Δικαιολογημένος θυμός που ξοδεύεται άδικα

Κατ΄ αρχάς για να εξηγούμαστε σε σχέση με το προηγούμενο blog που δημοσίευσα δεν αλλάζω ούτε λέξη, ούτε σημείο στίξης. Δεν γράφω για το virality, ώστε να άγομαι και να φέρομαι από τα σχόλια, τις επικρίσεις ή τους επαίνους, ειδικά όταν είναι προφανές ότι αυτός που σχολιάζει μετά βίας έχει φτάσει, αν έχει φτάσει στην τελευταία παράγραφο του κειμένου μου. Δυστυχώς η συντριπτική πλειοψηφία των αναγνωστών οποιουδήποτε μέσου αρκείται στην επικεφαλίδα και στη διαγώνια ανάγνωση για να αποθεώσει ή να καθυβρίσει. Θα αλλάξω μόνο το παράδειγμα «Τάκης και Τασία από τα Σούρμενα» με το «Χρήστος και Χριστίνα από Παραμερίτες» (το χωριό μου στην Εύβοια) και συνεχίζω.

Ο θυμός μπορεί να είναι πολύ παραγωγικός, αν δεν κολλάς στα πρώτα δευτερόλεπτα του ισοπεδωτικού θυμού που είναι εξαιρετικά απρόβλεπτα για αυτό και υπάρχει η νομική δικαιολογία «εν βρασμώ», όμως εδώ πιστεύω ότι κρύβεται πολύ από το πρόβλημα της νεοελληνικής κοινωνίας. Η κατάσταση «εν βρασμώ» αντί να κρατάει ελάχιστο χρόνο, τείνει να γίνει μια μόνιμη συνθήκη που δημιουργεί μόνιμα θυμωμένους ανθρώπους με το «καντήλι» στην άκρη των χειλιών τους ή στα ακροδάχτυλα των πληκτρολογίων τους.

Το φαινόμενο «Ντουμπάι» είναι η κορυφή του παγόβουνου σε μια πολύ μεγαλύτερη ποσότητα αλληλοσπαραγμού, μισαλλοδοξίας, φθόνου και «λαϊκής δικαιοσύνης» που κατατρώνε την ελληνική κοινωνία και με μεγάλη φροντίδα συντηρούνται από τα media και τα social media. Είναι ο ορισμός του αποπροσανατολισμού να έχει πάρει φωτιά το σπίτι σου, η δουλειά σου, η δημόσια υγεία, η Παιδεία, να συνεχίζεται το οικονομικό μαρτύριο του Σίσυφου για μια χώρα που κατρακυλάει συνεχώς πάνω της ο βράχος της οικονομικής κρίσης, να βλέπεις οικογένεια, γνωστούς και φίλους να νοσούν από κορονοϊό, να χάνουν την ζωή τους και κάποιοι να σου λένε με προτεταμένο το δάχτυλο «κοίτα ποιοι παρτάρουν στο Ντουμπάι!»

Είναι επίσης κοινωνικά πολύ ενδιαφέρον να διαβάζεις το 2021 κάποιους να ανακαλύπτουν ότι υπάρχουν διαφορετικές τάξεις σε μια αστική κοινωνία, ότι υπάρχουν παλιά λεφτά και νεόπλουτοι, ότι υπάρχουν μέρη που δεν μπορούμε να επισκεφτούμε οι πάντες, να ξιφουλκούν διαμαρτυρόμενοι για την έλλειψη ισότητας και τη διεκδίκηση μιας «λαϊκής δημοκρατίας» και να ζουν σε μια χώρα που εξέλεξε κατά πλειοψηφία την Νέα Δημοκρατία να μας κυβερνήσει !

Όσον αφορά στον υγειονομικό κίνδυνο που διατρέχουμε από τα party animals όταν επιστρέφουν από Ντουμπάι, αισθάνομαι ότι διατρέχω μεγαλύτερο κίνδυνο από τους θεούσους και τις θεούσες με τις γονυκλισίες και τους φαρδιούς σταυρούς στις εκκλησίες των Φώτων ή τα τσακαλάκια με τις κατεβασμένες μάσκες που κατακλύζουν τους δρόμους (μόνο lockdown δεν έχουμε στην πραγματικότητα). Στην πραγματικότητα δεν συνάντησα και δεν θα συναντήσω κανέναν από τους «ταξιδιώτες», ενώ ένας Θεός ξέρει πόσους συναναστρέφομαι καθημερινά από τους άλλους.

