Ο αόρατος πόλεμος!
Στο σπίτι μου όπου κάθομαι εδώ και λίγες μέρες, όσο ποτέ άλλοτε σε ολόκληρη τη ζωή μου, περιπλανώμαι πιο συχνά σε αυτά τα… αναθεματισμένα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που δεν τα είχαν διαθέσιμα στους προηγούμενους πολέμους…
Τον πόλεμο του κόλπου τον έβαλε στα σπίτια μας ο Πίτερ Αρνέτ, αυτόν του κορωνοϊού τον μεταδίδουν σε live chat ο εξαίρετος λοιμωξιολόγος (με τα επτά παιδιά και το βιογραφικό σημείωμα των 27 σελίδων) Σωτήρης Τσιόδρας και τα κάθε λογής social media.
To λες και πρόοδο όλο αυτό, όχι τίποτε άλλο, αλλά μιας και απαγορεύεται ο κανονικός συγχρωτισμός, ας τη βγάλουμε με τον διαδικτυακό συναγελασμό!
Συναγελασμός, λέξη από την ίδια ρίζα με την αγέλη, την ανοσία της οποίας έκανε λάβαρο της παθητικής πολιτικής και της κοσμοθεωρίας του αυτός ο (θαρρείς βγαλμένος από τις ταινίες του Μπένι Χιλ) Μπόρις Τζόνσον!
Για τον Σουλτάνο της εκείθεν του Αιγαίου πελάγους πλευράς δεν το συζητώ: αυτός φαίνεται ότι βρήκε όχι μόνο το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού (με την κολόνια λεμονιού), αλλά ακόμη και το ελιξίριο της αναλλοίωτης νιότης και της αιώνιας ζωής που άφησε ημιτελές η Αννα Ασλάν!
Καινούργιοι όροι μπαίνουν σωρηδόν στη ζωή μας τις τελευταίες ημέρες. Απαρίθμησα μερικές από δαύτες τις προάλλες, αλλά δεν χορταίνω να καταγράφω και άλλες: την ιχνηλασία της νόσου, τα ορφανά κρούσματα, την ανοσία της αγέλης και πάει λέγοντας…
Το κακό είναι ότι ξαναμπήκε στην καθημερινότητα μας η λέξη πόλεμος. Τον έβαλε μετ’ επιτάσεως στο κάδρο και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στο διάγγελμα του, με φόντο έναν πίνακα με τη βρεφοκρατούσα Παναγία. Ενας πόλεμος που δεν έχει υλικές ζημιές από βομβαρδισμούς, αλλά είναι ανελέητος και φρικιαστικός για έναν απλό λόγο: ο αντίπαλος είναι αόρατος και εξαπλώνεται διαρκώς χωρίς να τον παίρνεις χαμπάρι.
Η γενιά μας, όσοι καβατζάραμε τα 55, ζήσαμε τη Χούντα, την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και την επιστράτευση του ’74, το Τσέρνομπιλ, τις ελληνοτουρκικές κρίσεις στο Αιγαίο με το «Σισμίκ» και το «Χόρα», την υπόθεση των Ιμίων, τις προηγούμενες γρίπες, τα μνημόνια και δεν συμμαζεύεται. Δεν ζήσαμε έναν ασύμμετρο πόλεμο και τον βιώνουμε τώρα στο πετσί μας…
Ο γιος μου είναι δώδεκα χρονών και σήμερα το πρωί με την αφέλεια και την επιπεδοποίηση που είναι σύμφυτες με την ηλικία του μου είπε το εξής: «Έφαγε ένας τυπάς στην Κίνα ακρίδες και κοίτα τι γίνεται»!
Αυτό είναι, θαρρώ, το απότοκο του περιβόητου (ποιητικώς καλούμενου) «φαινομένου της πεταλούδας», όπως το προσδιόρισε και το λάνσαρε το 1960 ο Αμερικανός μαθηματικός και μετεωρολόγος, Εντουαρντ Λόρεντζ, περιγράφοντας στο πλαίσιο της θεωρίας του χάους την ευαίσθητη εξάρτηση ενός συστήματος από τις αρχικές συνθήκες.
