιθανότατα η στήριξη που πήρε ο Πάνος Καμμένος τόσο από τον συνήθη ύποπτο (και ΣΥΡΙΖΑίο με την καλύτερη σχέση με τον υπουργό Άμυνας) Νίκο Παππά όσο και από τον πλέον ασυνήθιστο, τον επικεφαλής ουσιαστικά της αριστερής εσωκομματικής αντιπολίτευσης, τον Ευκλείδη Τσακαλώτο.

Τους λόγους που έκαναν αναπόφευκτη την παραίτησή του, θα τους εξηγήσει ο ίδιος και λίγο νόημα έχει να προχωρήσουμε σε εικασίες. Αξίζει πάντως να σημειωθεί, ότι και ως σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου, απομακρύνθηκε από το ΠΑΣΟΚ όταν ο τελευταίος όχι μόνο αποφάσισε να κρατήσει το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Εξωτερικών για τον εαυτό του, αλλά να μην δώσει στον Κοτζιά ούτε την θέση του υφυπουργού. Η προσωπική ευθιξία του καθηγητή Κοτζιά, φαίνεται πως είναι και τώρα το κλειδί για την κατανόηση της νέας κυβερνητικής κρίσης.

Το αν ήταν ή όχι αναντικατάστατος ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, το γνωρίζουν όλοι. Τόσο ο Αλέξης Τσίπρας, που δεν τον «κούνησε» 3,5 χρόνια από το συγκεκριμένο πόστο, ενώ δεν μπήκε καν στην σκέψη να τον αντικαταστήσει παρά ανέλαβε αυτοπροσώπως το χαρτοφυλάκιο για να έχει το κεφάλι του ήσυχο, όσο και όλοι οι υπόλοιποι που ξέρουν και τις επαφές του Νίκου Κοτζιά στο εξωτερικό – επαφές που έχει χτίσει από την εποχή που ήταν στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος – όσο και την απόλυτη από μεριάς του προσήλωση στην κυβερνητική πολιτική και τις σχέσεις με ΗΠΑ και ΝΑΤΟ.

Ο Αλέξης Τσίπρας είχε να διαλέξει ανάμεσα: Στον δεξιότατο συγκυβερνήτη του. Τον άνθρωπο που ακολουθεί προσωπική στρατηγική «πλασάροντας» plan B που θα έκαναν την χώρα ένα... ακίνητο αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ. Εκ που εμφανίζεται πολιτικά χρεοκοπημένος -τουλάχιστον βάσει δημοσκοπήσεων- και σε δυσκολία ακόμα και να ορίσει το κόμμα του, με δυο βουλευτές και έναν υπουργό του να έχουν εκφραστεί ήδη υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών. Και από την άλλη, σε ένα μεγάλο του ατού, τον Νίκο Κοτζιά.

Με μια διαφορά. Ο πρώτος μπορεί να του εξασφαλίσει την παραμονή στην κυβέρνηση ή να την τελειώσει τώρα. Ο άλλος πάλι, όχι. Και ο πρωθυπουργός έχει ήδη αποδείξει τι θεωρεί σημαντικότερο.

Πηγή: reader.gr