Πολλοί μου έγραψαν και για την αδυναμία να επισκεφτούν στον διπλανό νομό τους γονείς τους, την οικογένειά τους, τους φίλους τους. Αγαπητοί μου όποιος μπορούσε να ταξιδέψει με βάση ένα παραθυράκι σε κάποιο νόμο, με χαρτί από την επιχείρησή του ή όντας ο ίδιος επιχειρηματίας πιστέψτε με το έκανε! Ε κάποιοι το έκαναν και για διασκέδαση στο εξωτερικό, γιατί η ελληνική κυβέρνηση το επέτρεπε. Οδηγούσαν λοιπόν στην Αττική Οδό προς Αεροδρόμιο και σε ελέγχους της αστυνομίας επεδείκνυαν τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα και ήταν ελεύθεροι να πετάξουν προς covid free ή “covid free” προορισμούς. Το να βγαίνει μετά ο Χαρδαλιάς δήθεν οργισμένος για να βάλει τάξη, είναι απλά μια επίδειξη υποκρισίας ανθρώπων που έχουν πάρει χαμπάρι πως να μεταχειριστούν το θυμωμένο πλήθος.

Τον παραδειγματισμό για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης δεν τον περιμένω από τον Στέφανο Τσιτσιπά ή τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, από τον Σπύρο Παπαδόπουλο ή την Βίκυ Σταυροπούλου, προσπαθώ να ακούω τους επιστήμονες και να "ακούω" την πραγματικότητα κι αυτό είναι αρκετό. Η γκρίνια κι ο θυμός προς οτιδήποτε κι οποιονδήποτε «επώνυμο» είναι απλά μια ευκαιρία για ξέσπασμα, που άπλετα μας δίνουν οι τίτλοι και οι φωτογραφίες όπου κι αν διαβάζουμε «τα νέα». Η αιτία του εγκλεισμού μας δεν είναι η Τούνη και οι φίλες της, ο Σιανίδης και οι φίλοι του. Η αιτία είναι η παλινωδία στην αντιμετώπιση της πανδημίας από το ελληνικό κράτος κι εδώ συμπεριλαμβάνω εκτός από το κυβερνών κόμμα και τα υπόλοιπα. Σταθερή θέση δεν είχε κανείς από την πρώτη μέρα ως σήμερα.

Κουβαλήστε λοιπόν τον δικαιολογημένο θυμό σας, κάντε ένα pause στην κριτική σας διάθεση, ασχοληθείτε λίγο με την τήρηση των μέτρων κοντά σας κι όχι σε άλλες ηπείρους και το κυριότερο μην ξεχάσετε τον θυμό σας, όταν πάτε να ψηφίσετε. Όχι για να πάτε να ψηφίσετε θυμωμένοι τίποτα μισαλλόδοξους φασίστες αλλά για να συνειδητοποιήσετε ποιοι εκμεταλλεύτηκαν επικοινωνιακά και πολιτικά μια ζοφερή καθημερινότητα και να τελειώσετε πολιτικά τα φαιδρά φαινόμενα των τηλεοπτικών παραθύρων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

• Χαμός με τον Μαζωνάκη στο Madwalk: «Ντύθηκε Ναπολέων Wannaparty» (pics & vid)
• Το... τερμάτισε: Ένας τύπος έφτιαξε στο κεφάλι του την Ιωάννα Τούνη (pics & vids)
• Αυτό είναι το βαλιτσάκι με τον έλεγχο των πυρηνικών των ΗΠΑ: Οι κωδικές ονομασίες και η διαδικασία (vid)
• Επιβεβαίωση για την κακοκαιρία: «Πολικό... εξπρές, χιονιάς στην Αττική» (pics & vid)