Τι εννοούσε ο… ποιητής; Εάν, λέει, μια πεταλούδα κουνήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να προκαλέσει βροχή στην Κίνα!
Με την ίδια λογική και με την απαραίτητη γεωγραφική αναπροσαρμογή, στην παρούσα φάση, μια νυχτερίδα κούνησε τα φτερά της και ένας παγκολίνος έγινε ξενιστής (όπως λέγονται οι οργανισμοί στους οποίους ζουν κάποια παράσιτα) και πήρε ο διάολος όλη την οικουμένη!
Ετσι είναι αν έτσι νομίζουμε, όπως θα ‘λεγε και ο Λουϊτζι Πιραντέλο…
Η αναφορά στον Πιραντέλο πάει την κουβέντα –πού αλλού;- στη χειμαζόμενη και χαροκαμένη Ιταλία, που σήμερα γιορτάζει τα 161 χρόνια του σύγχρονου κράτους της. Χθες εδώ στο gazzetta.gr δημοσιεύθηκε ένα εξαιρετικό, συναισθηματικά δυνατό και αρκετά συγκινητικό κείμενο, για το οποίο από το…σπίτι μου συγχαίρω τον συνάδελφο Θοδωρή Βασίλη.
Επειδή τυγχάνει κιόλας να είμαι φιλο-Ιταλός δεν το διάβασα απλώς: το ρούφηξα και κάνω την προσευχή μου να μη συμβεί και στα μέρη μας αυτό που έκανε χθες η RAI, μεταδίδοντας το έπος της Squadra Azzurra στο Μουντιάλ του 2006…
Ολημερίς και ολονυχτίς οι Ιταλοί ακούνε τον τηλεσχολιαστή Μάρκο Σίβολι να ξαναλέει «Il cielo e azzurro sopra Berlino» (ο ουρανός πάνω από το Βερολίνο είναι μπλε», όπως το φώναζε με γρατζουνισμένη φωνή στις 9 Ιουλίου του 2006!
Ελπίζω, προσεύχομαι, κάνω και τάμα εάν χρειάζεται, για να μη χρειασθεί να ξυπνήσουμε κι ελόγου μας ανήμερα την εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου και να βάζουμε στη διαπασών το «γέλα Χρηστέα μου» του Βασίλη Γεωργίου, το «είναι το τέλος» του Φίλιππα Συρίγου, το «στον έβδομο ουρανό όλοι αδέρφια» του Κώστα Βερνίκου και το «Βάλ’ το αγόρι μου» του υποφαινόμενου…
Μπορούμε βεβαίως όλα αυτά να τα ακούμε με το πάσο μας, τώρα που μένουμε σπίτι!
Μπορούμε να τα ακούμε για να περνάει ευχάριστα η ώρα μας, τώρα που οικουρούμε, γιατί χανόμαστε και δεν υπάρχει, διάβολε, πλούσια αθλητική και δη αγωνιστική επικαιρότητα.
Βεβαίως υπάρχει στο προσκήνιο το θέμα Πιτίνο, αλλά με όλα όσα συμβαίνουν στον πλανήτη, φαντάζομαι ότι ακόμη και ο ίδιος ο Ρικ θα ενστερνιζόταν ασμένως την ατάκα που ξεστόμισε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, το 1996, όταν γινόταν ο κακός χαμός με τη μεταπήδηση του από την ΑΕΚ στον Ολυμπιακό….
«Ο κόσμος έχει πολύ πιο σοβαρά προβλήματα από το τι κάνει ο Ντούσκο Μπάγεβιτς»!
Kάπως αλλιώς το λένε οι Ιταλοί σε μια παροιμιώδη έκφραση που προέρχεται από την ύστατη εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας όταν οι θεολόγοι τσακώνονταν για το αν οι άγγελοι είναι αρσενικοί ή θηλυκοί, ενώ την ίδια στιγμή ο οθωμανικός στρατός του Μωάμεθ του Πορθητή βρισκόταν έξω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης!
Στην Ελλάδα το «discutere il genere degli angeli» το αποδίδουμε τρόπον τινά με τη φράση «περί όνου σκιάς» που ειπώθηκε στην αρχαία εποχή στα Άβδηρα. Η σαν να λέμε διυλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την κάμηλον…
Η-για να χρησιμοποιήσω μια πολύ πιο αγοραία έκφραση- εδώ ο κόσμος καίγεται και το…αυτό χτενίζεται!
