Το καθαρό κούτελο της κοινωνίας

Η Δικαιοσύνη είναι τυφλή, λένε. Πρέπει να είναι τυφλή, λένε. Είναι το καθήκον της να δικάζει επί ίσοις όροις, λένε. Να αποφασίζει αμερόληπτα, λένε.

Σήμερα, όμως, η Δικαιοσύνη οφείλει να δει.

• Τους χιλιάδες ανθρώπους έξω από τον οίκο της.
• Τον Παύλο.
• Τον Σαχζάτ.
• Τους Αιγύπτιους αλιεργάτες στο Πέραμα.
• Όλα τα θύματα του Τέρατος.

Γιατί Τέρας είναι…

Αυτή η δίκη δεν είναι απλά μία δίκη. Δεν ήταν ποτέ.

Σήμερα, δεν θα κριθούν αθώοι ή ένοχοι, μόνο οι 68 κατηγορούμενοι. Σήμερα, θα κριθεί αθώα ή ένοχη η ναζιστική ιδεολογία εντός της ελληνικής κοινωνίας.

Σήμερα, είναι η μία ευκαιρία που έχουμε να ανασάνουμε. Να αποτινάξουμε από πάνω μας το βαρίδι που κουβαλάγαμε τόσα χρόνια. Να καθαρίσουμε λίγη από την μουτζούρα στο μέτωπό μας.

Σήμερα, είναι η μέρα που θα θυμόμαστε, ως η ημερομηνία που ζητήσαμε συγγνώμη από τους προγόνους μας.

Σήμερα, όμως, είναι και η μέρα που μπορεί να αποτύχουμε. Ξανά. Για δεύτερη και τρίτη και τέταρτη φορά.

Όπως όταν τους αφήσαμε να φτιάχνουν τάγματα εφόδων και να ξυλοφορτώνουν αθώους ανθρώπους. Όταν τους αφήσαμε να δολοφονούν ανενόχλητοι. Όταν τους εκλέξαμε στη Βουλή…

Οι ναζί ζούσαν ανάμεσά μας. Κρυβόντουσαν, γιατί ντρεπόντουσαν. Περίμεναν να φανούμε αδύνατοι, να πέσουν οι αντιστάσεις μας, για να βγουν στην επιφάνεια. Σαν τα φίδια.

Και τους αφήσαμε όλοι μας να εμφανιστούν. Να ποτίσουν με δηλητήριο την κοινωνία μας. Να χτυπήσουν. Να σκοτώσουν. Και μετά να τρέξουν να κρυφτούν πάλι. Σαν τα φίδια.

Ως εδώ, όμως. Σήμερα, πρέπει να μπει ένα τέλος. Εκεί, που θα τους πονέσει περισσότερο. Στον οίκο της Δημοκρατίας, στο σπίτι της Ελευθερίας. Σε μια δικαστική αίθουσα. Εκεί, που όλοι (οφείλουν να) είναι ίσοι. Γιατί, όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι.

Το σύστημα που τους εξέθρεψε είναι ακόμα εδώ. Η δική τους καταδίκη δεν θα σημάνει την οριστική διάλυσή του. Η επόμενη μέρα δεν θα είναι διαφορετική, αν όλοι εφησυχάσουμε στο «ένοχος».

Αυτό το «ένοχος», όμως, πρέπει να είναι το οριστικό τέλος του ναζιστικού μορφώματος στην Ελλάδα. Σήμερα. Τώρα.

Αρκετά το αφήσαμε να εκκολάπτεται. Να συγκεντρώνει υποστηρικτές ανάμεσά μας. Να δυναμώνει, επειδή η μνήμη μας είναι ασθενής. Επειδή δεν μάθαμε στα παιδιά μας τι σημαίνει ναζισμός. Επειδή δημιουργήσαμε φανταστικούς εχθρούς και αυτοί, τα φίδια, ήταν η εύκολη λύση για να τους αντιμετωπίσουμε.

Επειδή ήταν πιο εύκολο να κοιτάξουμε αλλού…

Σήμερα, πρέπει να στείλουμε τους ναζί στη φυλακή.
Κι αύριο, να φροντίσουμε να μην εμφανιστούν ποτέ ξανά στην κοινωνία μας.

Κι αυτό το τελευταίο δεν είναι δουλειά της Δικαιοσύνης. Είναι δική μας…