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον «πόλεμο» υπό το κράτος του οποίου ζει τις τελευταίες ημέρες όλος ο πλανήτης; Έχει και παραέχει διότι σήμερα η UEFA ανέβαλε για έναν χρόνο το Euro το οποίο παρεμπιπτόντως λόγω της 60ής επετείου από τη θέσπιση του, θα διεξαχθεί σε δώδεκα διαφορετικές πόλεις δώδεκα διαφορετικών χωρών και ούτως ειπείν, αποτελεί τον εγκυκλοπαιδικό ορισμό της διασποράς!
Ενώ λοιπόν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου πήρε παράταση για έναν χρόνο, η ΔΟΕ και οι Γιαπωνέζοι οικοδεσπότες επιμένουν και διαλαλούν ότι «αυτή τη στιγμή δεν συντρέχει λόγος αναβολής ή μετάθεσης των Ολυμπιακών Αγώνων».
Αυτοί τον χαβά τους, περί άλλα τυρβάζουν, να και άλλη έκφραση που έχει το ίδιο νόημα με την κουβέντα για το φύλο των αγγέλων!
Η υπόθεση της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων δεν έχει τεθεί ακόμη στο τραπέζι, ίσως επειδή καλλιεργείται η προσδοκία ότι στους τέσσερις μήνες που απομένουν μέχρι τη διεξαγωγή τους, η κατάσταση παγκοσμίως θα έχει βελτιωθεί θεαματικά.
Οι αθλητές, ο ένας μετά τον άλλον άρχισαν να αντιδρούν και ελπίζουν οι ενστάσεις τους να μην αποδειχθούν φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Πολλοί από αυτούς δεν δείχνουν την παραμικρή προθυμία να μπουν σε αυτό το αβέβαιο και πάντως επικίνδυνο τριπάκι του άκρατου και ανεξέλεγκτου συγχρωτισμού πολλών χιλιάδων ανθρώπων απ’ όλες τις φυλές του Ισραήλ!
Σε κάποια ξένα ΜΜΕ, γράφτηκε ότι «είναι καλύτερα να μην ονειρευόμαστε το αδύνατο» και ασφαλώς αυτή η υπόθεση έχει πολύ ψωμί ακόμα…
Να γράψω και κάτι άλλο μπας και ευθυμήσουμε κομματάκι… Από την πρώτη στιγμή ο διαπρεπής γλωσσολόγος Γιώργος Μπαμπανιώτης επιμένει ότι ο Covid-19 πρέπει να λέγεται και να γράφεται κορωνοϊός. Προέκρινε αυτή την εκφορά διότι, όπως επισημαίνει, εάν λεγόταν Κορωνιός θα παρέπεμπε σε καταγόμενο από την Κορώνη, κατά το Ρωμιός κοκ! Καλύτερα που κατέληξε στο κορωνοϊός γιατί ο κορωνιός θα έβαζε σε μπελάδες τον Αγγελο Κορωνιό. «Πάλι καλά, γιατί θα με σιχτίριζε όλος ο κόσμος, χωρίς να φταίω» μου είπε χθες το πρωί ο παλαίμαχος Περιστεριώτης ζογκλέρ!
Χωρίς διαλυτικά θα μπορούσαμε να τον λέμε επίσης Κορωναίο, όπως τον Τάκη, τον Αλέκο που έπαιξε κάποτε στην ΑΕΚ και τον συχωρεμένο τον κυρ Αργύρη της πιο δημιουργικής εποχής του Πανιωνίου. Εμείς πάντως στο Ρέθυμνο έχουμε και τέτοια φερώνυμη οδό προς τιμήν και τη μνήμη του εκ Κυθήρων ορμώμενου στρατηγού Πάνου Κορωναίου που διετέλεσε Υπουργός Στρατιωτικών και έλαβε μέρος στην Κρητική Επανάσταση του 1866 ως στρατιωτικός διοικητής Ρεθύμνου, αλλά είχε αποχωρήσει πριν από το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου.
